MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: περιβάλλον

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα περιβάλλον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα περιβάλλον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έχετε δει τα λευκά ίχνη των αεροπλάνων; Μας ψεκάζουν; Τι είναι τα contrails; Τι λένε ειδικοί;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Πολλές φορές βλέπουμε αεροπλάνα στον ουρανό που αφήνουν λευκά σύννεφα πίσω τους. Είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν. Είναι όμως έτσι και τι μπορεί να προκαλεί τα λευκά σύννεφα πίσω από τα αεροπλάνα;

Καθώς πλέον το θέμα των "αεροψεκασμών" έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις , αρκετός κόσμος πιστεύει ότι μας ψεκάζουν από ψηλά αρκετά αεροπλάνα πάνω από τον ελλαδικό χώρο και όχι μόνο. Tα λεγόμενα contrails όπως φαίνονται και στην φωτογραφία παρακάτω η αλλιώς οι ουρές που αφήνουν πίσω τους τα αεροσκάφη.


Το BBC δίνει την απάντηση σε ένα εκτενές ρεπορτάζ του, ξεκινώντας από τις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά στον ουρανό.

Οι πρώτες καταγραφές για τα ίχνη που αφήνουν τα αεροπλάνα Το 1915, περίπου 12 χρόνια μετά την πρώτη ελεγχόμενη μηχανοκίνητη πτήση στον κόσμο, ο αυστριακός φυσικός Robert Ettenreich παρακολουθούσε ένα αεροσκάφος να διασχίζει τον ουρανό στο νότιο Τιρόλο, όταν παρατήρησε κάτι: ένα μακρύ αραχνοΰφαντο σύννεφο που ακολουθούσε πίσω του.

Ο Ettenreich περιέγραψε αυτό που είδε σε μια δημοσίευση του 1919 ως «τη συμπύκνωση μιας λωρίδας αθροιστικού νέφους από τα καυσαέρια ενός αεροσκάφους», σημειώνοντας ότι ήταν ορατό για "μεγάλο" χρονικό διάστημα.

Τα αεροσκάφη είχαν αρχίσει να φθάνουν σε ύψη που ευνοούσαν τον σχηματισμό των ιχνών συμπύκνωσης (contrails). Και άλλοι άρχισαν επίσης να παρατηρούν τα σύννεφα που ακολουθούσαν πίσω από τα αεροσκάφη. Ένας λοχαγός του Ιατρικού Σώματος του αμερικανικού στρατού με ποιητική κλίση τα περιέγραψε το 1918 ως «διάφορα παράξενα και εκπληκτικά σύννεφα - μακριές, χαριτωμένες, ελικοειδείς λευκές κορδέλες». «[Ποτέ] πριν δεν είχα δει ένα αεροπλάνο να γράφει με λευκό χρώμα πάνω στη γαλάζια πλάκα του ουρανού», πρόσθεσε.

Καθώς αυτή η νεαρή αεροπορική βιομηχανία ωρίμασε, τα ίχνη αυτά έγιναν όλο και πιο συνηθισμένο θέαμα. Η εντυπωσιακή παρουσία τους έχει τραβήξει την προσοχή πολλών, μεταξύ άλλων μέσω της πίστης στη θεωρία συνωμοσίας των αεροψεκασμών (chemtrails). Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι οι επιπτώσεις τους στο κλίμα για τις οποίες ανησυχούν οι επιστήμονες. Τι είναι λοιπόν στην πραγματικότητα - και θα έπρεπε να τους δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή;

Μετά τις αρχικές παρατηρήσεις στις αρχές του 20ού αιώνα, η ακριβής αιτία αυτών των σύννεφων από τα αεροπλάνα παρέμεινε θέμα συζήτησης για αρκετές δεκαετίες, λέει ο Ulrich Schumann, καθηγητής ατμοσφαιρικής φυσικής στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής (DLR). Οι πρώτες θεωρίες πρότειναν ότι επρόκειτο για δονήσεις από τον κινητήρα του αεροπλάνου ή για επιδράσεις από ηλεκτρικά φορτία. Ορισμένοι εξέτασαν το ενδεχόμενο να οφείλονται σε υπερκορεσμένους υδρατμούς, αλλά αυτό απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι εκπέμπονται πολύ λίγοι υδρατμοί.

Η εξεύρεση των αιτιών των contrails δεν απασχόλησε ιδιαίτερα μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν θεωρήθηκαν για πρώτη φορά ως ζήτημα. «Κάνουν τα αεροσκάφη ορατά, μπορείτε να δείτε το ίχνος ενός ιπτάμενου αεροσκάφους», λέει ο Schumann. «Έτσι, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιωτικοί προσπάθησαν να αποφύγουν τα contrails, επειδή ήθελαν να αποφύγουν την ορατότητα των αεροσκαφών τους».

Οι πρώτες σωστές εξηγήσεις για τον τρόπο σχηματισμού τους προέκυψαν στις αρχές της δεκαετίας του 1940, και της δεκαετίας του '50 ωστόσο, με αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως κριτήριο Schmidt-Appleman που δείχνει ότι οι συνθήκες που απαιτούνται για τον σχηματισμό των contrails, εξαρτώνται από την πίεση του περιβάλλοντος, την υγρασία και την αναλογία νερού και θερμότητας που απελευθερώνεται από το αεροπλάνο.

Με λίγα λόγια, τα contrails είναι τα σύννεφα σωματιδίων πάγου σε σχήμα γραμμής που σχηματίζονται στα απόνερα των αεροσκαφών. Το μήκος τους μπορεί να κυμαίνεται από 100 μέτρα έως αρκετά χιλιόμετρα.

Για να σχηματιστούν χρειάζονται τρία πράγματα: υδρατμοί, ψυχρός αέρας και σωματίδια πάνω στα οποία μπορούν να συμπυκνωθούν οι υδρατμοί. Οι υδρατμοί παράγονται από τα αεροπλάνα καθώς το υδρογόνο στα καύσιμά τους αντιδρά με το οξυγόνο του αέρα. Σε ψυχρές συνθήκες (συνήθως κάτω από 40C) μπορεί να συμπυκνωθεί, συνήθως πάνω στα σωματίδια αιθάλης που επίσης εκπέμπονται από τους κινητήρες των αεροσκαφών, σε μια ομίχλη από σταγονίδια, τα οποία στη συνέχεια παγώνουν για να σχηματίσουν σωματίδια πάγου. Η διαδικασία μοιάζει σε γενικές γραμμές με την παγωμένη αναπνοή σε μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα, λέει ο Schumann.

Δεν παράγουν όλα τα αεροσκάφη contrails - υπολογίζεται ότι εμφανίζονται σε περίπου 18% των πτήσεων. Ο αέρας πρέπει να είναι αρκετά ψυχρός για να παγώσει το νερό, γι' αυτό και συνήθως εμφανίζονται μόνο πάνω από ορισμένα ύψη - συνήθως 20.000 πόδια.

Ακόμα λιγότερες πτήσεις παράγουν τις πιο επίμονες contrails. Σε καθαρό, αδιαφανή αέρα, τα contrails εξαφανίζονται γρήγορα, καθώς ο ξηρός ατμοσφαιρικός αέρας κάνει τα σωματίδια πάγου να μετατρέπονται από στερεό σε αέριο. Εάν όμως η ατμόσφαιρα είναι υγρή, τα σωματίδια πάγου δεν μπορούν να υποστούν αυτή την αλλαηγή και οι σειρές μπορούν να παραμείνουν για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

«Τα ίχνη μπορεί να διαρκέσουν μόνο λίγα λεπτά αν ο περιβάλλων αέρας είναι ξηρός, αλλά όταν είναι υγρός, μπορούν να επιμείνουν και να εξαπλωθούν για να αυξήσουν τη νέφωση των cirrus», λέει ο Tim Johnson, διευθυντής της Aviation Environment Federation (AEF), μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.

Πώς επηρεάζουν το περιβάλλον;

Αυτό έχει σημασία επειδή τα contrails και η αυξημένη νέφωση παγιδεύουν τη θερμότητα που εκπέμπεται από τη Γη, οδηγώντας σε καθαρή αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, προσθέτει. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας έρχεται να προστεθεί στην άλλη σημαντική επίπτωση των αερομεταφορών στο κλίμα - το CO2 που εκτοξεύεται σε τεράστιες ποσότητες από την εξάτμισή τους, συμβάλλοντας περίπου στο 2,5% των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Αλλά ο αντίκτυπος των contrails στο κλίμα είναι πολύ πιο περίπλοκος από αυτόν των εν λόγω εκπομπών CO2.

Τη δεκαετία του 1960 άρχισαν να δημοσιεύονται έγγραφα που σημείωναν ότι τα contrails θα μπορούσαν να έχουν ψυκτική επίδραση στη γη, λέει ο Schumann. Αυτό συμβαίνει επειδή η λευκότητα των νεφών που προκαλούνται από τα contrails αντανακλά το ηλιακό φως μακριά από την επιφάνεια της Γης κατά τη διάρκεια της ημέρας, με παρόμοιο τρόπο με τα φυσικά σύννεφα cirrus, τα οποία αποτελούνται επίσης από κρυστάλλους πάγου.

Ωστόσο, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν σύντομα ότι τα contrails μπορούν επίσης να έχουν θερμαντική επίδραση στη Γη, μέσω ενός φαινομένου «θερμοκηπίου» που συλλαμβάνει το υπέρυθρο φως. «Συλλαμβάνουν τη θερμότητα που εκπέμπεται από την επιφάνεια της Γης και εκπέμπουν μέρος της πίσω στην επιφάνεια», λέει ο Schumann. Είναι παρόμοιο με τον τρόπο με τον οποίο οι συννεφιασμένοι ουρανοί δημιουργούν θερμότερες νύχτες - τα σύννεφα από πάνω αιχμαλωτίζουν μέρος της εξερχόμενης θερμότητας, αν και τα contrails δεν είναι αρκετά μεγάλα ώστε να προκαλέσουν αλλαγές του καιρού στο έδαφος.

Ανάλογα με τις ακριβείς συνθήκες, το ένα ή το άλλο από αυτά τα αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να επικρατήσει. Για παράδειγμα, τα contrails που σχηματίζονται πάνω από ένα χιονισμένο τοπίο δεν οδηγούν σε πρόσθετη ψύξη από την ανάκλαση του ηλιακού φωτός, επειδή η επιφάνεια είναι ήδη λευκή και ανακλαστική. Τα contrails θερμαίνουν επίσης περισσότερο τη νύχτα, επειδή δεν φτάνει ηλιακή ακτινοβολία να αντανακλάται από αυτά, οπότε παίζει ρόλο μόνο το φαινόμενο της θέρμανσης.

Μαζί με τη δυσκολία κατανόησης των ακριβών ατμοσφαιρικών συνθηκών στις οποίες σχηματίζονται τα contrails, και το δύσκολο να διαφοροποιηθούν από τα φυσικά σύννεφα cirrus όταν εξαπλωθούν στον ουρανό, όλα αυτά καθιστούν περίπλοκο τον καθορισμό σαφών αριθμών σχετικά με τον αντίκτυπο των contrails στο κλίμα.

Ωστόσο, η σημερινή αντίληψη είναι ότι «κατά μέσο όρο σε όλες τις χώρες σε όλο τον κόσμο, σε πάνω από ένα χρόνο, τα contrails θερμαίνονται», λέει ο Schumann. Η τελευταία σημαντική εργασία σχετικά με τις κλιματικές επιπτώσεις των contrails, που δημοσιεύθηκε το 2020, εκτιμά ότι οι επιπτώσεις των αερομεταφορών εκτός του CO2 - στις οποίες κυριαρχούν οι contrails - οδηγούν σε τριπλασιασμό της «ακτινοβολίας» που προκαλούν μόνο οι εκπομπές CO2.

Κατά κάποιον τρόπο είναι μια δύσκολη σύγκριση, επειδή οι θερμαντικές επιδράσεις των contrails και του CO2 συμβαίνουν σε πολύ διαφορετικά χρονοδιαγράμματα. «Τα contrails έχουν μια πολύ ισχυρή προωθητική επίδραση, πολύ ισχυρότερη από το CO2. Αλλά τα contrails είναι βραχύβια, εξαφανίζονται μετά από μια ώρα περίπου. Ενώ το CO2 ζει πολύ καιρό, μπορεί να ζήσει για 100 χρόνια», λέει ο Schumann. Παρ' όλα αυτά, οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι η θερμοπαραγωγική επίδραση των σύννεφων contrail θα μπορούσε να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050, αν δεν ληφθούν μέτρα.

Τα καλά νέα είναι ότι αυτό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι ένα αρκετά απλό πράγμα για να αντιμετωπιστεί. Οι ερευνητές έδειξαν ότι μόλις το 2,2% των πτήσεων συμβάλλει στο 80% αυτής της πίεσης, και ότι σχετικά μικρές προσαρμογές στα ύψη αυτών των πτήσεων -με μικρό κόστος καυσίμων- θα μπορούσαν να μειώσουν σε τεράστιο βαθμό τη θερμαντική επίδραση των contrails. Ο σχηματισμός contrail μπορεί επίσης να μειωθεί με τη μείωση της ποσότητας των σωματιδίων αιθάλης που εκπέμπονται από τις πτήσεις, όπως έδειξαν οι έρευνες, καθώς αυτά παρέχουν τους πυρήνες για το σχηματισμό κρυστάλλων πάγου.

Η αποφυγή πτήσεων μέσω πολύ υγρού αέρα, όπου μπορούν να σχηματιστούν επίμονα contrails, είναι το πιο σημαντικό μέτρο εδώ, λέει ο Schumann, πετώντας πάνω, κάτω ή γύρω από αυτές τις περιοχές. Για να διευκολυνθεί αυτό, ωστόσο, απαιτούνται καλύτερες καιρικές προβλέψεις, λέει. «Οι μετεωρολογικές προβλέψεις που έχουμε σήμερα δεν είναι αρκετά ακριβείς για τον σκοπό αυτό».

Σε μια επιστολή στο περιοδικό Nature πέρυσι, δύο ερευνητές υποστήριξαν ότι η προσαρμογή των υψομέτρων πτήσης για την ελαχιστοποίηση του σχηματισμού contrail θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο οικονομικά αποδοτικά μέτρα για το κλίμα. Υπολόγισαν ότι η αποτροπή των πιο επιζήμιων contrails θα κόστιζε 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως, με όφελος που αξίζει πάνω από 1.000 φορές το ποσό αυτό.

Οι θεωρίες συνωμοσίας περί ψεκασμών

Ωστόσο, ενώ οι κυβερνήσεις αναγνωρίζουν τις κλιματικές προκλήσεις που θέτουν τα contrails, μέχρι σήμερα έχει υπάρξει ελάχιστη πολιτική δράση, λέει ο Johnson. «Οι κλιματικοί στόχοι που έχουν τεθεί για τον τομέα από τη βιομηχανία, τις χώρες και τα Ηνωμένα Έθνη, όλοι αφορούν μόνο τις εκπομπές CO2. Η συζήτηση γύρω από την επιστημονική αβεβαιότητα και τις κατάλληλες μετρήσεις αναφέρεται συχνά ως λόγος για την εστίαση σε περισσότερη έρευνα και όχι σε δράση».

Παρά τις επιπλοκές, οι επιπτώσεις της θέρμανσης και της ψύξης από τα contrails είναι καθιερωμένη επιστήμη. Ωστόσο, αυτές οι αραχνοΰφαντες γραμμές που αιωρούνται από πάνω μας στον ουρανό, έχουν επίσης εμπνεύσει μια θεωρία που σε μεγάλο βαθμό δεν υποστηρίζεται από την επιστήμη: ότι πρόκειται για ίχνη τοξικών χημικών ουσιών που ψεκάζονται κακόβουλα στην ατμόσφαιρα από δεκάδες χιλιάδες εμπορικά αεροσκάφη.

«Οι άνθρωποι που πιστεύουν στη συνωμοσία των chemtrails πιστεύουν ότι τα contrails ψεκάζονται σκόπιμα για κακούς σκοπούς», λέει η Amy Bruckman, ερευνήτρια κοινωνικής πληροφορικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια, η οποία πέρυσι συνέγραψε μια εργασία που εξέταζε πώς αυτοί που πιστεύουν στη συνωμοσία των chemtrails κατέληξαν σε αυτή την πεποίθηση. «Έχουν διαφορετικές απόψεις για το ποιοι είναι αυτοί οι σκοποί. Κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για έλεγχο του πληθυσμού ή για έλεγχο του νου. […] Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα προβλήματα υγείας τους προκαλούνται από τον ψεκασμό».

Η συνωμοσία των chemtrails είναι μια εκπληκτικά διαδεδομένη πεποίθηση. Μια δημοσκόπηση του 2016 διαπίστωσε ότι το 10% των Αμερικανών θεωρεί τη συνωμοσία των chemtrails "απολύτως αληθινή", ενώ ένα επιπλέον 20-30% τη θεωρεί "κάπως" αληθινή. Η πεποίθηση αυτή δεν διαιρέθηκε από κομματικές γραμμές, και σε αντίθεση με ορισμένες άλλες θεωρίες συνωμοσίας, τα chemtrails φαίνεται να τα πιστεύουν εξίσου άνδρες και γυναίκες, λέει ο Bruckman.

Στην Ελλάδα το παραπάνω ποσοστό είναι υπερπολλαπλάσιο. Είχε βρεθεί ότι έφτανε το 70%.

Συχνά συνδέεται με την ανησυχία ότι κυβερνήσεις ή εταιρείες εφαρμόζουν μυστική, μεγάλης κλίμακας τροποποίηση του καιρού. Περίπου το 61% των αγγλόφωνων αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τη γεωμηχανική μεταξύ 2008 και 2017 συνδέονταν με τη συνωμοσία των chemtrails. Οι υποστηρικτές της ηλιακής γεωμηχανικής έχουν παραπονεθεί ότι η συνωμοσία των chemtrails είναι τόσο τεράστια που έχει εμποδίσει την πραγματική δημόσια διαβούλευση σχετικά με την ηλιακή γεωμηχανική.

Η θεωρία συνωμοσίας των chemtrails ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990, αλλά είχε ένα ξέσπασμα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο. «Ξαφνικά το 2001 πολλοί άνθρωποι μίλησαν για chemtrails, ήταν μια ξαφνική εμφάνιση», λέει ο Schumann. Σημειώνει ότι η συνωμοσία των chemtrails είναι «εντελώς παράλογη»- το ινστιτούτο του μετρά τις εκπομπές πίσω από τα αεροσκάφη και δεν έχει βρει κανένα τεχνητό χημικό είδος. «Είναι όλα πράγματα τα οποία θα μπορούσατε εύκολα να καταλάβετε από την καύση της κηροζίνης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι υπάρχουν chemtrails».

Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά απορρίπτονται τακτικά από τους θεωρητικούς της συνωμοσίας. Σε έναν συνάδελφο του Schumann που ανέφερε την εργασία του σε έναν πιστό των chemtrail, του είπσν αμέσως ότι ο Schumann είναι ένας «επινοημένος επιστήμονας» που δεν υπάρχει, λέει.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί για περισσότερο από έναν αιώνα τώρα, οι άνθρωποι προβληματίζονται για την επίδραση αυτών των λεπτών, τεχνητών γραμμών στον ουρανό. 

Η πραγματική ανάγκη τώρα, όμως, είναι να επικεντρωθούμε στην καλύτερη κατανόηση - και στη λήψη μέτρων - των κλιματικών τους επιπτώσεων. 

 Στην μετεωρολογία υπάρχουν ψεκασμοί σποράς νεφών για να σημειωθούν ή να αποφευχθούν ισχυρές βροχές και καταιγίδες , μπορεί να υπάρξει και μερικός έλεγχος του καιρού, υπάρχουν τρόποι ψεκασμού για διάφορα είδη εντόμων ακόμα και στην Ελλάδα το καλοκαίρι αλλά σε καμία περίπτωση αυτά που αφήνουν από πίσω τους τα αεροσκάφη δεν είναι ψεκασμοί . Γι'αυτούς που αναρωτιούνται οτι δεν υπήρχαν παλιά , υπήρχαν βεβαίως απλώς ο κόσμος δεν ασχολιόταν τότε, δεν υπήρχε η σημερινή τεχνολογική πρόοδος που πλέον ο καθένας γράφει μια είδηση χωρίς καμία τεκμηρίωση και γίνεται γνωστός από μια ακόμα θεωρία συνωμοσίας που έχει βγάλει από το μυαλό του.

Πηγή BBC

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας, 25 Απριλίου.



της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Η 25η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας. 

Η ελονοσία είναι λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από ένα γένος πλασμώδιου που αρχικά ονομάστηκε πλασμώδιο του Λαβεράν, από τον Γάλλο στρατιωτικό ιατρό Σαρλ Λουί Λαβεράν, που παρατήρησε πρώτος το 1880 την παρουσία αυτών των παρασίτων στο αίμα ασθενών που πέθαναν από ελονοσία. 

Μεταδίδεται στον άνθρωπο από το θηλυκό κουνούπι του είδους Ανωφελές (Anopheles). Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις έλος και νόσος, καθώς είχε παρατηρηθεί ότι η νόσος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη γύρω από ελώδεις περιοχές. Διεθνώς αποκαλείται malaria (από τις ιταλικές λέξεις: mal + aria = κακός αέρας) από την πεποίθηση που επικρατούσε κάποτε ότι η ασθένεια προκαλούταν από τον «κακό αέρα» κοντά στα έλη. Υπάρχουν 4 τύποι πλασμωδίων. Η πλειονότητα των περιπτώσεων μαλάριας οφείλονται στο πλασμώδιο falciparum που είναι το πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο. 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, 300 - 500 εκατομμύρια άτομα προσβάλλονται κάθε χρόνο, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι παιδιά κάτω των 5 ετών, ενώ καταγράφονται πάνω από 1 εκατομμύριο θάνατοι λόγω της ελονοσίας. Η νόσος ενδημεί σε περισσότερες από 100 χώρες. Οι κλιματολογικές συνθήκες επηρεάζουν τη γεωγραφική και εποχική κατανομή της νόσου. Σε πολλές τροπικές περιοχές η νόσος μεταδίδεται όλο το έτος, ενώ στις εύκρατες περιοχές η μετάδοση σχεδόν διακόπτεται κατά τους ψυχρούς μήνες. Κατά τη διάρκεια της εποχικής έξαρσης της νόσου και κυρίως στις ενδημικές περιοχές και σε υψόμετρο κάτω των 1500 - 2000 μέτρων, ο κίνδυνος είναι υψηλός. Σε μεγαλύτερο υψόμετρο τα κουνούπια που μεταδίδουν τη νόσο δεν επιβιώνουν.

Το 1975, η Ευρώπη ανακηρύχθηκε ελεύθερη ελονοσίας, αλλά αργότερα η νόσος επανεμφανίσθη στον Καύκασο, σε χώρες της κεντρικής Ασίας και της Ρωσίας.

Η Ελλάδα ήταν ενδημική για την ελονοσία χώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Από το 1946 έως το 1960 εφαρμόστηκε εντατικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκρίζωσης της νόσου. Η Ελλάδα θεωρείται «χώρα ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974. 

Στην Ελλάδα το 2018 δηλώθηκαν 54 κρούσματα ελονοσίας εκ των οποίων τα 44 ήταν εισαγόμενα (34 κρούσματα αφορούσαν μετανάστες από ενδημικές χώρες και 10 κρούσματα αφορούσαν ταξιδιώτες σε ενδημικές χώρες).

Στον Πίνακα που ακολουθεί απεικονίζεται ο αριθμός των δηλωθέντων κρουσμάτων ελονοσίας ανά επιδημιολογική κατάταξη και έτος, τα τελευταία έτη

Πίνακας: Κρούσματα ελονοσίας ανά επιδημιολογική κατάταξη κρούσματος (εισαγόμενο, με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης) και έτος νόσησης1 (για τα εισαγόμενα) ή εκτιμώμενης προσβολής (για τα εγχώρια), Ελλάδα, 2009 – 20202.

Έτος νόσησης/ προσβολήςΚατάταξη κρούσματος
Εισαγόμενα κρούσματαΚρούσματα με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης3
2009447
2010404
20115442
20127320
2013223
2014380
2015798
20161116
20171007
20184411
2019381

 

2020212
  1. Κρούσματα στα οποία δεν καταγράφηκε η πληροφορία αυτή, κατατάχθηκαν με βάση το έτος νοσηλείας ή δήλωσης.
  2. Δεν συμπεριλαμβάνονται γνωστές, καταγεγραμμένες υποτροπές κρουσμάτων, δύο εγχώρια κρούσματα από malariae (περίοδος 2012), που αποδόθηκαν σε προηγούμενες περιόδους μετάδοσης, και τρία κρούσματα ελονοσίας άγνωστης κατάταξης (δύο το 2016 και ένα το 2018).
  3. Πρόκειται για κρούσματα P.vivax ελονοσίας, εκτός από δύο κρούσματα P.falciparum (ένα το 2017 και ένα το 2020).
Θεωρείται υπαρκτός ο κίνδυνος εγχώριας μετάδοσης ελονοσίας και άλλων επικίνδυνων ασθενειών σε ευάλωτες περιοχές που υποδέχονται ή φιλοξενούν μετανάστες – πρόσφυγες από ενδημικές χώρες. Γι'αυτό απαιτούνται έγκαιρα να γίνουν ψεκασμοί και να ληφθούν τα μέτρα πρόληψης, ιδιαίτερα στα διάφορα σημεία που στεγάζονται μετανάστες - πρόσφυγες.

Η έγκαιρη ανίχνευση και κατάλληλη θεραπεία των κρουσμάτων ελονοσίας σε συνδυασμό με την προστασία από τα κουνούπια και την έγκαιρη εφαρμογή ολοκληρωμένων προγραμμάτων καταπολέμησης κουνουπιών αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της στρατηγικής της Δημόσιας Υγείας για την αντιμετώπιση της ελονοσίας και την αποτροπή της περαιτέρω διασποράς και επανεγκατάστασης της νόσου στην Ελλάδα.


To ενέσιμο εμβόλιο που ανέπτυξε η βρετανική GlaxoSmithKline, με την ονομασία RTS,S ή Mosquirix, είναι το πρώτο που λαμβάνει έγκριση κατά της ελονοσίας, αν και δείχνει να μειώνει μόνο κατά 40% τον κίνδυνο μόλυνσης σε βρέφη 5 έως 17 μηνών.

Πρέπει επίσης να χορηγείται σε τέσσερις δόσεις, κάτι που ίσως δυσχεράνει τη χρήση του σε χώρες με ελλιπείς υποδομές υγείας.

Ο ΠΟΥ έκρινε απαραίτητη την πιλοτική φάση της διάθεσης προκειμένου να αποφασίσει αν θα εντάξει το Mosquirix στα συνιστώμενα μέτρα πρόληψης κατά της μαλάριας -το βασικότερο από τα οποία είναι οι κουνουπιέρες ψεκασμένες με εντομοκτόνο.

Διαβάστε επίσης

Επιδρά η πανσέληνος στην υγεία μας; Μύθοι και αλήθειες για την επίδραση της Σελήνης;

επιμέλεια Βικτωρία Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Η πανσέληνος full moon κατείχε ανέκαθεν μία μυστικιστική θέση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι δεν είναι προκαλεί έκπληξη ότι πολλοί μύθοι από τους λυκάνθρωπους, μέχρι την τρέλα να σχετίζονται με αυτή. 

Στατιστικές μελέτες όμως που έγιναν επανειλημμένα κι έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά («Annals of Emergency Medicine», «Journal of Emergency Nursing, «Journal of Toxicology and Psychological Report») αποδεικνύουν ότι ΔΕΝ υπάρχει καμιά απολύτως σχέση ανάμεσα στη συμπεριφορά του ανθρώπου και στην πανσέληνο. 

Μύθος είναι, επίσης, ότι τη μέρα της πανσελήνου γεννιούνται περισσότερα παιδιά ή ότι υπάρχουν περισσότερα ατυχήματα, παρ' όλα αυτά οι μύθοι αυτοί δεν λένε να «πεθάνουν» έως σήμερα. 

Ένας άλλος μύθος αφορά τον χρωματισμό της πανσελήνου, που ορισμένοι τον θέλουν μερικές φορές να είναι «μπλε». Κάτω από ορισμένες σπάνιες συνθήκες, πράγματι η χροιά της Σελήνης παίρνει ένα γαλαζωπό χρώμα (αντί του κανονικού γκρίζου), όταν π.χ. στην ατμόσφαιρα υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σκόνης από κάποια πρόσφατη μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, όπως συνέβη με την έκρηξη του ηφαίστειου Κρακατόα το 1883.

Πανσέληνος και υγεία

 Η πανσέληνος κατείχε ανέκαθεν μία μυστικιστική θέση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι δεν είναι προκαλεί έκπληξη ότι πολλοί μύθοι από τους λυκάνθρωπους, μέχρι την τρέλα να σχετίζονται με αυτή.


Πλέον, δεν αποτελεί μυθολογική αντίληψη ότι η σελήνη ασκεί ισχυρή επίδραση τόσο στον άνθρωπο όσο και σε όλη τη φύση. Η άμπωτη και η παλίρροια, η υπνοβασία και ο εμμηνορροϊκός κύκλος, είναι μερικά παραδείγματα των αναρίθμητων φαινομένων που ρυθμίζονται από αυτή την πανίσχυρη κοσμική δύναμη. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη για να βελτιώσει την υγεία του, αλλά και στα πλαίσια της κηπουρικής, της γεωργίας και σχεδόν όλων των κλάδων της ζωής.

Τι πραγματικά ισχύει όμως για την πανσέληνο;

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες φλέρταραν με τη θεωρία πως η Σελήνη πυροδοτεί αλλαγές μέσω της βαρυτικής της έλξης. Ωστόσο, οι πιο πρόσφατες έρευνες επισημαίνουν κάποιου είδους επενέργεια στις ορμόνες του ανθρώπου. "Ο σεληνιακός κύκλος επηρεάζει την ανθρώπινη αναπαραγωγή, ιδιαίτερα τη γονιμότητα, την εμμηνόρροια και το δείκτη γεννητικότητας, καθώς και γεγονότα που συνδέονται με την ανθρώπινη συμπεριφορά όπως είναι τα τροχαία, τα εγκλήματα και οι αυτοκτονίες", λέει ο δρ Μίκαελ Ζιμέκι από την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών. "Σε αυτό το στάδιο των ερευνών, είναι δύσκολο να εξηγήσουμε τον ακριβή τρόπο με τον οποίο επηρεάζει η Σελήνη την ανοσοποιητική αντίδραση. 

Μια σειρά από μελέτες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών έχουν προσπαθήσει να αποδείξουν τη στατιστική σχέση μεταξύ της σελήνης - ιδιαίτερα της πανσελήνου και της ανθρώπινης βιολογίας ή συμπεριφοράς. Η πλειοψηφία ωστόσο των μελετών δεν έχει βρει κάποια σύνδεση.

Ωστόσο μία πιθανή έμμεση σχέση της πανσελήνου με τον άνθρωπο είναι ότι πριν τον σύγχρονο φωτισμό, το φως της πανσέληνου κρατούσε ξύπνιους τους ανθρώπους το βράδυ και η στέρηση ύπνου σχετίζεται με ορισμένα προβλήματα βιολογικά και ψυχολογικά.

Το φεγγάρι και οι παλίρροιες



Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται περίπου 75% από νερό, και έτσι οι άνθρωποι ρωτούν συχνά αν μας επηρεάζει η πανσέληνος όπως επηρεάζει τη θάλασσα. Το φεγγάρι και ο ήλιος συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τις παλίρροιες στους ωκεανούς της Γης. Αλλά οι παλίρροιες είναι γεγονότα μεγάλης κλίμακας. Αυτά συμβαίνουν λόγω της διαφοράς στη βαρυτική επίδραση στη μία πλευρά ενός αντικειμένου (όπως η Γη) σε σύγκριση με το άλλο. Ωστόσο, δεν υπάρχει μετρήσιμη διαφορά στην επίδραση της βαρύτητας του φεγγαριού στο ανθρώπινο σώμα. Ακόμη και σε μια μεγάλη λίμνη, οι παλίρροιες είναι δευτερεύουσες. Στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, για παράδειγμα, οι παλίρροιες δεν υπερβαίνουν τα 2 εκατοστά, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA)

Επιληψία


Μια μελέτη στο περιοδικό Επιληψία και Συμπεριφορά το 2004 δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων και της πανσέληνου, ακόμα κι αν μερικοί ασθενείς πιστεύουν ότι οι επιληπτικές κρίσεις τους πυροδοτούνται από την πανσέληνο. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι επιληπτικές κρίσεις στο παρελθόν είχαν συσχετισθεί με μαγεία ή δαιμονισμό συμβάλλοντας σε μια μακροχρόνια φυσική τάση του ανθρώπου να βρει το μυθικό και όχι ιατρικές εξηγήσεις.

Ψυχιατρική


Μια μελέτη του 2005 από τη ερευνητές της Mayo Clinic, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Psychiatric Services, εξέτασε τον αριθμό των ασθενών που ελέγχθηκαν σε ένα ψυχιατρικό τμήμα επειγόντων περιστατικών μεταξύ 6 μ.μ. και 6 π.μ. κατά τη διάρκεια αρκετών ετών. Οι ερευνητές δε βρήκαν καμία στατιστικά σημαντική διαφορά στον αριθμό των επισκέψεων στις τρεις νύχτες γύρω από την πανσέληνο σε σχέση με άλλες βραδιές. Πρόσφατες έρευνες ασχολούνται επίσης με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που συσχετίζονται με κρίσεις επιληψίας και συμπεριλαμβάνουν σε αυτές και τον κύκλο του φεγγαριού. Χωρίς ακόμα να κατανοήσουν κάποια αιτιακή σχέση. Σε μια έρευνα συσχέτισης εισδοχής ασθενών με status epilepticus , σε σχέση με την ώρα της μέρας, την μέρα, την εποχή , τον κύκλο του φεγγαριού, και τις καιρικές συνθήκες , υπήρξε σημαντική συσχέτιση με τις ημερήσιες, εβδομαδιαίες, καιρικές μεταβλητές και τον κύκλο του φεγγαριού. Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη η κρίση δε συσχετίζεται με την πανσέληνο ούτε με τη νέα σελήνη αλλά μερικές μέρες μετά τη νέα σελήνη. Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με άλλη έρευνα που υποστηρίζει συσχέτιση μεταξύ της περιόδου κοντά στην πανσέληνο. Υποστηρίζοντας έτσι την αρχαία αντίληψη της περιοδικής αύξησης της συχνότητας των κρίσεων κατά τις μέρες της πανσελήνου. Επίσης άλλη έρευνα βρίσκει σημαντική συσχέτιση στις περιόδους πανσελήνου και νέας σελήνης. Ο αριθμός των ασθενών και των κρίσεων αυξάνονται, υποδεικνύοντας την ανάγκη μελέτης της μαγνητικής φύσης και της παθολογίας της επιληψίας. Άλλες έρευνες απορρίπτουν τη ύπαρξη συσχέτισης.

Χειρουργική


Μήπως οι γιατροί και οι νοσοκόμες δουλεύουν χειρότερα κατά τη διάρκεια της πανσελήνου; Όχι, σύμφωνα με μια μελέτη στο τεύχος του περιοδικού Αναισθησιολογίας του Οκτωβρίου 2009. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κίνδυνοι είναι οι ίδιοι ανεξάρτητα ποια ημέρα της εβδομάδας ή του χρόνου που έχετε προγραμματίσει μία επέμβαση.

Ωστόσο δεν απορρίπτουν όλες οι μελέτες την επίδραση της πανσελήνου στον κόσμο:

Τραυματισμοί κατοικίδιων

Κατά τη μελέτη 11.940 περιπτώσεων στο Κτηνιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα έκτακτα περιστατικά αυξάνονται κατά 23% για τις γάτες και 28% για τα σκυλιά τις ημέρες γύρω από την πανσέληνο. Πολλά ζώα της ξηράς και της θάλασσας συγχρονίζουν τις δραστηριότητες τους, όπως η αναζήτηση τροφής, η πρόσληψη τροφής και το ζευγάρωμα, με τη θέση της σελήνης.

Έλλειψη ύπνου


Στο Journal of Affective Disorders το 1999, οι ερευνητές πρότειναν ότι πριν σύγχρονο φωτισμό, το φεγγάρι ήταν μια σημαντική πηγή φωτισμού που επηρέαζε τον κύκλο ύπνου-εγρήγορσης, την περίοδο της πανσελήνου. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία, ανακάλυψαν ότι κοιμόμαστε λιγότερο όταν έχει πανσέληνο και χρειαζόμαστε περισσότερη ώρα για να αποκοιμηθούμε. Το φαινόμενο δεν οφείλεται στον αυξημένο φωτισμό της πανσελήνου, ούτε στη δύναμη της βαρύτητας, αλλά στο βιολογικό μας ρολόι το οποίο είναι προσαρμοσμένο στον σεληνιακό κύκλο, αναφέρουν στην επιθεώρηση «Current Biology». Η μελέτη έδειξε ακόμα ότι στο ζενίθ της σελήνης, οι εθελοντές είχαν χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης στο αίμα τους. 
Η μελατονίνη είναι η ορμόνη που ρυθμίζει τα στάδια της αγρυπνίας και του ύπνου, και για να κοιμηθούμε αυξάνεται.

Διαβάστε επίσης 

Τι είναι θόρυβος; Πώς διαβαθμίζεται; Η ηχορύπανση βλάπτει σοβαρά την υγεία



του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea
Η τελευταία Τετάρτη του Απριλίου έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής.

Θόρυβος είναι κάθε ανεπιθύμητος ήχος. Η έντασή του (ακουστότητα) μετράται σε ντεσιμπέλ (dB). Η κλίμακα των ντεσιμπέλ είναι λογαριθμική, επομένως η αύξηση της ηχοστάθμης κατά 3 dB αντιστοιχεί σε διπλασιασμό της έντασης του ήχου. Για παράδειγμα, η ένταση μιας φυσιολογικής συζήτησης είναι περίπου 65 dB και μιας κραυγής περίπου 80 dB. Η διαφορά είναι μόνον 15 dB, αλλά η ένταση της κραυγής είναι 30 φορές μεγαλύτερη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανθρώπινο αυτί έχει διαφορετική ευαισθησία σε διαφορετικές συχνότητες, η ισχύς ή ένταση του ήχου μετράται συνήθως σε ντεσιμπέλ σταθμισμένα κατά κύκλωμα Α(dB(A)). 
Δεν είναι μόνον η ένταση που καθορίζει την επικινδυνότητα του θορύβου. Η διάρκεια της έκθεσης είναι επίσης πολύ σημαντική. Για να ληφθεί υπόψη αυτός ο παράγοντας χρησιμοποιούνται χρονικά σταθμισμένες μέσες ηχοστάθμες. Για το θόρυβο στον χώρο εργασίας λαμβάνεται συνήθως ως βάση μία εργάσιμη ημέρα οκτώ ωρών. 
Οι θόρυβοι του περιβάλλοντος (κυκλοφοριακοί, βιομηχανικοί και πάσης φύσεως μηχανολογικοί) οι οποίοι οφείλονται σε ποικίλες δραστηριότητες (οικονομικές, οικιακές, αναψυχής) προκαλούν σοβαρές ενοχλήσεις, η έκταση και η βα­ρύ­τητα των οποίων ποικίλλουν ανάλογα με την απόσταση της πηγής, τα συχνοτικά χαρακτηριστικά και την διάρκεια της όχλησης, καθώς επίσης και την τοπογραφία, την πολεοδομική οργάνωση μιας περιοχής. 
Όπως έδειξε η πρόσφατη έρευνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) («Burden of disease from environmental noise : Quantification of healthy life years lost in Europe», WHO), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη (μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση) στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία.  Σύμφωνα με την έρευνα, η έκθεση στον θόρυβο είναι μια ύπουλη διαδικασία της οποίας οι άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ούτε ορατές, ούτε αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία και διογκώνουν τα μη υγιή προσδόκιμα χρόνια ζωής των πολιτών της Ευρώπης. 

Η διαρκής και μακροχρόνια έκθεση των ανθρώπων σε θορυβώδη περιβάλλοντα προκαλεί σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα, πρόσκαιρες ή παραμένουσες βλάβες της ακοής, ενοχλήσεις (ναυτία, ζά­λη, πονοκεφάλους), διαταραχές ύπνου και μαθησιακές δυσλειτουργίες. Ακόμα τα υψηλά επίπεδα θορύβου αυξάνουν τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, αλλά και τον κίνδυνο να εμφανιστεί υψηλή αρτηριακή πίεση. Στην ουσία, η ηχορύπανση προκαλεί ένα φαύλο κύκλο στον οργανισμό μας. Διεγείρει το νευρικό σύστημα, αυξάνει το σάκχαρο, τους καρδιακούς παλμούς, την αναπνοή και την αρτηριακή πίεση και οδηγεί σε στρες. Αλλά και αντίστροφα, το στρες που προκαλεί αυξάνει την πίεση και αυτή με τη σειρά της τις πιθανότητες εμφράγματος ή εγκεφαλικού.  Ο θόρυβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ύπνου, καθώς τον διαταράσσει σε σημαντικό βαθμό. Τα αποτελέσματα συνήθως φαίνονται την επόμενη ημέρα, κατά την οποία είμαστε ευερέθιστοι, πιο νευρικοί, απρόσεκτοι, κουρασμένοι, λιγότερο αποδοτικοί. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι για έναν καλό ύπνο τα επίπεδα θορύβου στο υπνοδωμάτιο δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 30-35 db.  Οι ήχοι χαμηλής έντασης μπορούν να μην απειλούν την ακοή μας άμεσα, όμως τόσο στο σπίτι όσο και στην εργασία μπορεί να επηρεάζουν τη σωματική και ψυχική μας υγεία.

Σύμφωνα με στοιχεία από την Παγκόσμιο Οργάνωση Υγείας, σε κοινοτικό επίπεδο, η ηχορύπανση μειώνει την παραγωγικότητα, μειώνει τις δυνατότητες εκμάθησης, αυξάνει τα ατυχήματα, αυξάνει τις ημέρες απουσίας από την εργασία και συμβάλλει στην αύξηση χρήσης ναρκωτικών ουσιών. 
Στο χώρο εργασίας, ο αυξημένος θόρυβος σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα της εργασίας, συμβάλλει στην αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων λόγω αύξησης της πίεσης. 
Ο θόρυβος συμβάλλει στην ενεργοποίηση των μηχανισμών του στρες στον άνθρωπο. Ενώ αρχικά μια τέτοια αντίδραση είναι φυσιολογική και χρήσιμη, όταν καταστεί μόνιμη λόγω ανεπιθύμητων θορύβων τότε προκαλεί βλάβες σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο.
Μάλιστα έρευνες έδειξαν ότι στις περιπτώσεις εκείνες που οι άνθρωποι νιώθουν ότι πλέον δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εναντίον της ηχητικής ρύπανσης, τότε χάνουν τα κίνητρα τους. Δυσκολεύονται περισσότερο στην επίλυση προβλημάτων και εγκαταλείπουν πιο εύκολα στόχους που έχουν θέσει.
Στα παιδιά η ηχητική ρύπανση, μπορεί να επηρεάσει τις ικανότητες διαβάσματος και εκμάθησης. Σε τάξεις όπου υπάρχει ηχορύπανση, οι μαθητές έχουν σημαντικά χαμηλότερη απόδοση από μαθητές άλλων τάξεων του ίδιου σχολείου όπου δεν υπάρχει ηχορύπανση. 

Θόρυβος ο αόρατος εχθρός 

 30 db
Aκίνδυνο επίπεδο θορύβου
Ήπιο αδιάφορο σφύριγμα
 60 db
Aκίνδυνο επίπεδο θορύβου
Καθημερινή συζήτηση, το κουδούνι του τηλεφώνου
 70 db
Aκίνδυνο επίπεδο θορύβου
Αυτοκινητόδρομος με κίνηση
 80 db
Επίπεδο κινδύνου 1 
Βαριά αστική κυκλοφορία ξυπνητήρι σε απόσταση 2ft 
Έκθεση σε βιομηχανικό θόρυβο περισσότερο από 8 ώρες ηλεκτρική σκούπα, σκουπιδοφάγος
90 db
Επίπεδο κινδύνου 2 
Θόρυβος του metro, από μοτοποδήλατα σκούτερ, θόρυβος συνεργείου, μηχανή κουρέματος γκαζόν. Τραυματισμός μπορεί να προκύψει μετά συνεχή έκθεση λιγότερη των 8 ωρών
100 db
Επίπεδο κινδύνου 3 
Αλυσοπρίονο, αεροπίστολο μετά έκθεση 2 ωρών
110 db
Επίπεδο κινδύνου 3 
Ακουστικά για μουσική στη μέγιστη ένταση, έκθεση βραχύ χρόνου προκαλεί μόνιμη απώλεια ακοής
120 db
Τραυματισμός του οργάνου της ακοής 
Συναυλία έντασης rock, σε μουσική αίθουσα και με ηχεία σε διάταξη εν σειρά, κεραυνός, sandblasting
130 db
Τραυματισμός του οργάνου της ακοής 
Απογείωση τουρμπινοφόρου αεροπλάνου. Εκπυρσοκρότηση. Κάθε έκρηξη αποτελεί κίνδυνο
140 db
Ωταλγία
180 db
Ανεπανόρθωτη βλάβη 
Χωρίς ωτασπίδες η απώλεια ακοής είναι αναπόφευκτη

Ο θόρυβος προσβάλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού (1η και 3η ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, έγκυες), αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας για τους κατοίκους και τους διαχειριστές πολιτικής στη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα προβλήματα της αντιμετώπισης της ηχορύπανσης είναι πολύπλοκα και χρειάζονται την ευαισθητοποίηση όλων. Ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να συνειδητοποιεί πότε ο θόρυβος που δημιουργεί μπορεί να είναι ενοχλητικός και να σέβεται τα άτομα του περιβάλλοντος του. 

Η ελονοσία υπάρχει ακόμα. Η πρόληψη είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης.


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η ελονοσία σκοτώνει περισσότερους από 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο στον κόσμο, πολύ περισσότερους από ό,τι θα πίστευε κανείς και ο αριθμός των νεκρών ανάμεσα στους ενήλικες είναι αυξημένος. Κάθε μέρα 3000 παιδιά πεθαίνουν από την ελονοσία.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας η επανεμφάνιση κρουσμάτων ελονοσίας, καθώς και άλλων ασθενειών μεταδιδομένων με τα κουνούπια. 

Η Ελλάδα ήταν ενδημική για την ελονοσία χώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Από το 1946 έως το 1960 εφαρμόστηκε εντατικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκρίζωσης της νόσου. Η Ελλάδα θεωρείται «χώρα ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974. Έκτοτε και μέχρι και το 2010 καταγράφονταν πανελλαδικά ετησίως περίπου 20-50 κρούσματα που σχετίζονταν (στη μεγάλη τους πλειοψηφία) με ταξίδι ή παραμονή σε ενδημική για την ελονοσία χώρα. Σποραδικά κρούσματα ελονοσίας χωρίς ιστορικό ταξιδιού καταγράφηκαν τα έτη 1991, 1999, 2000, 2009, 2010, 2011 και 2012. Επιπρόσθετα, το 2009, το 2011 και το 2012 εμφανίστηκαν συρροές περιστατικών P. vivax ελονοσίας με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης (δηλαδή περιστατικών που δεν ανέφεραν ιστορικό μετακίνησης σε ενδημικές για την ελονοσία χώρες), κυρίως στην περιοχή του Δήμου Ευρώτα Λακωνίας. Συγκεκριμένα, το 2011 καταγράφηκαν πανελλαδικά 42 κρούσματα ελονοσίας χωρίς ιστορικό μετακίνησης (36 στο Δήμο Ευρώτα Λακωνίας και 6 στις Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας και Λάρισας) και το 2012 καταγράφηκαν 18 κρούσματα με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης (10 στο Δήμο Ευρώτα Λακωνίας και 8 στις Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, Βοιωτίας, Καρδίτσας, Ξάνθης). Στην Ελλάδα το 2015 δηλώθηκαν 60 κρούσματα ελονοσίας εκ των οποίων τα 54 ήταν εισαγόμενα (44 κρούσματα αφορούσαν μετανάστες από ενδημικές χώρες και 10 κρούσματα αφορούσαν ταξιδιώτες σε ενδημικές χώρες).

Οι περισσότερες προσβεβλημένες περιοχές είναι αγροτικές, μη τουριστικές, κοντά σε υγροτόπους, με μεγάλους πληθυσμούς μεταναστών από ενδημικές χώρες.

Όπως υποδεικνύουν και τα ανωτέρω δεδομένα, το ενδεχόμενο επανεγκατάστασης της ελονοσίας σε ευάλωτες περιοχές της χώρας είναι υπαρκτό, καθώς υπάρχει αφενός ο κατάλληλος διαβιβαστής (κουνούπια του Ανωφελούς γένους) και αφετέρου ασθενείς με ελονοσία (κυρίως νεοεισερχόμενοι μετανάστες από χώρες στις οποίες ενδημεί η νόσος).

Τα στοιχεία δείχνουν με σαφήνεια μείωση της θνησιμότητας χάρη στις προσπάθειες των τελευταίων δέκα ετών (δραστικά εντομοκτόνα, βελτίωση των θεραπειών). Από το 2004 ως σήμερα ο αριθμός των θανάτων από ελονοσία έχει πέσει κατά ένα τρίτο.. Την τελευταία δεκαετία θεραπεύθηκαν 230 εκατομμύρια περιπτώσεις ελονοσίας με χρήση φαρμάκων. Επίσης διανεμήθηκαν ισάριθμες ειδικά εμποτισμένες κουνουπιέρες με αποτέλεσμα η νόσος να τεθεί υπό σημαντικό έλεγχο.

Λίγα λόγια για την ελονοσία

Η ελονοσία είναι μία σοβαρή νόσος που οφείλεται στο πλασμώδιο (Plasmodium), ένα μικροοργανισμό (παράσιτο) που προσβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα.
Tα γνωστά και πιο συνήθη είδη του παρασίτου που προκαλούν την νόσο είναι τα ακόλουθα: Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium ovale και Plasmodium malariae. Απ’ αυτά το Plasmodium falciparum είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη, και εάν δεν αντιμετωπιστεί με κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.

Πως μεταδίδεται η ελονοσία;

• Με τσίμπημα από θηλυκό μολυσμένο κουνούπι που ανήκει στο γένος Anopheles (Ανωφελής). Μόνο κουνούπια του γένους αυτού μπορούν να μεταδώσουν την ελονοσία και πρέπει προηγουμένως να έχουν τσιμπήσει άτομο που είναι μολυσμένο με το παράσιτο που προκαλεί την ελονοσία.
• Με μετάγγιση αίματος, μεταμόσχευση οργάνων και χρήση μολυσμένων βελονών ή συριγγών. Σπανιότερα η μετάδοση μπορεί να γίνει και από την μητέρα στο έμβρυο.
• Το παράσιτο δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. ∆εν μεταδίδεται μέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγμα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.


Κλινικά συμπτώματα και σημεία ήπιας- μη επιπλεγμένης ελονοσίας

Τα συμπτώματα της λοίμωξης, ειδικά στην έναρξη της, είναι μη ειδικά και μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Πυρετό ή δεκατική πυρετική κίνηση
  • Φρίκια
  • Κεφαλαλγία
  • Αρθραλγίες / Μυαλγίες
  • Καταβολή/κακουχία
  • Εφίδρωση
  • Ναυτία/εμέτους
  • Κοιλιακό άλγος ή/και διάρροιες

Αν και περιγράφεται ότι τα συμπτώματα αυτά (πυρετός, εφιδρώσεις, ρίγη) μπορεί να εμφανίζονται περιοδικά («τριταίος ή τεταρταίος πυρετός»), συνήθως δεν εμφανίζονται με τυπική περιοδικότητα.
Προσοχή! Η κλινική εικόνα της ελονοσίας δεν είναι καθόλου ειδική και η νόσος μπορεί να εκδηλωθεί με την συμπτωματολογία κοινών λοιμώξεων (γριπώδης συνδρομή, ξηρός βήχας, διάρροια κ.α)
Κατά την κλινικοεργαστηριακή εκτίμηση του ασθενούς ενδεχομένως να ανευρίσκονται:

  • Ηπατομεγαλία
  • Σπληνομεγαλία
  • Υπικτερική χροιά επιπεφυκότων
  • Ήπια αναιμία ή/και θρομβοπενία
  • Ήπιες διαταραχές της πήξης, αυξημένες τρανσαμινάσες και μικρή αύξηση ουρίας/κρεατινίνης
  • Χαμηλού βαθμού παρασιταιμία (< 5000 παράσιτα/μl αίματος ή προσβεβλημένα ή προσβεβλημένα < 0.1% των ερυθρών αιμοσφαιρίων κατά τη μικροσκοπική εξέταση)
Εργαστηριακά ευρήματα σε σοβαρή νόσο

  • Θρομβοπενία , αναιμία , ήπια λευκοπενία
  • Αύξηση δεικτών φλεγμονής (ΤΚΕ, CRP)
  • Τρανσαμινασαιμία
  • Υπερπαρασιταιμία, κατά την οποία >5% των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι προσβεβλημένα από παράσιτα στη δοκιμασία Laveran
Αξίζει να υπενθυμίσουμε το γεγονός ότι σε ενδημικές για την ελονοσία περιοχές οι ενήλικες είναι πιθανό να αναπτύξουν μερική ανοσία μετά από τη χρόνια έκθεσή τους στο πλασμώδιο, η οποία μειώνει τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης.

Θεραπευτική αντιμετώπιση
Προσοχή!: Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι απαραίτητες για τη διακοπή της αλυσίδας μετάδοσης της ελονοσίας.
Η θεραπεία της ελονοσίας (είδος φαρμάκου και διάρκεια της θεραπείας) εξαρτάται από το πλασμώδιο που προκαλεί τη λοίμωξη και την περιοχή στην οποία συνέβη η μόλυνση, λόγω της εμφάνισης αντοχής σε μερικά από τα ανθελονοσιακά. Η θεραπεία εξαρτάται επίσης από την ηλικία του ασθενούς, από το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση του ασθενούς και από το αν βρίσκεται σε εξέλιξη ή αναμένεται εγκυμοσύνη. Υπάρχουν διάφορα αποτελεσματικά ανθελονοσιακά φάρμακα. Η θεραπεία καλό είναι να ξεκινήσει έγκαιρα στα πρώτα στάδια της νόσου πριν αυτή γίνει χρόνια ή εξελιχθεί σε σοβαρή μορφή.



Μέτρα πρόληψης στο σπίτι
Πολλά από τα κουνούπια γεννιούνται και ζουν στο μπαλκόνι, στις αυλές ή στα χωράφια.
Μπορούμε να μειώσουμε τον πληθυσμό των κουνουπιών, μειώνοντας τα σημεία εκείνα όπου μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει η προνύμφη τους. Πολλά από το κουνούπια που μας ταλαιπωρούν κάθε καλοκαίρι προέρχονται από ιδιόκτητους χώρους, όπως είναι οι αυλές και οι βεράντες των σπιτιών μας.
Για την επιτυχία του Προγράμματος είναι απαραίτητη η συμβολή όλων μας. Όπου υπάρχουν κουνούπια υπάρχουν στάσιμα νερά!

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ

  • Δεν επιτρέπεται η ρίψη ακάθαρτων νερών και απορριμμάτων ανεξέλεγκτα.
  • Τα ακάθαρτα νερά πάσης φύσεως να οδηγούνται στο δίκτυο ακαθάρτων.
  • Να μη διοχετεύονται νερά στους δρόμους.
  • Να απομακρύνονται τα στάσιμα νερά από λεκάνες, βάζα, πιατάκια γλαστρών.
  • Αντικαθιστούμε σπασμένους σωλήνες νερού που τρέχουν.
  • Φυλάσσουμε τα δοχεία νερού που δεν χρησιμοποιούμε (κουβάδες, καρότσια, βαρέλια) γυρισμένα ανάποδα ή τα διατηρούμε καλυμμένα.
  • Καλύπτουμε ή απομακρύνουμε παλιά λάστιχα που συσσωρεύουν νερό.
  • Ανανεώνουμε τακτικά το νερό σε ποτίστρες ζώων.
  • Καθαρίζουμε τα φύλλα που μαζεύονται στις υδρορροές.
  • Ποτίζουμε κατά προτίμηση το πρωί.
  • Κουρεύουμε τακτικά το γρασίδι του κήπου, θάμνους και φυλλωσιές (καταφύγια κουνουπιών).
  • Δίνουμε κλίση στον κήπο για να απομακρύνονται τα νερά.
  • Καλύπτουμε με σίτες τους αγωγούς εξαερισμού των βόθρων όπου υπάρχουν.
  • Τοποθετούμε σίτες σε πόρτες, παράθυρα, φεγγίτες και αεραγωγούς τζακιού.
  • Χρησιμοποιούμε ανεμιστήρες ή κλιματιστικά.
  • Χρησιμοποιούμε εντομοκτόνα στον αέρα (φιδάκια, ταμπλέτες, αεροζόλ, κλπ).
  • Χρησιμοποιούμε λαμπτήρες κίτρινου χρώματος για φωτισμό εξωτερικών χώρων.
Μέτρα ατομικής προστασίας

1. Χρησιμοποιούμε κατάλληλα ρούχα που καλύπτουν όσο γίνεται περισσότερο σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια, ανοιχτόχρωμα και φαρδιά).
2. Χρησιμοποιούμε εντομοαπωθητικά τόσο σε ακάλυπτο δέρμα, όσο και πάνω στα ρούχα.
3. Χρησιμοποιούμε κουνουπιέρες.
4. Συχνά λουτρά καθαριότητας για την απομάκρυνση του ιδρώτα.

Προσοχή: Τα περισσότερα είδη κουνουπιών τσιμπούν από το σούρουπο μέχρι το χάραμα.

Οι επαγγελματίες, που απασχολούν αλλοδαπούς εργάτες από χώρες όπου ενδημεί η ελονοσία (Ινδία, Πακιστάν, κλπ), όταν έρχονται από τις χώρες τους, να ελέγχονται με εξέταση αίματος, ώστε να εντοπισθούν τυχόν φορείς του πλασμώδιου της ελονοσίας.


Διαβάστε επίσης


Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας. Θεωρείται υπαρκτός ο κίνδυνος εγχώριας μετάδοσης ελονοσίας




Κίνδυνος για τη Δημόσια υγεία από τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και των μεταναστών


Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων