MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα. Καρκίνος του δέρματος που είχε στη μύτη του ο ηθοποιός Hugh Jackman (φωτο)

Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα. Καρκίνο του δέρματος είχε στην μύτη του ο ηθοποιός Hugh Jackman (φωτο)
Το Βασικοκυτταρικό Καρκίνωμα (BCC) είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου του δέρματος.    

Σημάδι στη μύτη του Hugh Jackman

Πρόκειται για μια μορφή κακοήθειας του δέρματος που χαρακτηρίζεται από τοπική διήθηση και επέκταση, η οποία σπανίως μεθίσταται.
Η προέλευσή του δεν είναι από την βασική στιβάδα της επιδερμίδας, όπως δείχνει το όνομά του και όπως πιστεύετο παλαιότερα. Σήμερα πλέον είναι γνωστό ότι εκπορεύεται από το έξω επιθηλιακό έλυτρο του θυλάκου της τρίχας. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο δεν απαντάται αυτός ο τύπος του καρκίνου στους βλεννογόνους και γενικώς στα άτριχα σημεία.  Το χαρακτηριστικό κύτταρο, έχει ένα μεγάλο βασεόφιλο πυρήνα και ελάχιστο κυτταρόπλασμα.
Τα βασικοκυτταρικά καρκινώματα είναι ο συχνότερος τύπος καρκίνου του δέρματος και εμφανίζεται κυρίως, σε εκτεθειμένες στην ηλιακή ακτινοβολία επιφάνειες και μάλιστα σε εκείνες που ο αριθμός σμηγματογόνων αδένων και τριχών είναι μεγάλος.  
Σύμφωνα με τις στατιστικές, το 86% των βασικοκυτταρικών, εμφανίζονται στο πρόσωπο και στον τριχωτό, το 7% στον τράχηλο και 7% στο υπόλοιπο σώμα. Οι πιο συχνές περιοχές που εμφανίζουν τα καρκινώματα αυτά , είναι: η μύτη (25,5%), η παρειά (16%) η περικογχική περιοχή (14%), το τριχωτό (11%) το πτερύγιο του ωτός και η προωτιαία περιοχή (11%).
Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα  εμφανίζεται κλινικά, αρχικά, ως μιά ερυθρή βλατίδα που μεγεθύνεται προοδευτικά. Κύριο χαρακτηριστικό είναι η μαργαριταροειδής παρυφή. Είναι δυνατόν όμως να εμφανισθεί ως διόγκωση μαργαριταροειδούς χρώματος ή ως ένα έλκος με χαρακτηριστικό μαργαριταροειδή όχθο και εξέρυθρη βάση.  Η οριστική διάγνωση τίθεται με την ψηφιακή δερματοσκόπηση και με την ιστολογική εξέταση.

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΚΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΟΣ


Συχνά δύο ή περισσότερες από αυτές τις μορφές καρκίνου μπορεί να συνυπάρχουν σε έναν όγκο. Επιπρόσθετα, μερικές φορές βασικοκυτταρικά καρκινώματα (BCC) μπορεί να μοιάζουν με μη καρκινικές βλάβες του δέρματος, όπως αυτές της ψωρίασης ή του εκζέματος. Είναι σκόπιμο να επισκεφθείτε έναν ειδικό για να αποκτήσετε μία σαφή διάγνωση. Παρόλα αυτά όμως αν παρατηρήσετε κάποιο προειδοποιητικό σημάδι όπως στις εικόνες ή οτιδήποτε άλλο ανησυχητικό ή επίμονη αλλαγή στο δέρμα σας, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας το συντομότερο δυνατό. 

Μια ανοικτή πληγή που αιμορραγεί, ορροροεί ή δημιουργεί κρούστες και παραμένει ανοικτή για τρεις ή περισσότερες εβδομάδες. Μια πληγή που δεν επουλώνεται είναι ένα πολύ συνηθισμένο σημάδι ενός αρχομένου Βασικοκυτταρικού καρκινώματος (BCC).
Μια ερυθρόμορφη κηλίδα ή ερεθισμένη περιοχή συχνά εμφανίζεται στο πρόσωπο, στήθος, ώμο, χέρια ή στα πόδια. Μερικές φορές η βλάβη δημιουργεί κρούστα. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί κνησμός ή πόνος και άλλες φορές να επιμένει χωρίς ενοχλήσεις.


Μια ροζ βλάβη (όγκος) με ελαφρά επηρμένα κυλινδρικά όρια και με κεντρικό εντύπωμα καλυμμένο με κρούστες. Καθώς ο όγκος ελαφρά μεγαλώνει μικρά αιμοφόρα αγγεία μπορεί να αναπτυχθούν στην επιφάνεια.

Ένα γυαλιστερό έπαρμα ή οζίδιο που είναι διαυγές ή μαργαριταροειδές και πολλές φορές είναι ροζ, κόκκινο ή λευκό. Το οζίδιο μπορεί επίσης να είναι μαύρο, ηλιοκαμένο ή καφέ, ειδικά σε άτομα με σκουρόχρωμα μαλλιά και μπορεί να συγχέεται με κανονικό σπίλο.


Μια ουλόμορφη περιοχή που είναι λευκή, κίτρινη ή κηρόχρωμη και που συχνά έχει ακαθόριστα όρια και το δέρμα από μόνο του εμφανίζεται γυαλιστερό και τεταμένο. Αν και υπάρχουν λιγότερο συχνά προειδοποιητικά στοιχεία, μπορεί να δείχνουν την παρουσία ενός επιθετικού, διηθητικού όγκου ο οποίος είναι μεγαλύτερος από ότι εμφανίζεται στην επιφάνεια.

Διακρίνουμε τέσσερις κλινικούς τύπους βασικοκυτταρικών καρκινωμάτων:

1)      Το επιφανειακό βασικοκυτταρικό καρκίνωμα. είναι μια ερυθηματώδης επίπεδη βλάβη με απολέπιση. Συχνά συγχέεται με έκζεμα, ακτινική κεράτωση ή μυκητίαση.
2)      Το οζώδες ή αδενοκυστικό παριστά μια οζώδη διόγκωση στο χρώμα του δέρματος με πολλές τηλαγγειεκτασίες.
3)      Το μελαγχρωματικό βασικοκυτταρικό, διαθέτει υπέρχρωση και μερικές φορές συγχέεται με μελάνωμα ή σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση.
4)      Το  σκληρωτικό (Μορφεϊκό). Εμφανίζεται ως λευκοκίτρινη πλάκα και μπορεί να παραμείνει για χρόνια χωρίς να διαγνωσθεί. Εάν διατείνει κανείς το δέρμα μπορεί να δεί τις μαργαριταροειδείς άκρες. Πολλές φορές στο κέντρο αρχίζει να υποστρέφει εμφανίζοντας ουλώδη ιστό.

Θεραπεία.

Την αποτελεσματικότερη θεραπεία προσφέρει η χειρουργική, με ποσοστά ίασης περί το 98%. Προϋπόθεση βεβαίως αποτελεί η σωστή κλινική εκτίμηση της βλάβης και ο καθορισμός των ακριβών ορίων της. Αλλες θεραπείες είναι η απόξεση, η κρυοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία ή η εξάχνωση με LASER.

ΚΡΥΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Ο όγκος καταστρέφεται με ψύξη με υγρό άζωτο, χωρίς να χρειάζεται να γίνει τομή ή αναισθησία. Η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί κατά την ίδια συνεδρία για να επιβεβαιωθεί η ολική καταστροφή των κακοήθων κυττάρων. Ο όγκος καλύπτεται από κρούστες που στην συνέχεια αποκολλώνται σε διάστημα μερικών εβδομάδων.
Η κρυοχειρουργική είναι αποτελεσματική στους περισσότερους συνήθεις καρκίνους, ιδιαίτερα στα επιφανειακά βασικοκυτταρικά καρκινώματα (BCC) και είναι θεραπεία εκλογής για ασθενείς με αιμορραγικές διαταραχές ή δυσανεξία στην αναισθησία. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται λιγότερο σήμερα γιατί έχει χαμηλότερα ποσοστά επιτυχίας από τις χειρουργικές τεχνικές, γύρω στο 85-90% και εξαρτάται από την εμπειρία του ιατρού.

ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ (PDT)

Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για ασθενείς με πολλαπλά βασικοκυτταρικά καρκινώματα. Ένας φωτοευαίσθητος παράγοντας όπως το τοπικό 5-αμινολεβουλινικό οξύ (5-ALA), εφαρμόζεται τοπικά στους όγκους και αυτό απορροφάται από τα καρκινικά κύτταρα. Την επόμενη μέρα, ο ασθενής επιστρέφει και οι συγκεκριμένες περιοχές ενεργοποιούνται με την βοήθεια ενός ειδικού μηχανήματος που εκπέμπει καθαρό φώς σε συγκεκριμένο μήκος κύματος. Επιλεκτικά, η μέθοδος αυτή καταστρέφει βασικοκυτταρικά καρκινώματα (ΒCC) ενώ συγχρόνως προκαλεί μηδαμινή βλάβη στον περιβάλλοντα υγιή ιστό. Η μέθοδος αυτή έχει ποσοστά ίασης που κυμαίνονται από 70-90%. Οι ασθενείς αποκτούν τοπική φωτοευαισθησία, για διάστημα 48 ωρών, μετά την θεραπεία και θα πρέπει να αποφευχθεί η έκθεση στον ήλιο για δύο ημέρες.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ

Ο ιατρός αφού ναρκώσει πρώτα την περιοχή με τοπική αναισθησία, χρησιμοποιεί νυστέρι για να αφαιρέσει ολόκληρο τον όγκο μαζί με την περιβάλλουσα περιοχή με όρια υγιούς δέρματος για λόγους ασφαλείας. Στη συνέχεια το δέρμα γύρω από το χειρουργικό πεδίο κλείνει με ράμματα και ο ιστός ο οποίος αφαιρείται στέλνεται στο εργαστήριο για μικροσκοπική εξέταση με σκοπό την πιστοποίηση ότι όλα τα καρκινικά κύτταρα έχουν αφαιρεθεί. Το ποσοστό επιτυχίας με αυτή την τεχνική ανέρχεται στο 90%
Η αποκατάσταση του ελλείμματος ακολουθεί τους κανόνες της Πλαστικής Χειρουργικής. Μικρές εκτομές αποκαθίστανται με απ’ ευθείας συρραφή. Για τις μεγαλύτερες ακολουθείται η κλασσική σειρά από τις απλούστερες τεχνικές προς τις πλέον σύνθετες. Τα ελεύθερα δερματικά μοσχεύματα δηλ., οι τοπικοί κρημνοί, οι μεγαλύτεροι απομεμακρυσμένοι κρημνοί.  Σ’ αυτά βεβαίως λαμβάνεται υπ’ όψιν και η ανατομική περιοχή  ύπαρξης της βλάβης.
Μετεγχειρητικά, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται, τόσον για τον κίνδυνο τοπικής υποτροπής, όσον και για την εμφάνιση νέου επιθηλιώματος.

Άτομα που έχουν ένα Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (BCC), βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν και άλλους καρκίνους του δέρματος, με την πάροδο του χρόνου είτε στην ίδια περιοχή είτε σε άλλη. Βρίσκονται επίσης σε μεγάλο κίνδυνο για άλλους τύπους καρκίνου του δέρματος. 
Για αυτό πρέπει να κάνουν ψηφιακή δερματοσκόπηση για να μπορεί να παρακολουθείται τακτικά όχι μόνο το σημείο που θεραπεύτηκε στο παρελθόν αλλά και ολόκληρη η επιφάνεια του δέρματος. 
Τα Βασικοκυτταρικά καρκινώματα (BCC) της κεφαλής και της μύτης δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα με υποτροπές, που συμβαίνουν στα  πρώτα δύο χρόνια μετά το χειρουργείο. 
Μπορεί ένας καρκίνος να υποτροπιάσει και ο ιατρός να συστήσει ένα διαφορετικό τύπο θεραπείας από αυτό που χρησιμοποιήθηκε αρχικά. Κάποιες μέθοδοι όπως η Mohs μικρογραφική χειρουργική, μπορεί να αποβεί πολύ αποτελεσματική για τις υποτροπές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:




Αντιμετώπιση των πληγών από τις κατακλίσεις. Η Φωτοδυναμική θεραπεύει ανώδυνα και ακίνδυνα, την κατάκλιση.

Αντιμετώπιση των πληγών από τις κατακλίσεις. Η Φωτοδυναμική θεραπεύει ανώδυνα και ακίνδυνα, την κατάκλιση

Η κατάκλιση συμβαίνει σε κατακεκλιμένους ασθενείς που τοποθετούνται στην ίδια θέση για πολύ χρόνο. Πρόκειται για μία κατάσταση που αφορά κυρίως ηλικιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι πάσχουν από κάποια ασθένεια και συχνά βρίσκονται κλινήρεις, είτε σε κάποιον οίκο ευγηρίας, είτε σε νοσοκομείο, είτε στο σπίτι.

Τα έλκη (πληγές) από κατάκλιση δημιουργούνται σε ασθενείς που παραμένουν ακίνητοι καθιστοί ή ξαπλωμένοι σε όχι πολύ μαλακή επιφάνεια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εμφανίζονται σε περιοχές του σώματος που φορτίζονται από το βάρος του σώματος και που υπάρχουν οστά κοντά στο δέρμα. Τέτοιες είναι συνήθως, τα έξω πλάγια των μηρών, η ουρά (κόκκυγας), οι φτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα (τα οστά της λεκάνης πάνω στα οποία καθόμαστε).

Η αιτία δημιουργίας κατακλίσεων είναι:

  • H ισχαιμία (μειωμένη αιμάτωση) που προκαλείται από την τοπικά ασκούμενη πίεση.
  • Η πίεση που ασκείται στους ιστούς συμπιέζει τα υποκείμενα τριχοειδή αγγεία με αποτέλεσμα την ελάττωση ή και διακοπή της μικρο-κυκλοφορίας του αίματος. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται τοπική ισχαιμία, ελλιπής απομάκρυνση των προϊόντων του μεταβολισμού και κακή θρέψη των ιστών.
  • Η παραμονή αυτών των συνθηκών για μεγάλο χρονικό διάστημα προκαλεί σταδιακή νέκρωση των ιστών και δημιουργία των ελκών από κατάκλιση.
  • H έλλειψη αισθητικότητας
  • Η κακή θρεπτική κατάσταση
  • Η αναιμία
  • Η προχωρημένη ηλικία
  • Η ακράτεια ούρων και κοπράνων


Οι κατακλίσεις διαιρούνται σε  4 κατηγορίες ανάλογα με την σε βάθος καταστροφή των ιστών.

1ο στάδιο: Βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρείται ερυθρότητα και σκληρότητα του δέρματος.
2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος του δέρματος. Κλινικά παρατηρείται ένα επιφανειακό έλκος.
3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου λίπους μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρείται μια νεκρωτική εσχάρα (νεκρωμένοι ιστοί) συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.
4ο στάδιο: καταστροφή που επεκτείνεται στους μυς και φθάνει μέχρι και το υποκείμενο οστό, τένοντες, και αρθρώσεις.

Η αντιμετώπιση των κατακλίσεων διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η χειρουργική θεραπεία έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου  και 4ου σταδίου ενώ η συντηρητική αγωγή αποσκοπεί στην επούλωση της κατάκλισης χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Η αποφυγή της πίεσης στην περιοχή επιτυγχάνεται με τα προαναφερθέντα προληπτικά μετρά. Η αφαίρεση του νεκρωτικού υλικού θα πρέπει πάντοτε να γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό, Μπορεί να χρειαστούν περισσότεροι από ένας καθαρισμοί μέχρις ότου αφαιρεθούν όλοι οι νεκρωμένοι και φανούν οι υγιείς ιστοί.

Για τον έλεγχο των μικροβίων απαιτείται τακτικό και προσεκτικό πλύσιμο του έλκους. Το υλικό επιλογής είναι ο φυσιολογικός ορός, με τον οποίο απομακρύνεται πάνω από  50% των μικροοργανισμών. Η χρήση αντισηπτικών η άλλων τοπικών αντιμικροβιακών όπως ιωδίου και αργύρου ενδείκνυται μόνο στις περιπτώσεις τοπικής λοίμωξη και έλκους με συχνές μολύνσεις. Λόγο της τοξικής τους δράσης μπορούν να  καταστρέψουν τα βλαστικά κύτταρα και να αναστέλλουν την επούλωση γι αυτό και πρέπει να αποφεύγεται η παρατεταμένη χρήση τους.

Επίσης η τοπική χρήση αντιβιοτικών σε μορφή υγρού η κρέμας δεν συστήνεται διότι είναι πιθανό να ευθύνονται για τη δημιουργία ανθεκτικών στελεχών όπως επίσης και αλλεργιών στην περιοχή. Υπάρχουν επίσης διάφορες κατηγορίες επιθεμάτων όπως υδροκολλοειδή και αλγινικά, αλλά και μοντέρνες τεχνικές όπως η συσκευή συνεχούς αρνητικής πίεσης, που μπορούν να βοηθήσουν στην γρήγορη επούλωση της πληγής.

Απαραίτητος επίσης κρίνεται ο καλός αερισμός του χώρου και η τακτική άσκηση, στο βαθμό βέβαια που αυτή είναι δυνατή. Τέλος, συνιστάται η χρήση στρωμάτων νερού ή μεταβλητής πίεσης, προκειμένου να μειωθεί η πίεση που ασκείται στις ευαίσθητες περιοχές. 

Απαιτεί κατανάλωση άφθονων υγρών γι την αποφυγή της ξηρότητας του δέρματος, ψευδαργύρου, συμπλέγματος Β και πρόσληψη βιταμινών A, C και Ε, οι οποίες όμως θα πρέπει πάντοτε να χορηγούνται από γιατρό, διότι ενδέχεται να είναι τοξικές για κάποιους ασθενείς.

Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η προφύλαξη

Η θεραπεία μιας κατάκλισης συχνά είναι μια επίμονη και μακρά διαδικασία. Για αυτό και η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος βασίζεται κυρίως στην πρόληψη. Η λήψη προληπτικών μέτρων όπως είναι η συχνή αλλαγή των θέσεων και η χρήση κατάλληλων στρωμάτων για την ανακούφιση από την ασκούμενη πίεση, η καλή φροντίδα και περιποίηση του δέρματος και η καλή σίτιση αποτελούν τον καλύτερο τρόπο μείωσης της συχνότητας εμφάνισης των κατακλίσεων.


Φωτοδυναμική Θεραπεία

Η φωτοδυναμική θεραπεία έχει πολλές εφαρμογές στην ιατρική και κυρίως στην δερματολογία. Αρχικά η μέθοδος με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα, χρησιμοποιήθηκε με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα σε καρκινικές βλάβες του δέρματος. Με μία μόνο συνεδρία θεραπεύεται η καρκινική βλάβη και μάλιστα αναπλάθει το δέρμα χωρίς να αφήνει σημάδια. Χρησιμοποιείται επίσης για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων, με πολύ μεγάλη βοήθεια στην ανάπλαση του δέρματος αλλά και στην αντιμετώπιση του πόνου. 

Η μέθοδος της φωτοδυναμικής θεραπείας προσφέρεται στην αντιμετώπιση κατακλίσεων, εξελκώσεων ή τραυμάτων που πυορροούν, με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα. Έλκη που δεν έχουν επουλωθεί με συμβατικές μεθόδους, αντιμετωπίζονται με την συσκευή q-light και το ειδικό φίλτρο για την ανάπλαση το wound q-light. Η μέθοδος είναι ανώδυνη.


Συχνές Ερωτήσεις που αφορούν το Q.Light

Ποια η αξία και η λειτουργία της φωτοδυναμικής θεραπείας στην αντιμετώπιση δερματικών αλλοιώσεων και βλαβών;
Η φωτοδυναμική θεραπεία αποτελεί τον πιο σίγουρο και μη επεμβατικό τρόπο ανάπλασης του δέρματος. Συγκεκριμένα το φάσμα φωτός που εκπέμπεται, προκαλεί τη βιοδιέγερση των δερματικών κυττάρων και την ενεργοποίηση των αναπλαστικών διεργασιών. Ως αποτέλεσμα, ένας μεγάλος αριθμός βιολογικών λειτουργιών ενεργοποιούνται, εξισορροπούνται, και βελτιστοποιούνται οι λειτουργίες των κυττάρων.

Θεραπεύονται τα έλκη κατάκλισης με το Q.Light;

Ναι. Το έλκος πρέπει πρώτα να καθαριστεί και να απολυμανθεί. Η φυσική αναπλαστική ιδιότητα του δέρματος  ενεργοποιείται από το Q.Light ακόμα και σε δύσκολες, χρόνιες περιπτώσεις έλκων κατάκλισης. Μετά τον καθαρισμό του έλκους εφαρμόζεται η φωτοδυναμική θεραπεία. Στις χρόνιες περιπτώσεις ελκών κατάκλισης, συνιστάται ο τακτικός έλεγχος από ιατρό.

Πόσος χρόνος εφαρμογής χρειάζεται για την κάθε θεραπεία;

Για την κάθε συνεδρία απαιτούνται 20-23 λεπτά. Σε αυτό τον χρόνο επιτυγχάνεται πλήρως η ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών που προκαλούν την ανάπλαση του δέρματος.

Πότε μπορώ να περιμένω τα πρώτα αποτελέσματα;

Τα πρώτα αποτελέσματα είναι εμφανή από τις πρώτες 3 μέρες χρήσης. Ο πλήρης χρόνος αποθεραπείας εξαρτάται βέβαια από το μέγεθος του προβλήματος, και ποικίλει από 3-6 εβδομάδες.

Ποιες είναι  οι πιθανές παρενέργειες από την χρήση του Q.Light στον ασθενή;

Μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί καμία παρενέργεια από  τη χρήση του Q.Light. Ωστόσο συνιστάται να συμβουλευτείτε ιατρό πριν εφαρμόσετε τη φωτοδυναμική θεραπεία στις παρακάτω περιπτώσεις: εγκυμοσύνη, καρκίνος, υπερευαισθησία στο φως και λήψη φωτοευαίσθητων φαρμάκων.

Η εφαρμογή του Q.Light μπορεί να προκαλέσει κάποια μορφή καρκίνου του δέρματος;

Όχι! Το φάσμα φωτός που είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο, είναι κάτω από 250nm. Το φάσμα της συσκευής του Q.Light είναι μεταξύ 385-780nm, δηλαδή στο ορατό φάσμα του  φωτός που έχει αποκλειστικά θεραπευτικές ιδιότητες. Αντιθέτως μάλιστα, το Q.Light χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καρκινικών δερματικών αλλοιώσεων.

Η εφαρμογή του Q.Light προκαλεί  πόνο, έγκαυμα, ή οποιαδήποτε άλλη ενόχληση στο δέρμα;

Όχι. Αντιθέτως συμβάλλει στη θεραπεία ή καταπράϋνση των ενοχλήσεων στο δέρμα.

Το φως που εκπέμπει το Q.Light προκαλεί βλάβες στα μάτια;

Δεν χρειάζεται να φοβάστε να κοιτάξετε απευθείας το φως του Q-LIGHT. Το φως που χρησιμοποιείται δεν ενέχει κανένα κίνδυνο για τα μάτια. Μάλιστα ανάλογη μορφή  φωτοδυναμικής θεραπείας χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση κάποιων οφθαλμικών παθήσεων. Ωστόσο καλό είναι να αποφεύγετε να κοιτάτε απευθείας στο φως σε περιπτώσεις υπερευαισθησίας ή οφθαλμικών βλαβών λόγω ηλικίας.

Μπορεί το Q.Light να χρησιμοποιηθεί και στο σπίτι ή χρειάζεται νοσηλεία σε κάποιο νοσοκομείο;

Το Q.Light χρησιμοποιείται ευρέως από ασθενείς με έλκη κατάκλισης που παραμένουν στο σπίτι τους. Συνιστάται για τις χρόνιες περιπτώσεις ελκών η τακτική παρακολούθηση από ιατρό για τον απαραίτητο καθαρισμό και για την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων. Δεν είναι απαραίτητη η νοσηλεία του ασθενή στο νοσοκομείο για τη θεραπεία.

Είναι η χρήση και η μετακίνηση του Q.Light εύκολη;

Φυσικά και είναι. Το Q.Light WOUND είναι μία φορητή συσκευή που ζυγίζει μόνο περίπου 1.400 γραμμάρια. Η χρήση του είναι εξαιρετικά εύκολη και η θεραπεία γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Οποιοσδήποτε μπορεί να το εφαρμόσει, δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις ή εκπαίδευση.




Διαβάστε επίσης:

Τι πρέπει να κάνετε αν καείτε; Αν πάθετε έγκαυμα;


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ρίξετε άφθονο τρεχούμενο νερό ή φυσιολογικό ορό (για 10 με 15 λεπτά τουλάχιστον) πάνω από την επιφάνεια με το έγκαυμα.

Αυτό θα ρίξει τη θερμοκρασία της περιοχής, περιορίζοντας το έγκαυμα και θα σας ανακουφίσει από τον πόνο. 
Αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ειδική αλοιφή για εγκαύματα. 
Καλύψτε στη συνέχεια με μια αποστειρωμένη γάζα για να αποφύγετε περαιτέρω μόλυνση. Όλα τα υπόλοιπα, απλώς, θα αλλοιώσουν το τραύμα και ενδεχομένως θα το μολύνουν. Το βαμβάκι μπορεί να ερεθίσει την περιοχή. Τυλίξτε τη χαλαρά ώστε να μην ασκηθεί πίεση στο καμένο δέρμα. Η γάζα επιτρέπει στην περιοχή να αναπνέει, μειώνει τον πόνο και προστατεύει το γεμάτο φουσκάλες δέρμα.
Πάρτε παυσίπονα που δε χρειάζονται ιατρική συνταγή

Τα μικρά εγκαύματα επουλώνονται συνήθως μετά από 1 με 2 εβδομάδες χωρίς περαιτέρω θεραπεία. Το μόνο που πρέπει να προσέχετε είναι για σημάδια μόλυνσης. 



Προσοχή
- Μη χρησιμοποιήσετε πάγο. Αν βάλετε πάγο απευθείας στο κάψιμο, μπορεί να προκληθεί κρυοπάγημα και επιπλέον βλάβη του δέρματος. 

- Μη σπάτε τις φουσκάλες. Οι γεμάτες υγρό φουσκάλες προστατεύουν από τη μόλυνση. Αν σπάσουν, πλύνετε την περιοχή με μαλακό σαπούνι και νερό και μετά βάλτε λίγη αντιβιοτική κρέμα και μια γάζα. 
- Να καθαρίζετε και να αλλάζετε τους επιδέσμους καθημερινά.


Εάν η περιοχή εγκαύματος είναι μεγάλη σε έκταση ή σε βαθμό, τότε πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα την πλησιέστερη μονάδα υγείας

Διαβάστε επίσης

Η ψωρίαση ΔΕΝ είναι μεταδοτική. ΔΕΝ κολλάει και ΔΕΝ δημιουργεί προβλήματα στους άλλους. Πόσοι τύποι υπάρχουν;


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει. 


Ακόμα και στην πιο στενή επαφή δεν αφήνει κατάλοιπα, ούτε δημιουργεί προβλήματα σε τρίτους. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτικό νόσημα, δεν μεταδίδεται, δηλαδή, αγγίζοντας το δέρμα ή τα ρούχα του πάσχοντος, ούτε είναι αποτέλεσμα κακής προσωπικής υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Η ψωρίαση, όπως πολλές παθήσεις όχι μόνο του δέρματος αλλά και άλλων οργάνων, είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού γενετικής προδιάθεσης και διαταραχής της λειτουργίας του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού.
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Μπορεί να νοσήσει οποιοσδήποτε ενήλικας συνήθως από 25-45 ετών και εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άντρες και γυναίκες. Προσβάλει άνδρες και γυναίκες σε 
ποσοστό 1,5%-3% του πληθυσμού.

Η επιδερμίδα ανανεώνεται συνεχώς ανά 45 περίπου ημέρες, δηλαδή ένα κύτταρο της βασικής στοιβάδας μεταμορφώνεται και φθάνει τελικά στην κεράτινη στοιβάδα, απ' όπου αποβάλλεται στο περιβάλλον, εντός του χρονικού αυτού διαστήματος. Στην ψωρίαση ο χρόνος αυτός ζωής του κυττάρου της επιδερμίδας μειώνεται δραματικά και φθάνει τις 4 ημέρες, δηλαδή τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται με πολύ εντονότερο από τον φυσιολογικό ρυθμό.
Αυτό γίνεται εξαιτίας των Τ-κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος τα οποία ενεργοποιούνται από κάποιο λάθος και έχει σαν αποτέλεσμα να πυροδοτήσει μια αντίδραση στα κύτταρα του δέρματος .

Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν;

  • Ψωρίαση σε πλάκες ή Η «κοινή» ψωρίαση, υπεύθυνη για το 80%. Βγαίνει και στο κεφάλι καθώς και στα νύχια χεριών και ποδιών. 
  • Η σταγονοειδής ψωρίαση, 
Η σταγονοειδής ψωρίαση είναι η δεύτερη συχνότερη μορφή , υπολογιζόμενη στο 18% των περιπτώσεων της νόσου. Προσβάλλει, συχνότερα, παιδιά και νέους ενήλικες και χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες μικρές, ερυθρές, μεμονωμένες σταγονοειδείς πλάκες στο δέρμα.
  • Η ανάστροφη ψωρίαση, Η ανάστροφη ψωρίαση εμφανίζεται κυρίως στις μηρογεννητικές πτυχές και στις μασχαλιαίες κοιλότητες, ενώ η φλυκταινώδης και η ερυθροδερμική ψωρίαση μπορεί να προσβάλουν εκτεταμένες περιοχές του δέρματος και να συνοδεύονται από γενικά συμπτώματα, όπως υψηλό πυρετό.
  • Η φλυκταινώδης ψωρίαση,

  • Η ερυθροδερμική ψωρίαση, και η

  • Η ψωριασική αρθρίτιδα (αρθροπαθητική ψωρίαση) Η ψωριασική αρθρίτιδα αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή ψωρίασης, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη κλινικών εκδηλώσεων αρθρίτιδας και προ­ σβάλλει περίπου 1/1000 ανθρώπους του γενικού πληθυσμού. Στη χώρα μας το αντίστοιχο ποσοστό φαίνεται να είναι 0,17% των ενηλίκων. Η έναρξη, πολύ συχνά, παρουσιάζεται μεταξύ των ηλικιών 20 και 50 ετών, με μέση ηλικία έναρξης τα 38 έτη. To 10-30% των ασθενών με ψωρίαση, ανεξάρτητα από το μέγεθος της προσβεβλημένης επιφάνειας, αναπτύσσουν ψωριασική αρθρίτιδα σε διάστημα 1-10 ετών μετά την εμφάνιση της δερματικής βλάβης.

Σε ποια σημεία βγαίνει η ψωρίαση;

Στους αγκώνες και στα γόνατα
στο πίσω μέρος του σώματος -χαμηλά στην πλάτη στο κεφάλι και στο πρόσωπο στις παλάμες, στις πατούσες και στα νύχια στα γεννητικά όργανα και στο στόμα

Ποια είναι τα συμπτώματα της ψωρίασης;

  • Κόκκινες παχιές πλάκες με ασημένιες ή λευκές στρώσεις 
  • Ξηρό ,πρησμένο ,σκασμένο δέρμα που πολλές φορές ματώνει 
  • Μικρά διάστικτα σημάδια
  • Φαγούρα , κάψιμο ,ερεθισμός
  • Παχιά νύχια χεριών και ποδιών σηκωμένα με εξογκώματα
  • Πρησμένες αρθρώσεις
  • Τα συμπτώματα της ψωρίασης έχουν οξύνσεις και υφέσεις.
Εκλυτικοί παραγοντες
Η ψυχική υπερένταση δεν αποτελεί αιτιολογικό αλλά εκλυτικό παράγοντα, δηλαδή μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της νόσου μόνο σε ένα γενετικά προδιατεθειμένο άτομο. Άλλοι εκλυτικοί παράγοντες πιθανόν να είναι:
Από λοιμώξεις (στρεπτόκοκκο) , πληγές ,κοψίματα, δείγματα , εγκαύματα, ξηροδερμία με το stress ,το κρύο , το κάπνισμα , τα οινοπνευματώδη, ορισμένα φάρμακα όπως οι ενώσεις λιθίου, οι β- αναστολείς και τα ανθελονοσιακά .
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
  • Οικογενειακό ιστορικό

  • Παθήσεις που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα
  • Stress
  • Παχυσαρκία

  • Κάπνισμα
Η διάγνωση είναι εύκολη;
Επειδή κάποιος που έχει ψωρίαση δεν σημαίνει ότι έχει όλα τα συμπτώματα που αναφέρουμε παραπάνω , γι’αυτό η διάγνωση δεν είναι τόσο εύκολη καμιά φορά. Ενδεχομένως να χρειασθεί να ληφθούν ξύσματα κυττάρων για μικροσκοπική εξέταση, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο άλλων παθήσεων.
Πώς θεραπεύεται;
Το ιδανικό θεραπευτικό σχήμα εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, την ταχεία έναρξη δράσης, την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάρ­κεια ύφεσης της νόσου που επιτυγχάνεται με τη χορήγηση της αγωγής, καθώς και την ασφάλεια και ανεκτικότητα της θεραπείας.
Η ψωρίαση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ειδική δίαιτα. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι κάποιες συγκεκριμένες τροφές Βελτιώνουν, ή επιδεινώνουν την ψωρίαση. Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι η ισορροπημένη διατροφή μπορεί να Βοηθήσει, γενικά, οποιοδήποτε ασθενή, επομένως και τον ασθενή με ψωρίαση.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που εφαρμόζονται στην ψωρίαση περιλαμβάνουν τοπικές θεραπείες (εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα), φωτοθεραπείες (χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας με ή χωρίς φάρμακα από το στόμα), συστηματικές θεραπείες (φάρμακα από το στόμα) και, τα τελευταία χρόνια, τα φάρμακα βιο­ τεχνολογίας, οι Βιολογικοί παράγοντες (φάρμακα σε ενέσιμη μορφή).
Η θεραπεία της ψωρίασης είναι εξατομικευμένη, αφού οι ασθενείς διαφέρουν στον τύπο, στη σοβαρότητα και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Αυτό οφείλεται στη φύση της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια απρόβλεπτη πορεία και αντιμετωπίζεται μόνον εφόσον χορηγείται κάποιο φάρμακο σε κάποια δόση ή εφαρμόζεται κάποια άλλη θεραπευτική μέθοδος, όπως η φωτο- χημειοθεραπεία.
Γενικά ισχύει ότι όσο σοβαρότερη είναι η μορφή της ψωρίασης, τόσο πτωχότερη είναι η συμμόρφωση του ασθενή με την τοπική θεραπεία, και ότι ο 1 στους 3 ασθενείς με ψωρίαση θεωρούν ότι οι θεραπευτικές μέθοδοι δεν είναι όσο επιθετικές θα έπρεπε. Επομένως, η θεραπευτική επιλογή και η ικανότητα του ιατρού θα πρέπει να εκτιμάται περισσότερο σε σχέση με τις προσδοκίες του ασθενή για το θεραπευτικό αποτέλεσμα, παρά με τη δική του κρίση για τη βελτίωση και τον έλεγχο της νόσου.
Η τοπική θεραπεία περιλαμβάνει κερατολυτικές και ενυδατωτικές ουσίες κορτικοστεροειδή ποικίλης ισχύος, την καλσιποτριόλη, την καλσιποτριόλη σε συνδυασμό με βηταμεθαζόνη, την καλσιτριόλη, την ταζαροτένη και τους αναστολείς της καλσινευρίνης pimecrolimus, και tacrolimus.
Σε αρχικές και μέτριες περιπτώσεις ακολουθείται εξωτερική (τοπική)θεραπεία . Συστήνονται μπάνια με κολλοειδές βρώμιο ,απλές μαλακτικές αλοιφές με κάλυψη, αλοιφές με βάση την πίσσα , την κορτιζόνη και παράγωγα της βιταμίνης–D. Σε μέτριες και σοβαρές περιπτώσεις συστήνεται φωτοθεραπεία που γίνεται με αυστηρή επίβλεψη του δερματολόγου. 

Σε σοβαρότερες περιπτώσεις ακολουθείται εσωτερική (συστηματική) θεραπεία. Εδώ χρησιμοποιούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. 



Η έρευνα των τελευταίων ετών οδήγησε στη δημιουργία των βιολογικών θεραπειών για τη μορφή της ψωρίασης κατά πλάκας.

Υπάρχουν 2 κατηγορίες βιολογικών φαρμάκων:

1. Αυτές που στοχεύουν στα Τ-λεμφοκύτταρα και

2. Αυτές που στοχεύουν στις πρωτεΐνες (κυτοκίνες) που απελευθερώνονται από τα Τ-λεμφοκύτταρα.

Αυτό που διαφοροποιεί τα βιολογικά φάρμακα από τις υπόλοιπες θεραπείες είναι ότι είναι πιο επιλεκτικά στη δράση τους. Έτσι, ενώ είναι αποτελεσματικά δεν προκαλούν τοξικότητα σε ζωτικά όργανα( ήπαρ/νεφροί) όπως συμβαίνει με άλλες συστηματικές θεραπείες.

Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής με ψωρίαση:

  • Όχι στο κάπνισμα και στα οινοπνευματώδη.
  • Προσοχή στις μολύνσεις , στις πληγές και στο πολύ ήλιο.
  • Προσπάθεια ελέγχου του stress
  • Έκθεση στον ήλιο για λίγο κάθε μέρα.
Έχει καταγραφεί ως αρνητικό, η έλλειψη στη διατροφική μας αλυσίδα σημαντικών λιπαρών αρωματικών οξέων και φυτικών ινών, το άγχος, ορμονικές διαταραχές και ενδεχόμενο ηλιακό ερύθημα

Τέλος να αναφέρουμε ότι ένα 50% όσων έχουν ψωρίαση έχουν αλλαγές στα νύχια. Επίσης από όξυνση σε όξυνση μπορούν να αλλάξουν οι τύποι της ψωρίασης . Ένα παιδί μετά από διάστικτη ψωρίαση μπορεί να μην την ξαναεμφανίσει . Ένα άτομο με κοινή ψωρίαση μπορεί στην επόμενη όξυνση να εμφανίσει γύρω από την κοινή και φλυκταινώδη ψωρίαση ή από κοινή να κάνει διάστικτη ή ερυθηματώδη ειδικά μετά από απότομο σταμάτημα της κορτιζόνης ή της κυκλοσπορίνης . Κλείνοντας να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο πράγμα η ψωρίαση και άλλο η ψώρα . Η ψώρα οφείλεται σε παράσιτο που εναποθέτει τα αυγά του κάτω από το δέρμα και προκαλεί έντονη φαγούρα (το μόνο κοινό στοιχείο με την ψωρίαση ) ιδίως τα βράδια.

Διαβάστε επίσης:

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων