MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΣΗΜΕΡΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΗΜΕΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΗΜΕΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έχετε δει τα λευκά ίχνη των αεροπλάνων; Μας ψεκάζουν; Τι είναι τα contrails; Τι λένε ειδικοί;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Πολλές φορές βλέπουμε αεροπλάνα στον ουρανό που αφήνουν λευκά σύννεφα πίσω τους. Είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν. Είναι όμως έτσι και τι μπορεί να προκαλεί τα λευκά σύννεφα πίσω από τα αεροπλάνα;

Καθώς πλέον το θέμα των "αεροψεκασμών" έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις , αρκετός κόσμος πιστεύει ότι μας ψεκάζουν από ψηλά αρκετά αεροπλάνα πάνω από τον ελλαδικό χώρο και όχι μόνο. Tα λεγόμενα contrails όπως φαίνονται και στην φωτογραφία παρακάτω η αλλιώς οι ουρές που αφήνουν πίσω τους τα αεροσκάφη.


Το BBC δίνει την απάντηση σε ένα εκτενές ρεπορτάζ του, ξεκινώντας από τις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά στον ουρανό.

Οι πρώτες καταγραφές για τα ίχνη που αφήνουν τα αεροπλάνα Το 1915, περίπου 12 χρόνια μετά την πρώτη ελεγχόμενη μηχανοκίνητη πτήση στον κόσμο, ο αυστριακός φυσικός Robert Ettenreich παρακολουθούσε ένα αεροσκάφος να διασχίζει τον ουρανό στο νότιο Τιρόλο, όταν παρατήρησε κάτι: ένα μακρύ αραχνοΰφαντο σύννεφο που ακολουθούσε πίσω του.

Ο Ettenreich περιέγραψε αυτό που είδε σε μια δημοσίευση του 1919 ως «τη συμπύκνωση μιας λωρίδας αθροιστικού νέφους από τα καυσαέρια ενός αεροσκάφους», σημειώνοντας ότι ήταν ορατό για "μεγάλο" χρονικό διάστημα.

Τα αεροσκάφη είχαν αρχίσει να φθάνουν σε ύψη που ευνοούσαν τον σχηματισμό των ιχνών συμπύκνωσης (contrails). Και άλλοι άρχισαν επίσης να παρατηρούν τα σύννεφα που ακολουθούσαν πίσω από τα αεροσκάφη. Ένας λοχαγός του Ιατρικού Σώματος του αμερικανικού στρατού με ποιητική κλίση τα περιέγραψε το 1918 ως «διάφορα παράξενα και εκπληκτικά σύννεφα - μακριές, χαριτωμένες, ελικοειδείς λευκές κορδέλες». «[Ποτέ] πριν δεν είχα δει ένα αεροπλάνο να γράφει με λευκό χρώμα πάνω στη γαλάζια πλάκα του ουρανού», πρόσθεσε.

Καθώς αυτή η νεαρή αεροπορική βιομηχανία ωρίμασε, τα ίχνη αυτά έγιναν όλο και πιο συνηθισμένο θέαμα. Η εντυπωσιακή παρουσία τους έχει τραβήξει την προσοχή πολλών, μεταξύ άλλων μέσω της πίστης στη θεωρία συνωμοσίας των αεροψεκασμών (chemtrails). Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι οι επιπτώσεις τους στο κλίμα για τις οποίες ανησυχούν οι επιστήμονες. Τι είναι λοιπόν στην πραγματικότητα - και θα έπρεπε να τους δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή;

Μετά τις αρχικές παρατηρήσεις στις αρχές του 20ού αιώνα, η ακριβής αιτία αυτών των σύννεφων από τα αεροπλάνα παρέμεινε θέμα συζήτησης για αρκετές δεκαετίες, λέει ο Ulrich Schumann, καθηγητής ατμοσφαιρικής φυσικής στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής (DLR). Οι πρώτες θεωρίες πρότειναν ότι επρόκειτο για δονήσεις από τον κινητήρα του αεροπλάνου ή για επιδράσεις από ηλεκτρικά φορτία. Ορισμένοι εξέτασαν το ενδεχόμενο να οφείλονται σε υπερκορεσμένους υδρατμούς, αλλά αυτό απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι εκπέμπονται πολύ λίγοι υδρατμοί.

Η εξεύρεση των αιτιών των contrails δεν απασχόλησε ιδιαίτερα μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν θεωρήθηκαν για πρώτη φορά ως ζήτημα. «Κάνουν τα αεροσκάφη ορατά, μπορείτε να δείτε το ίχνος ενός ιπτάμενου αεροσκάφους», λέει ο Schumann. «Έτσι, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιωτικοί προσπάθησαν να αποφύγουν τα contrails, επειδή ήθελαν να αποφύγουν την ορατότητα των αεροσκαφών τους».

Οι πρώτες σωστές εξηγήσεις για τον τρόπο σχηματισμού τους προέκυψαν στις αρχές της δεκαετίας του 1940, και της δεκαετίας του '50 ωστόσο, με αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως κριτήριο Schmidt-Appleman που δείχνει ότι οι συνθήκες που απαιτούνται για τον σχηματισμό των contrails, εξαρτώνται από την πίεση του περιβάλλοντος, την υγρασία και την αναλογία νερού και θερμότητας που απελευθερώνεται από το αεροπλάνο.

Με λίγα λόγια, τα contrails είναι τα σύννεφα σωματιδίων πάγου σε σχήμα γραμμής που σχηματίζονται στα απόνερα των αεροσκαφών. Το μήκος τους μπορεί να κυμαίνεται από 100 μέτρα έως αρκετά χιλιόμετρα.

Για να σχηματιστούν χρειάζονται τρία πράγματα: υδρατμοί, ψυχρός αέρας και σωματίδια πάνω στα οποία μπορούν να συμπυκνωθούν οι υδρατμοί. Οι υδρατμοί παράγονται από τα αεροπλάνα καθώς το υδρογόνο στα καύσιμά τους αντιδρά με το οξυγόνο του αέρα. Σε ψυχρές συνθήκες (συνήθως κάτω από 40C) μπορεί να συμπυκνωθεί, συνήθως πάνω στα σωματίδια αιθάλης που επίσης εκπέμπονται από τους κινητήρες των αεροσκαφών, σε μια ομίχλη από σταγονίδια, τα οποία στη συνέχεια παγώνουν για να σχηματίσουν σωματίδια πάγου. Η διαδικασία μοιάζει σε γενικές γραμμές με την παγωμένη αναπνοή σε μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα, λέει ο Schumann.

Δεν παράγουν όλα τα αεροσκάφη contrails - υπολογίζεται ότι εμφανίζονται σε περίπου 18% των πτήσεων. Ο αέρας πρέπει να είναι αρκετά ψυχρός για να παγώσει το νερό, γι' αυτό και συνήθως εμφανίζονται μόνο πάνω από ορισμένα ύψη - συνήθως 20.000 πόδια.

Ακόμα λιγότερες πτήσεις παράγουν τις πιο επίμονες contrails. Σε καθαρό, αδιαφανή αέρα, τα contrails εξαφανίζονται γρήγορα, καθώς ο ξηρός ατμοσφαιρικός αέρας κάνει τα σωματίδια πάγου να μετατρέπονται από στερεό σε αέριο. Εάν όμως η ατμόσφαιρα είναι υγρή, τα σωματίδια πάγου δεν μπορούν να υποστούν αυτή την αλλαηγή και οι σειρές μπορούν να παραμείνουν για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

«Τα ίχνη μπορεί να διαρκέσουν μόνο λίγα λεπτά αν ο περιβάλλων αέρας είναι ξηρός, αλλά όταν είναι υγρός, μπορούν να επιμείνουν και να εξαπλωθούν για να αυξήσουν τη νέφωση των cirrus», λέει ο Tim Johnson, διευθυντής της Aviation Environment Federation (AEF), μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.

Πώς επηρεάζουν το περιβάλλον;

Αυτό έχει σημασία επειδή τα contrails και η αυξημένη νέφωση παγιδεύουν τη θερμότητα που εκπέμπεται από τη Γη, οδηγώντας σε καθαρή αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, προσθέτει. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας έρχεται να προστεθεί στην άλλη σημαντική επίπτωση των αερομεταφορών στο κλίμα - το CO2 που εκτοξεύεται σε τεράστιες ποσότητες από την εξάτμισή τους, συμβάλλοντας περίπου στο 2,5% των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Αλλά ο αντίκτυπος των contrails στο κλίμα είναι πολύ πιο περίπλοκος από αυτόν των εν λόγω εκπομπών CO2.

Τη δεκαετία του 1960 άρχισαν να δημοσιεύονται έγγραφα που σημείωναν ότι τα contrails θα μπορούσαν να έχουν ψυκτική επίδραση στη γη, λέει ο Schumann. Αυτό συμβαίνει επειδή η λευκότητα των νεφών που προκαλούνται από τα contrails αντανακλά το ηλιακό φως μακριά από την επιφάνεια της Γης κατά τη διάρκεια της ημέρας, με παρόμοιο τρόπο με τα φυσικά σύννεφα cirrus, τα οποία αποτελούνται επίσης από κρυστάλλους πάγου.

Ωστόσο, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν σύντομα ότι τα contrails μπορούν επίσης να έχουν θερμαντική επίδραση στη Γη, μέσω ενός φαινομένου «θερμοκηπίου» που συλλαμβάνει το υπέρυθρο φως. «Συλλαμβάνουν τη θερμότητα που εκπέμπεται από την επιφάνεια της Γης και εκπέμπουν μέρος της πίσω στην επιφάνεια», λέει ο Schumann. Είναι παρόμοιο με τον τρόπο με τον οποίο οι συννεφιασμένοι ουρανοί δημιουργούν θερμότερες νύχτες - τα σύννεφα από πάνω αιχμαλωτίζουν μέρος της εξερχόμενης θερμότητας, αν και τα contrails δεν είναι αρκετά μεγάλα ώστε να προκαλέσουν αλλαγές του καιρού στο έδαφος.

Ανάλογα με τις ακριβείς συνθήκες, το ένα ή το άλλο από αυτά τα αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να επικρατήσει. Για παράδειγμα, τα contrails που σχηματίζονται πάνω από ένα χιονισμένο τοπίο δεν οδηγούν σε πρόσθετη ψύξη από την ανάκλαση του ηλιακού φωτός, επειδή η επιφάνεια είναι ήδη λευκή και ανακλαστική. Τα contrails θερμαίνουν επίσης περισσότερο τη νύχτα, επειδή δεν φτάνει ηλιακή ακτινοβολία να αντανακλάται από αυτά, οπότε παίζει ρόλο μόνο το φαινόμενο της θέρμανσης.

Μαζί με τη δυσκολία κατανόησης των ακριβών ατμοσφαιρικών συνθηκών στις οποίες σχηματίζονται τα contrails, και το δύσκολο να διαφοροποιηθούν από τα φυσικά σύννεφα cirrus όταν εξαπλωθούν στον ουρανό, όλα αυτά καθιστούν περίπλοκο τον καθορισμό σαφών αριθμών σχετικά με τον αντίκτυπο των contrails στο κλίμα.

Ωστόσο, η σημερινή αντίληψη είναι ότι «κατά μέσο όρο σε όλες τις χώρες σε όλο τον κόσμο, σε πάνω από ένα χρόνο, τα contrails θερμαίνονται», λέει ο Schumann. Η τελευταία σημαντική εργασία σχετικά με τις κλιματικές επιπτώσεις των contrails, που δημοσιεύθηκε το 2020, εκτιμά ότι οι επιπτώσεις των αερομεταφορών εκτός του CO2 - στις οποίες κυριαρχούν οι contrails - οδηγούν σε τριπλασιασμό της «ακτινοβολίας» που προκαλούν μόνο οι εκπομπές CO2.

Κατά κάποιον τρόπο είναι μια δύσκολη σύγκριση, επειδή οι θερμαντικές επιδράσεις των contrails και του CO2 συμβαίνουν σε πολύ διαφορετικά χρονοδιαγράμματα. «Τα contrails έχουν μια πολύ ισχυρή προωθητική επίδραση, πολύ ισχυρότερη από το CO2. Αλλά τα contrails είναι βραχύβια, εξαφανίζονται μετά από μια ώρα περίπου. Ενώ το CO2 ζει πολύ καιρό, μπορεί να ζήσει για 100 χρόνια», λέει ο Schumann. Παρ' όλα αυτά, οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι η θερμοπαραγωγική επίδραση των σύννεφων contrail θα μπορούσε να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050, αν δεν ληφθούν μέτρα.

Τα καλά νέα είναι ότι αυτό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι ένα αρκετά απλό πράγμα για να αντιμετωπιστεί. Οι ερευνητές έδειξαν ότι μόλις το 2,2% των πτήσεων συμβάλλει στο 80% αυτής της πίεσης, και ότι σχετικά μικρές προσαρμογές στα ύψη αυτών των πτήσεων -με μικρό κόστος καυσίμων- θα μπορούσαν να μειώσουν σε τεράστιο βαθμό τη θερμαντική επίδραση των contrails. Ο σχηματισμός contrail μπορεί επίσης να μειωθεί με τη μείωση της ποσότητας των σωματιδίων αιθάλης που εκπέμπονται από τις πτήσεις, όπως έδειξαν οι έρευνες, καθώς αυτά παρέχουν τους πυρήνες για το σχηματισμό κρυστάλλων πάγου.

Η αποφυγή πτήσεων μέσω πολύ υγρού αέρα, όπου μπορούν να σχηματιστούν επίμονα contrails, είναι το πιο σημαντικό μέτρο εδώ, λέει ο Schumann, πετώντας πάνω, κάτω ή γύρω από αυτές τις περιοχές. Για να διευκολυνθεί αυτό, ωστόσο, απαιτούνται καλύτερες καιρικές προβλέψεις, λέει. «Οι μετεωρολογικές προβλέψεις που έχουμε σήμερα δεν είναι αρκετά ακριβείς για τον σκοπό αυτό».

Σε μια επιστολή στο περιοδικό Nature πέρυσι, δύο ερευνητές υποστήριξαν ότι η προσαρμογή των υψομέτρων πτήσης για την ελαχιστοποίηση του σχηματισμού contrail θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο οικονομικά αποδοτικά μέτρα για το κλίμα. Υπολόγισαν ότι η αποτροπή των πιο επιζήμιων contrails θα κόστιζε 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως, με όφελος που αξίζει πάνω από 1.000 φορές το ποσό αυτό.

Οι θεωρίες συνωμοσίας περί ψεκασμών

Ωστόσο, ενώ οι κυβερνήσεις αναγνωρίζουν τις κλιματικές προκλήσεις που θέτουν τα contrails, μέχρι σήμερα έχει υπάρξει ελάχιστη πολιτική δράση, λέει ο Johnson. «Οι κλιματικοί στόχοι που έχουν τεθεί για τον τομέα από τη βιομηχανία, τις χώρες και τα Ηνωμένα Έθνη, όλοι αφορούν μόνο τις εκπομπές CO2. Η συζήτηση γύρω από την επιστημονική αβεβαιότητα και τις κατάλληλες μετρήσεις αναφέρεται συχνά ως λόγος για την εστίαση σε περισσότερη έρευνα και όχι σε δράση».

Παρά τις επιπλοκές, οι επιπτώσεις της θέρμανσης και της ψύξης από τα contrails είναι καθιερωμένη επιστήμη. Ωστόσο, αυτές οι αραχνοΰφαντες γραμμές που αιωρούνται από πάνω μας στον ουρανό, έχουν επίσης εμπνεύσει μια θεωρία που σε μεγάλο βαθμό δεν υποστηρίζεται από την επιστήμη: ότι πρόκειται για ίχνη τοξικών χημικών ουσιών που ψεκάζονται κακόβουλα στην ατμόσφαιρα από δεκάδες χιλιάδες εμπορικά αεροσκάφη.

«Οι άνθρωποι που πιστεύουν στη συνωμοσία των chemtrails πιστεύουν ότι τα contrails ψεκάζονται σκόπιμα για κακούς σκοπούς», λέει η Amy Bruckman, ερευνήτρια κοινωνικής πληροφορικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια, η οποία πέρυσι συνέγραψε μια εργασία που εξέταζε πώς αυτοί που πιστεύουν στη συνωμοσία των chemtrails κατέληξαν σε αυτή την πεποίθηση. «Έχουν διαφορετικές απόψεις για το ποιοι είναι αυτοί οι σκοποί. Κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για έλεγχο του πληθυσμού ή για έλεγχο του νου. […] Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα προβλήματα υγείας τους προκαλούνται από τον ψεκασμό».

Η συνωμοσία των chemtrails είναι μια εκπληκτικά διαδεδομένη πεποίθηση. Μια δημοσκόπηση του 2016 διαπίστωσε ότι το 10% των Αμερικανών θεωρεί τη συνωμοσία των chemtrails "απολύτως αληθινή", ενώ ένα επιπλέον 20-30% τη θεωρεί "κάπως" αληθινή. Η πεποίθηση αυτή δεν διαιρέθηκε από κομματικές γραμμές, και σε αντίθεση με ορισμένες άλλες θεωρίες συνωμοσίας, τα chemtrails φαίνεται να τα πιστεύουν εξίσου άνδρες και γυναίκες, λέει ο Bruckman.

Στην Ελλάδα το παραπάνω ποσοστό είναι υπερπολλαπλάσιο. Είχε βρεθεί ότι έφτανε το 70%.

Συχνά συνδέεται με την ανησυχία ότι κυβερνήσεις ή εταιρείες εφαρμόζουν μυστική, μεγάλης κλίμακας τροποποίηση του καιρού. Περίπου το 61% των αγγλόφωνων αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τη γεωμηχανική μεταξύ 2008 και 2017 συνδέονταν με τη συνωμοσία των chemtrails. Οι υποστηρικτές της ηλιακής γεωμηχανικής έχουν παραπονεθεί ότι η συνωμοσία των chemtrails είναι τόσο τεράστια που έχει εμποδίσει την πραγματική δημόσια διαβούλευση σχετικά με την ηλιακή γεωμηχανική.

Η θεωρία συνωμοσίας των chemtrails ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990, αλλά είχε ένα ξέσπασμα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο. «Ξαφνικά το 2001 πολλοί άνθρωποι μίλησαν για chemtrails, ήταν μια ξαφνική εμφάνιση», λέει ο Schumann. Σημειώνει ότι η συνωμοσία των chemtrails είναι «εντελώς παράλογη»- το ινστιτούτο του μετρά τις εκπομπές πίσω από τα αεροσκάφη και δεν έχει βρει κανένα τεχνητό χημικό είδος. «Είναι όλα πράγματα τα οποία θα μπορούσατε εύκολα να καταλάβετε από την καύση της κηροζίνης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι υπάρχουν chemtrails».

Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά απορρίπτονται τακτικά από τους θεωρητικούς της συνωμοσίας. Σε έναν συνάδελφο του Schumann που ανέφερε την εργασία του σε έναν πιστό των chemtrail, του είπσν αμέσως ότι ο Schumann είναι ένας «επινοημένος επιστήμονας» που δεν υπάρχει, λέει.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί για περισσότερο από έναν αιώνα τώρα, οι άνθρωποι προβληματίζονται για την επίδραση αυτών των λεπτών, τεχνητών γραμμών στον ουρανό. 

Η πραγματική ανάγκη τώρα, όμως, είναι να επικεντρωθούμε στην καλύτερη κατανόηση - και στη λήψη μέτρων - των κλιματικών τους επιπτώσεων. 

 Στην μετεωρολογία υπάρχουν ψεκασμοί σποράς νεφών για να σημειωθούν ή να αποφευχθούν ισχυρές βροχές και καταιγίδες , μπορεί να υπάρξει και μερικός έλεγχος του καιρού, υπάρχουν τρόποι ψεκασμού για διάφορα είδη εντόμων ακόμα και στην Ελλάδα το καλοκαίρι αλλά σε καμία περίπτωση αυτά που αφήνουν από πίσω τους τα αεροσκάφη δεν είναι ψεκασμοί . Γι'αυτούς που αναρωτιούνται οτι δεν υπήρχαν παλιά , υπήρχαν βεβαίως απλώς ο κόσμος δεν ασχολιόταν τότε, δεν υπήρχε η σημερινή τεχνολογική πρόοδος που πλέον ο καθένας γράφει μια είδηση χωρίς καμία τεκμηρίωση και γίνεται γνωστός από μια ακόμα θεωρία συνωμοσίας που έχει βγάλει από το μυαλό του.

Πηγή BBC

Τι είναι η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c και τι δείχνει η μέτρησή της στον σακχαρώδη διαβήτη;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη (ή HbA1c, όπως συνήθως γράφεται εν συντομία) είναι μια πολύ χρήσιμη εξέταση στο αίμα, η οποία αντικατοπτρίζει τον μέσο όρο του σακχάρου στο αίμα σου κατά τους προηγούμενους 2 - 3 μήνες.

Τα αρχικά Hb είναι σύντμηση της αγγλικής λέξης Hemoglobulin που σημαίνει αιμοσφαιρίνη στην αγγλοσαξoνική γλώσσα, το Α είναι αρχικό της αγγλικής λέξης Αdult που σημαίνει ενήλικoς και το 1c είναι ένα κλάσμα. Η αιμοσφαιρίνη είναι ουσία που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος. Κύριο έργο της είναι να μεταφέρει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος οξυγόνο στους ιστούς. Η γλυκόζη (ή αλλιώς σάκχαρο) συνδέεται με την αιμοσφαιρίνη και σχηματίζει τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη παραμένει αδιάσπαστη σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αιμοσφαιρίου. Η αρχή της μεθόδου βασίζεται στο ότι η σύνδεση της γλυκόζης με την Α1 αιμοσφαιρίνη (η οποία αποτελεί το 97% της ολικής αιμοσφαιρίνης των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το υπόλοιπο ποσοστό αποτελείται από την Α2, κατά 2,5% και από την F, κατά 0,5% περίπου) γίνεται κατά τρόπο ευθέως ανάλογο με το επίπεδο σακχάρου του αίματος. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια που παράγονται στο μυελό των οστών, ζουν περίπου 120 ημέρες και στη συνέχεια καταστρέφονται στο σπλήνα. Καθ όλη τη διάρκεια της ζωής τους η γλυκόζη συνδέεται συνεχώς με την αιμοσφαιρίνη. Τα νεαρά ερυθρά αιμοσφαίρια έχουν μικρότερη περιεκτικότητα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, ενώ τα γηραιότερα μεγαλύτερη.



 Η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης εκφράζεται σε εκατοστιαίο ποσοστό της ολικής αιμοσφαιρίνης 
 Η HbA1c είναι το ποσοστό της αιμοσφαιρίνης που έχει υποστεί γλυκοζυλίωση και φυσιολογικά είναι 4,8-6%. Πρέπει να γίνεται κάθε 3-4 μήνες αφού ο χρόνος ζωής των ερυθρών αιμοσφαιρίων που περιέχουν την αιμοσφαιρίνη ανανεώνεται κάθε 120 μέρες, οπότε το ποσοστό της γλυκοζυλίωσης αλλάζει ανάλογα με το σάκχαρο του αίματος. Χρησιμοποιείται και για διάγνωση αλλά και για παρακολούθηση της νόσου.

• Έτσι τιμές μεγαλύτερες από 6.5 θεωρούνται διαγνωστικές της νόσου. Αυτό ισοδυναμεί με επίπεδα γλυκόζης που κυμαίνονταν κατά μέσο όρο στα 150 mg/dl. Πρέπει να προσθέσουμε ότι υπάρχουν τώρα έρευνες που δείχνουν ότι είναι προτιμότερο τα επίπεδα της HbA1c να διατηρούνται ακόμη πιο χαμηλά

• Πόσο συχνά : Τουλάχιστον 2 φορές ετησίως

Στους διαβητικούς ασθενείς, στους οποίους δεν ελέγχονται τα επίπεδα της γλυκόζης, η τιμή του αιμοσφαιρινικού κλάσματος είναι σαφώς αυξημένη (2-3 φορές πάνω από τη φυσιολογική). 

Σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη μετράται για να ελεγχθεί το πόσο καλά είναι ρυθμισμένο το σάκχαρο. Όσο πιο κοντά στο φυσιολογικό ποσοστό είναι η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, τόσο πιο καλή είναι η ρύθμιση του διαβήτη. Όταν το ποσοστό είναι μεγαλύτερο, ο γιατρός και ο ασθενής πρέπει να αυξήσουν τις προσπάθειές τους ώστε η ρύθμιση του σακχάρου να είναι καλύτερη. Για τις εγκύους με διαβήτη η εξέταση πρέπει να γίνεται συχνότερα για πιο στενή παρακολούθηση.
Επίσης, η διατήρηση των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης κοντά στο φυσιολογικό προφυλάσσει τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη από την ανάπτυξη επιπλοκών σχετιζόμενων με τη νόσο τους όπως νεφρική νόσο, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και νευροπάθεια. Ακόμη έχει αποδειχθεί πως για τους νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη η ικανοποιητική ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου προφυλάσσει από την ανάπτυξη καρδιαγγειακών συμβάντων όπως εμφράγματα ή εγκεφαλικά επεισόδια.
Παρακάτω φαίνεται ο κίνδυνος για καρδιαγγειακές νόσους σε σχέση με τη συγκέντρωση της HbA1c.


HbA1c  %Σχετικός κίνδυνος
< 5.01.0
5.0 - 5.42.5
5.5 - 6.92.5
>= 7.05.0

Στο σακχαρώδη διαβήτη η τιμή της γλυκόζης στο αίμα κυμαίνεται μέσα στο 24ωρο, αλλά και από ημέρα σε ημέρα, λόγω διαφόρων παραγόντων (δίαιτα, φάρμακα, ψυχολογικό στρες), ενώ τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης παραμένουν σταθερά. Έτσι ο προσδιορισμός του αιμοσφαιρινικού κλάσματος HbA1C αποτελεί τον καλύτερο δείκτη ελέγχου της θεραπείας του διαβήτη, από ότι ο προσδιορισμός της γλυκόζης του αίματος, γιατί η HbA1C καλύπτει το μεταβολισμό της γλυκόζης για 8-10 εβδομάδες, ενώ η γλυκόζη για ένα 24ωρο. 

Αν οι τιμές γλυκόζης αίματος είναι υψηλές, η γλυκόζη δεσμεύεται μόνιμα από την αιμοσφαιρίνη και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη παραμένει μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους (περίπου 3 μήνες). 

Δεδομένου ότι η HbA1c μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι σταθερή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μια εξέταση γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης δείχνει τη μέση τιμή γλυκόζης στο αίμα τους τελευταίους 2-3 μήνες και μετράται στο αίμα της φλέβας. Μπορεί όμως να μετρηθεί και στο τριχοειδικό αίμα (από το δάκτυλο), εφ’ όσον υπάρχει η ειδική συσκευή και μάλιστα το αποτέλεσμα αυτής της εξέτασης βγαίνει σε 6 λεπτά. 

Αν η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης είναι μεταξύ 5.7 και 6.4 ο ασθενής διατρέχει μεγάλο κίνδυνο ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη και θα πρέπει να ενθαρρυνθεί στην υιοθέτηση συνηθειών που θα τον βοηθήσουν να προλάβει την εμφάνιση του (για παράδειγμα έναρξη άσκησης και προσπάθεια απώλειας βάρους αν είναι υπέρβαρος).


Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη αυξάνεται ψευδώς σε συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις όπως η νεφρική ανεπάρκεια, ο χρόνιος αλκοολισμός και η υπερτριγλυκεριδαιμία, ενώ ψευδώς ελαττωμένα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης παρατηρούμε σε περιπτώσεις οξείας ή χρόνιας απώλειας αίματος, σε δραπανοκυτταρική αναιμία και σε ασθενείς με μεσογειακή αναιμία.

Η διάγνωση του διαβήτη δεν μπορεί να βασιστεί στα επίπεδα της HbA1c σε ασθενείς με διάφορες μορφές αναιμίας ή σε άτομα με αιμοσφαιρινοπάθειες (ετεροζυγώτες - ομοζυγώτες), καταστάσεις συχνές στην Ελλάδα.

Από τις αρχές του 2010 συμπεριλήφθηκε από την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA) στα διαγνωστικά κριτήρια του σακχαρώδη διαβήτη, και τιμές >=6.5% θέτουν τη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη, ενώ τιμές 5.9-6.4% σχετίζονται με τη διάγνωση του προ-διαβήτη, και αποτελούν ένδειξη αυξημένου κινδύνου για σακχαρώδη διαβήτη.

Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία συνιστά τη χρησιμοποίηση της HbA1c, ως μέθοδο διάγνωσης του ΣΔ, εφόσον χρησιμοποιούνται αξιόπιστοι μέθοδοι ανίχνευσης και παρέχουν αποτελέσματά τους που είναι συγκρίσιμα με τη θεσπισμένη μέθοδο αναφοράς. 

Διαβάστε επίσης

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας, 25 Απριλίου.



της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Η 25η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας. 

Η ελονοσία είναι λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από ένα γένος πλασμώδιου που αρχικά ονομάστηκε πλασμώδιο του Λαβεράν, από τον Γάλλο στρατιωτικό ιατρό Σαρλ Λουί Λαβεράν, που παρατήρησε πρώτος το 1880 την παρουσία αυτών των παρασίτων στο αίμα ασθενών που πέθαναν από ελονοσία. 

Μεταδίδεται στον άνθρωπο από το θηλυκό κουνούπι του είδους Ανωφελές (Anopheles). Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις έλος και νόσος, καθώς είχε παρατηρηθεί ότι η νόσος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη γύρω από ελώδεις περιοχές. Διεθνώς αποκαλείται malaria (από τις ιταλικές λέξεις: mal + aria = κακός αέρας) από την πεποίθηση που επικρατούσε κάποτε ότι η ασθένεια προκαλούταν από τον «κακό αέρα» κοντά στα έλη. Υπάρχουν 4 τύποι πλασμωδίων. Η πλειονότητα των περιπτώσεων μαλάριας οφείλονται στο πλασμώδιο falciparum που είναι το πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο. 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, 300 - 500 εκατομμύρια άτομα προσβάλλονται κάθε χρόνο, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι παιδιά κάτω των 5 ετών, ενώ καταγράφονται πάνω από 1 εκατομμύριο θάνατοι λόγω της ελονοσίας. Η νόσος ενδημεί σε περισσότερες από 100 χώρες. Οι κλιματολογικές συνθήκες επηρεάζουν τη γεωγραφική και εποχική κατανομή της νόσου. Σε πολλές τροπικές περιοχές η νόσος μεταδίδεται όλο το έτος, ενώ στις εύκρατες περιοχές η μετάδοση σχεδόν διακόπτεται κατά τους ψυχρούς μήνες. Κατά τη διάρκεια της εποχικής έξαρσης της νόσου και κυρίως στις ενδημικές περιοχές και σε υψόμετρο κάτω των 1500 - 2000 μέτρων, ο κίνδυνος είναι υψηλός. Σε μεγαλύτερο υψόμετρο τα κουνούπια που μεταδίδουν τη νόσο δεν επιβιώνουν.

Το 1975, η Ευρώπη ανακηρύχθηκε ελεύθερη ελονοσίας, αλλά αργότερα η νόσος επανεμφανίσθη στον Καύκασο, σε χώρες της κεντρικής Ασίας και της Ρωσίας.

Η Ελλάδα ήταν ενδημική για την ελονοσία χώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Από το 1946 έως το 1960 εφαρμόστηκε εντατικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκρίζωσης της νόσου. Η Ελλάδα θεωρείται «χώρα ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974. 

Στην Ελλάδα το 2018 δηλώθηκαν 54 κρούσματα ελονοσίας εκ των οποίων τα 44 ήταν εισαγόμενα (34 κρούσματα αφορούσαν μετανάστες από ενδημικές χώρες και 10 κρούσματα αφορούσαν ταξιδιώτες σε ενδημικές χώρες).

Στον Πίνακα που ακολουθεί απεικονίζεται ο αριθμός των δηλωθέντων κρουσμάτων ελονοσίας ανά επιδημιολογική κατάταξη και έτος, τα τελευταία έτη

Πίνακας: Κρούσματα ελονοσίας ανά επιδημιολογική κατάταξη κρούσματος (εισαγόμενο, με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης) και έτος νόσησης1 (για τα εισαγόμενα) ή εκτιμώμενης προσβολής (για τα εγχώρια), Ελλάδα, 2009 – 20202.

Έτος νόσησης/ προσβολήςΚατάταξη κρούσματος
Εισαγόμενα κρούσματαΚρούσματα με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης3
2009447
2010404
20115442
20127320
2013223
2014380
2015798
20161116
20171007
20184411
2019381

 

2020212
  1. Κρούσματα στα οποία δεν καταγράφηκε η πληροφορία αυτή, κατατάχθηκαν με βάση το έτος νοσηλείας ή δήλωσης.
  2. Δεν συμπεριλαμβάνονται γνωστές, καταγεγραμμένες υποτροπές κρουσμάτων, δύο εγχώρια κρούσματα από malariae (περίοδος 2012), που αποδόθηκαν σε προηγούμενες περιόδους μετάδοσης, και τρία κρούσματα ελονοσίας άγνωστης κατάταξης (δύο το 2016 και ένα το 2018).
  3. Πρόκειται για κρούσματα P.vivax ελονοσίας, εκτός από δύο κρούσματα P.falciparum (ένα το 2017 και ένα το 2020).
Θεωρείται υπαρκτός ο κίνδυνος εγχώριας μετάδοσης ελονοσίας και άλλων επικίνδυνων ασθενειών σε ευάλωτες περιοχές που υποδέχονται ή φιλοξενούν μετανάστες – πρόσφυγες από ενδημικές χώρες. Γι'αυτό απαιτούνται έγκαιρα να γίνουν ψεκασμοί και να ληφθούν τα μέτρα πρόληψης, ιδιαίτερα στα διάφορα σημεία που στεγάζονται μετανάστες - πρόσφυγες.

Η έγκαιρη ανίχνευση και κατάλληλη θεραπεία των κρουσμάτων ελονοσίας σε συνδυασμό με την προστασία από τα κουνούπια και την έγκαιρη εφαρμογή ολοκληρωμένων προγραμμάτων καταπολέμησης κουνουπιών αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της στρατηγικής της Δημόσιας Υγείας για την αντιμετώπιση της ελονοσίας και την αποτροπή της περαιτέρω διασποράς και επανεγκατάστασης της νόσου στην Ελλάδα.


To ενέσιμο εμβόλιο που ανέπτυξε η βρετανική GlaxoSmithKline, με την ονομασία RTS,S ή Mosquirix, είναι το πρώτο που λαμβάνει έγκριση κατά της ελονοσίας, αν και δείχνει να μειώνει μόνο κατά 40% τον κίνδυνο μόλυνσης σε βρέφη 5 έως 17 μηνών.

Πρέπει επίσης να χορηγείται σε τέσσερις δόσεις, κάτι που ίσως δυσχεράνει τη χρήση του σε χώρες με ελλιπείς υποδομές υγείας.

Ο ΠΟΥ έκρινε απαραίτητη την πιλοτική φάση της διάθεσης προκειμένου να αποφασίσει αν θα εντάξει το Mosquirix στα συνιστώμενα μέτρα πρόληψης κατά της μαλάριας -το βασικότερο από τα οποία είναι οι κουνουπιέρες ψεκασμένες με εντομοκτόνο.

Διαβάστε επίσης

Κοριτσάκι μέσα σε έξι μέρες πέθανε από σήψη, την "σιωπηλή" φονική ασθένεια.

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Σύμφωνα με βρετανικά ΜΜΕ, από εκεί που η φαινομενικά υγιής 13χρονη Λορέν Μένζις χαλάρωνε στο σπίτι με τους γονείς της, μέσα σε 12 ώρες κατέληξε να δίνει μάχη για τη ζωή της και τελικά έσβησε από σήψη.

Μια μέρα το κορίτσι άρχισε να αισθάνεται ναυτία και να αναπνέει γρήγορα. Η μητέρα της, Σάρα, πίστευε ότι τα συμπτώματά της δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έναν απλό κοιλόπονο.

Η ίδια δήλωσε στην εφημερίδα Lancashire Post: "Όταν την πήγα στο νοσοκομείο, ανησύχησα ότι αντέδρασα λίγο υπερβολικά. Κυκλοφορούσαν τόσες πολλές ασθένειες, που δεν πίστευα ότι ήταν κάτι ασυνήθιστο. Η μικρή είχε πάει στο μάθημα χορού τη Δευτέρα και σε μια θεατρική παράσταση την Τρίτη, οπότε δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι επρόκειτο για κάτι πιο σοβαρό από μια κοιλιά. Είχε μείνει από το σχολείο και ήταν στον καναπέ, γκρινιάζοντας για τη γεύση του χυμού που της είχε πάρει ο μπαμπάς της".

Και συνέχισε: "Δεν ανησύχησα, αλλά μετά άρχισε να αναπνέει λίγο γρήγορα και φαινόταν λίγο μπερδεμένη. Μετά πήρε την κατηφόρα πολύ γρήγορα. Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, πήγε στον πάγκο και μιλούσε με τη γυναίκα εκεί. Στη συνέχεια, ενώ καθόμασταν εκεί, χειροτέρεψε η κατάστασή της. Έπαθε σύγχυση, αγκάλιαζε ανθρώπους, έκανε περίεργα πράγματα.

Όταν την ανέλαβαν οι γιατροί, τη ρώτησαν την ημερομηνία γέννησής της και μπερδεύτηκε με τον μήνα".

Έξι ημέρες αργότερα, η Λόρεν πέθανε. 

Η οικογένειά της συγκεντρώνει τώρα χρήματα, μέσω της φιλανθρωπικής οργάνωσης Sepsis Research FEAT, για την έρευνα γύρω από την πάθηση, η οποία σκοτώνει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε εβδομάδα.

"Θέλουμε να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας για τη συγκέντρωση χρημάτων στο μέλλον για την έρευνα σχετικά με τις θεραπείες για τη σήψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφασίσαμε να ενωθούμε με τη Sepsis Research FEAT στις πρωτοβουλίες συγκέντρωσης χρημάτων: να βελτιώσουμε τα αποτελέσματα για όσους πλήττονται από σήψη", λένε οι γονείς της.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, πέντε άνθρωποι κάθε ώρα πεθαίνουν από τη λοίμωξη αυτή, γεγονός που την καθιστά πιο φονική από τον καρκίνο του εντέρου, του μαστού και του παγκρέατος μαζί.

Τι είναι η σήψη και πώς σχετίζεται με τη σηψαιμία

Σήψη συμβαίνει όταν η απάντηση του οργανισμού μας σε μία λοίμωξη καταστρέφει τα ίδια μας τα όργανα. Μπορεί να εξαπλωθεί σταδιακά στο σώμα (βλ.Σχήμα) και να οδηγήσει σε οργανική ανεπάρκεια και σε θάνατο αν δεν αναγνωρισθεί και αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα.

Η σήψη είναι μια από τις συνήθεις αιτίες νοσηρότητος και θνητότητος στους ασθενείς που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). 

Σηψαιμία είναι μια σοβαρή λοίμωξη του αίματος και προκύπτει όταν βακτήρια που έχουν μολύνει κάποια περιοχή του σώματος, όπως τους πνεύμονες ή το δέρμα, εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία.

Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, καθώς τα βακτήρια και οι τοξίνες που αυτά εκκρίνουν μπορούν να μεταφερθούν σε ολόκληρο τον οργανισμό, προκαλώντας γενικευμένη λοίμωξη. Η κατάσταση αυτή μπορεί να γίνει γρήγορα απειλητική για τη ζωή κάποιου και εάν δε θεραπευτεί άμεσα με ιατρική νοσηλεία, μπορεί να οδηγήσει σε σήψη.

Η σήψη εμφανίζεται ως επιπλοκή της σηψαιμίας και ως εκ τουτού είναι αρκετά σοβαρότερη. Συγκεκριμένα, σήψη είναι η εκτεταμένη φλεγμονή σε ολόκληρο τον οργανισμό, η οποία προκαλείται όταν η σηψαιμία δεν αντιμετωπιστεί άμεσα. Αυτή η φλεγμονή δημιουργεί θρόμβους στο αίμα, οι οποίοι μπλοκάρουν την κυκλοφορία και την παροχή αίματος σε ζωτικά όργανα, οδηγώντας σε οργανική ανεπάρκεια.

Οι θάνατοι από σήψη είναι περισσότεροι από καρκίνου μαστού, εντέρου μαζί

Κάθε περίπου 3,5 δευτερόλεπτα πεθαίνει ένας άνθρωπος εξαιτίας του σηπτικού συνδρόμου. Σε όλο τον κόσμο καταγράφονται 20 έως 30 εκατομμύρια κρούσματα ετησίως, ενώ οι θάνατοι που προκαλεί ξεπερνούν σε αριθμό τα θύματα του καρκίνου του μαστού και του εντέρου μαζί.

Η νόσος προσβάλλει άτομα κάθε ηλικίας αδιακρίτως τόσο ανθρώπους απόλυτα υγιείς όσο και ασθενείς με άλλα νοσήματα, όπως σακχαρώδης διαβήτης, χρόνιες καρδιοπάθειες, αναπνευστική ή νεφρική ανεπάρκεια, ενδέχεται να νοσήσουν και να χάσουν τη ζωή τους εξαιτίας της σήψης. Ορισμένα θύματα της σήψης είναι ο Christopher Reeve (Superman), η κόρη του Johnny Depp και παλαιότερα ο βασιλεύς Αλέξανδρος ο Α’.

Η διατροφή των Ικαριωτών. Οι Ικαριώτες έχουν το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα


 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η Ικαρία (ή Ικαριά ή Νικαριά, στα αρχαία χρόνια Δολίχη) είναι ένα ξακουστό νησί του ανατολικού Αιγαίου και ανήκει στην ομώνυμη περιφερειακή ενότητα Ικαρίας.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Η πρώτη αναφέρει ότι η λέξη Ικαρία προέρχεται από την ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα -καρ, η οποία συναντάται σε λέξεις που δηλώνουν σκληρό, απότομο. Εν προκειμένω συνδέεται με βραχώδη, απόκρημνα μέρη, όπως αντίστοιχα η γειτονική Καρία της Μικράς Ασίας. Άλλη αρχαία ονομασία που συναντάται για το νησί είναι «Δολίχη» που σημαίνει μακριά, λόγω του μακρόστενου σχήματός της. Στο διάβα του χρόνου, το νησί αναφέρεται και με άλλες ονομασίες όπως Οινόη, Ιχθυόεσσα, Ανεμόεσσα και στο Βυζάντιο ως Μάκρη.

Ο Μύθος του Ίκαρου και του Δαίδαλου

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το νησί ονομάζεται Ικαρία από το μύθο του θρυλικού Ικάρου που, με τον θάνατό του από την πτώση στη θάλασσα, έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος. Η ονομασία των κατοίκων του νησιού είναι Ικαριώτης και Ικαριώτισσα (ή απλά Καριώτης - Καριώτισσα ή Καριωτίνα), στον πληθυντικό Ικαριώτες και Ικαριώτισσες. Το όνομα του δεύτερου λιμένα, του Ευδήλου, προέρχεται από τα συνθετικά «ευ» + «δήλος = φανερός», δηλαδή λιμένας που φαίνεται εύκολα από μακριά, πλησιάζοντας στη βόρεια πλευρά του νησιού.

Οι Ικαριώτες έχουν το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα

Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός για τους κατοίκους είναι το υψηλό προσδόκιμο ζωής, το οποίο φτάνει τα 88,1 έτη και είναι το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής για τα ελληνικά δεδομένα, ξεπερνώντας το μέσο όρο 79,8 της χώρας. Έχει προστεθεί στον παγκόσμιο χάρτη των «μπλε ζωνών», όπου κατατάσσονται περιοχές με τα υψηλότερα προσδόκιμα ζωής ανά τον κόσμο (η Ικαρία βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα παγκοσμίως). Ερευνητές θεωρούν ως λόγο τον υγιεινό τρόπο ζωής και την έλλειψη στρες. Χαρακτηριστική είναι η λαϊκή φράση : «Άγχος και ταλαιπωρία δε χωρούν στην Ικαρία»

Η διατροφή των Ικαριωτών

Η παραδοσιακή διατροφή των Ικαριωτών περιλαμβάνει πολλά λαχανικά που καλλιεργούνται στις οικογενειακές εκτάσεις, γάλα και κρέας από κατσίκι, πουλερικά, κουνέλια και ψάρια, ενώ τα γεύματα συνοδεύονται πάντα από το ντόπιο κρασί. Τρόφιμα συλλέγονται επίσης από τις γύρω περιοχές, όπως άγρια χόρτα, μανιτάρια, σαλιγκάρια, ή κυνήγια. Η καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών στις ορεινές περιοχές γίνεται στις «πεζούλες», δηλαδή επίπεδα, χτιστά αγροτεμάχια που προκύπτουν μετά από κατάλληλη διαμόρφωση. Παραδοσιακά φαγητά είναι το «σουφικό» ένα μείγμα από λαχανικά, το λευκό τυρί «καθούρα», τα πιτταράκια, ενώ χαρακτηριστικό έδεσμα είναι οι λουκουμάδες που παρασκευάζονται στις γιορτές. Λόγω της αραιοκατοίκησης και της διασποράς των κατοίκων, ιδιαιτερότητα αποτελεί η πώληση ψωμιού με περιοδεία στα χωριά, ειδοποιώντας με την κόρνα από μακριά.

Αρνί, αρνάκι γάλακτος, κατσίκι; Πόσες θερμίδες έχουν; Τι λένε οι διατροφολόγοι;.



της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Πολλοί είναι εκείνοι που θα επιλέξουν να φάνε κρέας οπότε το δίλημμα που τίθεται από αυτούς είναι τι κρέας και ποιο είναι καλύτερο για την υγεία, ιδιαίτερα αν κάποιοι έχουν ήδη πρόβλημα;

Το δίλημμα λοιπόν για πολλούς είναι: Αρνί ή Κατσίκι;

Tα 100γρ. αρνιού έχουν 375 θερμίδες. Είναι πλούσιο σε κορεσμένο λίπος, το οποίο συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα. Το ολικό λίπος του αρνιού αγγίζει τα 15 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια κρέατος.

Το πιο άπαχο τμήμα του είναι το μπούτι. Έχει αυξημένη περιεκτικότητα σε πουρίνες, οι οποίες αυξάνουν το ουρικό οξύ στο αίμα, με αποτέλεσμα να προκαλείται ουρική αρθρίτιδα. Αντιθέτως, δυναμώνει τους μύες και το νευρικό σύστημα χάρη στο υψηλό του περιεχόμενο σε πρωτεΐνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και σίδηρο. Το αρνί είναι άριστη πηγή της βιταμίνης Β12, η οποία παίζει ρόλο στην παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ενώ είναι απαραίτητη για το μεταβολισμό λίπους, πρωτεΐνης και υδατανθράκων. Μία μέτρια μερίδα καλύπτει το 60% των αναγκών σε πρωτεΐνη. Επιπλέον περιέχει μεγάλες ποσότητες των μετάλλων σιδήρου και ψευδαργύρου. Μάλιστα, ο σίδηρος του είναι σε μορφή που απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό. Είναι πλούσιο σε κορεσμένο λίπος, το οποίο συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα. Τα ωμέγα-3 που περιέχει φαίνεται ότι προστατεύουν από καρδιαγγειακές παθήσεις και βελτιώνουν την διάθεση.



Το αρνάκι γάλακτος, που θεωρείται ποιοτικά και γευστικά καλύτερο, είναι γεμάτο λίπος. Το αρνάκι γάλακτος είναι πολύ τρυφερό γιατί είναι φτωχότερο από το αρνί σε πρωτεΐνες και πλουσιότερο σε λίπος. Η περίπτωση να αφαιρέσουν οι λάτρεις του αρνιού το λίπος είναι απίθανη, αφού στα μικρά ζώα είναι κρυμμένο ενδομυϊκά.



Το κατσίκι έχει λιγότερες θερμίδες συγκριτικά με το αρνί, αφού τα 100γρ. κατσικιού έχουν 110 θερμίδες. Το ολικό λίπος του κατσικιού αγγίζει τα 4,2 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια κρέατος. Το κατσίκι έχει λιγότερες θερμίδες, λιγότερο ολικό και κορεσμένο λίπος και λιγότερη χοληστερόλη. Είναι πλούσιο σε συνένζυμο Q10 -η αντιοξειδωτική δράση του οποίου μειώνει την LDL "κακή" χοληστερόλη- προλαμβάνοντας τη στεφανιαία νόσο και τον κίνδυνο για καρδιακή προσβολή. Περιέχει L-καρνιτίνη, η οποία μεταφέρει τα λιπαρά οξέα στα μιτοχόνδρια, οπού μπορούν να διασπαστούν για να δώσουν ενέργεια στον οργανισμό (λιπολυτική δράση). Τέλος, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε γ-λινολεϊκό οξύ (CLA), το οποίο συμβάλλει στη ελάττωση του λίπους σε υπέρβαρα άτομα καθώς και στη βελτίωση του λιπιδαιμικού τους προφίλ. Τα αρνητικά του κατσικιού είναι ότι έχει περισσότερα τρανς λιπαρά, λιγότερη πρωτεΐνη και περισσότερο νάτριο.

Οι διατροφολόγοι ψηφίζουν κατσίκι, γιατί έχει λιγότερες θερμίδες και άρα είναι πιο υγιεινό. Γι΄ αυτό και συνιστούν σε όσους προσέχουν τη γραμμή τους να το προτιμήσουν. Οι σεφ όμως υπογραμμίζουν πως το αρνί είναι παρεξηγημένο και επιμένουν πως είναι... πεντανόστιμο.

Τελικά η επιλογή είναι δική σας. Πάντως το αρνί ή το κατσίκι εκτός από το να το τρώτε στη σούβλα είναι και από τα κρέατα που ψήνονται γρήγορα. Έτσι γίνονται τραγανά στο εξωτερικό τους παραμένοντας ζουμερά και μαλακά στο εσωτερικό. Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα ψήσετε σε μπάρμπεκιου, δοκιμάστε αρνί ή κατσίκι αντί για τις συνηθισμένες μπριζόλες και λουκάνικα.

Χρήσιμες συμβουλές για τις εορτές, 
για να είναι ακόμα καλύτερες.



 




Επιδρά η πανσέληνος στην υγεία μας; Μύθοι και αλήθειες για την επίδραση της Σελήνης;

επιμέλεια Βικτωρία Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Η πανσέληνος full moon κατείχε ανέκαθεν μία μυστικιστική θέση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι δεν είναι προκαλεί έκπληξη ότι πολλοί μύθοι από τους λυκάνθρωπους, μέχρι την τρέλα να σχετίζονται με αυτή. 

Στατιστικές μελέτες όμως που έγιναν επανειλημμένα κι έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά («Annals of Emergency Medicine», «Journal of Emergency Nursing, «Journal of Toxicology and Psychological Report») αποδεικνύουν ότι ΔΕΝ υπάρχει καμιά απολύτως σχέση ανάμεσα στη συμπεριφορά του ανθρώπου και στην πανσέληνο. 

Μύθος είναι, επίσης, ότι τη μέρα της πανσελήνου γεννιούνται περισσότερα παιδιά ή ότι υπάρχουν περισσότερα ατυχήματα, παρ' όλα αυτά οι μύθοι αυτοί δεν λένε να «πεθάνουν» έως σήμερα. 

Ένας άλλος μύθος αφορά τον χρωματισμό της πανσελήνου, που ορισμένοι τον θέλουν μερικές φορές να είναι «μπλε». Κάτω από ορισμένες σπάνιες συνθήκες, πράγματι η χροιά της Σελήνης παίρνει ένα γαλαζωπό χρώμα (αντί του κανονικού γκρίζου), όταν π.χ. στην ατμόσφαιρα υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σκόνης από κάποια πρόσφατη μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, όπως συνέβη με την έκρηξη του ηφαίστειου Κρακατόα το 1883.

Πανσέληνος και υγεία

 Η πανσέληνος κατείχε ανέκαθεν μία μυστικιστική θέση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι δεν είναι προκαλεί έκπληξη ότι πολλοί μύθοι από τους λυκάνθρωπους, μέχρι την τρέλα να σχετίζονται με αυτή.


Πλέον, δεν αποτελεί μυθολογική αντίληψη ότι η σελήνη ασκεί ισχυρή επίδραση τόσο στον άνθρωπο όσο και σε όλη τη φύση. Η άμπωτη και η παλίρροια, η υπνοβασία και ο εμμηνορροϊκός κύκλος, είναι μερικά παραδείγματα των αναρίθμητων φαινομένων που ρυθμίζονται από αυτή την πανίσχυρη κοσμική δύναμη. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη για να βελτιώσει την υγεία του, αλλά και στα πλαίσια της κηπουρικής, της γεωργίας και σχεδόν όλων των κλάδων της ζωής.

Τι πραγματικά ισχύει όμως για την πανσέληνο;

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες φλέρταραν με τη θεωρία πως η Σελήνη πυροδοτεί αλλαγές μέσω της βαρυτικής της έλξης. Ωστόσο, οι πιο πρόσφατες έρευνες επισημαίνουν κάποιου είδους επενέργεια στις ορμόνες του ανθρώπου. "Ο σεληνιακός κύκλος επηρεάζει την ανθρώπινη αναπαραγωγή, ιδιαίτερα τη γονιμότητα, την εμμηνόρροια και το δείκτη γεννητικότητας, καθώς και γεγονότα που συνδέονται με την ανθρώπινη συμπεριφορά όπως είναι τα τροχαία, τα εγκλήματα και οι αυτοκτονίες", λέει ο δρ Μίκαελ Ζιμέκι από την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών. "Σε αυτό το στάδιο των ερευνών, είναι δύσκολο να εξηγήσουμε τον ακριβή τρόπο με τον οποίο επηρεάζει η Σελήνη την ανοσοποιητική αντίδραση. 

Μια σειρά από μελέτες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών έχουν προσπαθήσει να αποδείξουν τη στατιστική σχέση μεταξύ της σελήνης - ιδιαίτερα της πανσελήνου και της ανθρώπινης βιολογίας ή συμπεριφοράς. Η πλειοψηφία ωστόσο των μελετών δεν έχει βρει κάποια σύνδεση.

Ωστόσο μία πιθανή έμμεση σχέση της πανσελήνου με τον άνθρωπο είναι ότι πριν τον σύγχρονο φωτισμό, το φως της πανσέληνου κρατούσε ξύπνιους τους ανθρώπους το βράδυ και η στέρηση ύπνου σχετίζεται με ορισμένα προβλήματα βιολογικά και ψυχολογικά.

Το φεγγάρι και οι παλίρροιες



Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται περίπου 75% από νερό, και έτσι οι άνθρωποι ρωτούν συχνά αν μας επηρεάζει η πανσέληνος όπως επηρεάζει τη θάλασσα. Το φεγγάρι και ο ήλιος συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τις παλίρροιες στους ωκεανούς της Γης. Αλλά οι παλίρροιες είναι γεγονότα μεγάλης κλίμακας. Αυτά συμβαίνουν λόγω της διαφοράς στη βαρυτική επίδραση στη μία πλευρά ενός αντικειμένου (όπως η Γη) σε σύγκριση με το άλλο. Ωστόσο, δεν υπάρχει μετρήσιμη διαφορά στην επίδραση της βαρύτητας του φεγγαριού στο ανθρώπινο σώμα. Ακόμη και σε μια μεγάλη λίμνη, οι παλίρροιες είναι δευτερεύουσες. Στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, για παράδειγμα, οι παλίρροιες δεν υπερβαίνουν τα 2 εκατοστά, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA)

Επιληψία


Μια μελέτη στο περιοδικό Επιληψία και Συμπεριφορά το 2004 δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων και της πανσέληνου, ακόμα κι αν μερικοί ασθενείς πιστεύουν ότι οι επιληπτικές κρίσεις τους πυροδοτούνται από την πανσέληνο. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι επιληπτικές κρίσεις στο παρελθόν είχαν συσχετισθεί με μαγεία ή δαιμονισμό συμβάλλοντας σε μια μακροχρόνια φυσική τάση του ανθρώπου να βρει το μυθικό και όχι ιατρικές εξηγήσεις.

Ψυχιατρική


Μια μελέτη του 2005 από τη ερευνητές της Mayo Clinic, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Psychiatric Services, εξέτασε τον αριθμό των ασθενών που ελέγχθηκαν σε ένα ψυχιατρικό τμήμα επειγόντων περιστατικών μεταξύ 6 μ.μ. και 6 π.μ. κατά τη διάρκεια αρκετών ετών. Οι ερευνητές δε βρήκαν καμία στατιστικά σημαντική διαφορά στον αριθμό των επισκέψεων στις τρεις νύχτες γύρω από την πανσέληνο σε σχέση με άλλες βραδιές. Πρόσφατες έρευνες ασχολούνται επίσης με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που συσχετίζονται με κρίσεις επιληψίας και συμπεριλαμβάνουν σε αυτές και τον κύκλο του φεγγαριού. Χωρίς ακόμα να κατανοήσουν κάποια αιτιακή σχέση. Σε μια έρευνα συσχέτισης εισδοχής ασθενών με status epilepticus , σε σχέση με την ώρα της μέρας, την μέρα, την εποχή , τον κύκλο του φεγγαριού, και τις καιρικές συνθήκες , υπήρξε σημαντική συσχέτιση με τις ημερήσιες, εβδομαδιαίες, καιρικές μεταβλητές και τον κύκλο του φεγγαριού. Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη η κρίση δε συσχετίζεται με την πανσέληνο ούτε με τη νέα σελήνη αλλά μερικές μέρες μετά τη νέα σελήνη. Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με άλλη έρευνα που υποστηρίζει συσχέτιση μεταξύ της περιόδου κοντά στην πανσέληνο. Υποστηρίζοντας έτσι την αρχαία αντίληψη της περιοδικής αύξησης της συχνότητας των κρίσεων κατά τις μέρες της πανσελήνου. Επίσης άλλη έρευνα βρίσκει σημαντική συσχέτιση στις περιόδους πανσελήνου και νέας σελήνης. Ο αριθμός των ασθενών και των κρίσεων αυξάνονται, υποδεικνύοντας την ανάγκη μελέτης της μαγνητικής φύσης και της παθολογίας της επιληψίας. Άλλες έρευνες απορρίπτουν τη ύπαρξη συσχέτισης.

Χειρουργική


Μήπως οι γιατροί και οι νοσοκόμες δουλεύουν χειρότερα κατά τη διάρκεια της πανσελήνου; Όχι, σύμφωνα με μια μελέτη στο τεύχος του περιοδικού Αναισθησιολογίας του Οκτωβρίου 2009. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κίνδυνοι είναι οι ίδιοι ανεξάρτητα ποια ημέρα της εβδομάδας ή του χρόνου που έχετε προγραμματίσει μία επέμβαση.

Ωστόσο δεν απορρίπτουν όλες οι μελέτες την επίδραση της πανσελήνου στον κόσμο:

Τραυματισμοί κατοικίδιων

Κατά τη μελέτη 11.940 περιπτώσεων στο Κτηνιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα έκτακτα περιστατικά αυξάνονται κατά 23% για τις γάτες και 28% για τα σκυλιά τις ημέρες γύρω από την πανσέληνο. Πολλά ζώα της ξηράς και της θάλασσας συγχρονίζουν τις δραστηριότητες τους, όπως η αναζήτηση τροφής, η πρόσληψη τροφής και το ζευγάρωμα, με τη θέση της σελήνης.

Έλλειψη ύπνου


Στο Journal of Affective Disorders το 1999, οι ερευνητές πρότειναν ότι πριν σύγχρονο φωτισμό, το φεγγάρι ήταν μια σημαντική πηγή φωτισμού που επηρέαζε τον κύκλο ύπνου-εγρήγορσης, την περίοδο της πανσελήνου. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία, ανακάλυψαν ότι κοιμόμαστε λιγότερο όταν έχει πανσέληνο και χρειαζόμαστε περισσότερη ώρα για να αποκοιμηθούμε. Το φαινόμενο δεν οφείλεται στον αυξημένο φωτισμό της πανσελήνου, ούτε στη δύναμη της βαρύτητας, αλλά στο βιολογικό μας ρολόι το οποίο είναι προσαρμοσμένο στον σεληνιακό κύκλο, αναφέρουν στην επιθεώρηση «Current Biology». Η μελέτη έδειξε ακόμα ότι στο ζενίθ της σελήνης, οι εθελοντές είχαν χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης στο αίμα τους. 
Η μελατονίνη είναι η ορμόνη που ρυθμίζει τα στάδια της αγρυπνίας και του ύπνου, και για να κοιμηθούμε αυξάνεται.

Διαβάστε επίσης 

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων