Καρκίνος νεφρών. Αδενοκαρκίνωμα νεφρού, νεφρικών κυττάρων. Συμπτώματα που φωνάζουν;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Στο νεφρό αναπτύσσονται κακοήθεις όγκοι είτε πρωτοπαθώς, είτε δευτεροπαθώς δηλαδή σαν συνέπεια μετάστασης όγκου από άλλο σημείο του σώματος.

Ο συχνότερος πρωτοπαθής κακοήθης όγκος του νεφρού (80-90% των περιπτώσεων) είναι το καρκίνωμα των νεφρικών κυττάρων (ή αλλιώς αδενοκαρκίνωμα του νεφρού) που αναπτύσσεται στο νεφρικό φλοιό, ενώ σε συχνότητα ακολουθεί το καρκίνωμα των κυττάρων του μεταβατικού επιθηλίου που αναπτύσσεται στη νεφρική πύελο και συγγενεύει ιστολογικά με τους όγκους που αναπτύσσονται στην ουροδόχο κύστη. 

Στα παιδιά συχνός είναι ο όγκος Wilms ή νεφροβλάστωμα.

Αδενοκαρκίνωμα του νεφρού

Το αδενοκαρκίνωμα του νεφρού RCC (Renal clear carcinoma)  αντιπροσωπεύει το 2-3% όλων των καρκίνων με τη μεγαλύτερη επίπτωση να απαντάται στις αναπτυγμένες χώρες. Μέχρι πρότινος στην Ευρώπη υπήρχε μια ετήσια αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου του νεφρού περίπου στο 2%, με εξαίρεση τη Δανία και τη Σουηδία.
Προέρχεται από την φλοιώδη μοίρα του νεφρού και συγκεκριμένα από τον νεφρώνα, από τα κύτταρα του εγγύς εσπειραμένου σωληναρίου. Η εξεργασία συνήθως είναι μελανή και μονοεστιακή στο παρέγχυμα.

Το αδενοκαρκίνωμα του νεφρού εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες μετά την ηλικία των 50 ετών.

Η αιτιολογία του είναι άγνωστη, φαίνεται όμως ότι στην εμφάνισή του προδιαθέτουν:

• Το κάπνισμα: Οι ειδικοί πιστεύουν ότι μέχρι 40% των περιστατικών του καρκίνου του νεφρού, προκαλούνται από το κάπνισμα. Αυτοί που καπνίζουν πούρα ή πίπες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
 


• Η παχυσαρκία: Το υπερβολικό σωματικό βάρος έχει συσχετισθεί με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του νεφρού τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.
 


• Η υπέρταση: Έρευνες έχουν δείξει μια σαφή σχέση μεταξύ της υπέρτασης και του καρκινώματος νεφρικών κυττάρων στους άνδρες.
 


• Περιβαλλοντικές τοξίνες: Εργάτες σε εργοστάσια παραγωγής ατσαλιού με φούρνους άνθρακα, παρουσιάζουν αυξημένα  ποσοστά καρκίνου του νεφρού. Επίσης άτομα τα οποία έχουν εκτεθεί στον αμίαντο έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του νεφρού όπως και καρκίνο στους πνεύμονες.
 


• Αιμοκάθαρση: Άτομα που υποβάλλονται σε μακροχρόνια αιμοκάθαρση για νεφρική ανεπάρκεια, λόγω της μείωσης της άμυνας του οργανισμού που συνυπάρχει (ανοσοκαταστολή), έχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του νεφρού. Για τους ίδιους λόγους έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο και οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού και λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία.
 


• Ακτινοβολία: Η ακτινοβολία κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις είναι δυνατόν να προκαλέσει καρκίνο νεφρών.
 


• Ασθένεια του Von Hippel-Lindaou: Είναι κληρονομική ασθένεια, εκδηλώνεται από την παιδική ηλικία με αιμαγγειώματα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, αιμαγγειοβλάστωμα στην παρεγκεφαλίδα, στο νωτιαίο μυελό και με όγκους στο πάγκρεας και στους νεφρούς.

Συμπτωματολογία των ασθενών που έρχονται με κλινική εκδηλωμένη  νόσο:

Στα αρχικά στάδια συνήθως η νόσος δεν εμφανίζει ιδιαίτερα συμπτώματα. Στις περιπτώσεις αυτές η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο τυχαία (π.χ κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο της κοιλίας για άλλο λόγο).

Καθώς ο όγκος αυξάνεται μπορεί να εμφανιστεί αιματουρία, άλγος στην οσφύ και ψηλαφητή μάζα στην κοιλιακή χώρα.

Τα συχνότερα συμπτώματα του καρκίνου του νεφρού είναι:


• Η αιματουρία: Το αίμα στα ούρα μπορεί να φαίνεται μακροσκοπικά, δηλαδή με το μάτι. Όμως είναι δυνατόν να χρειάζεται μικροσκοπική εξέταση των ούρων για να διαπιστωθεί η ύπαρξή του.
 

• Πόνος πίσω στην πλάτη, στην περιοχή κάτω από τις πλευρές, ο οποίος είναι επίμονος και δεν έχει σχέση με κάποιον τραυματισμό.
 

• Μάζα στην περιοχή των νεφρών που ανιχνεύεται συνήθως κατά τη διάρκεια μιας κλινικής εξέτασης .
 

• Κούραση  πού δεν συνδυάζεται με υπερβολική εργασία ή γενικά με αυξημένη  σωματική δραστηριότητα .
 

• Απώλεια βάρους πού δεν δικαιολογείται από το διαιτολόγιο μας  ή από άλλη σωματική ή ψυχική κατάσταση ή ασθένεια.
 

• Αυξημένη  αρτηριακή πίεση
 

• Πυρετός  που είναι επαναλαμβανόμενος, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε μολυσματική αιτιολογία .
 

• Πόνος σε άλλα μέρη του σώματος, στις περιπτώσεις που ο καρκίνος έχει κάνει μεταστάσεις .
 

• Οίδημα στους αστράγαλους και στα πόδια.

Διάγνωση:
• Ιστορικό.• Κλινική εξέταση• Εργαστηριακός έλεγχος.
Δεν υπάρχουν ειδικά εργαστηριακά ευρήματα. Η αιματουρία εμφανίζεται στο 40-60% των περιπτώσεων με καρκίνο. Αυξημένη ταχύτητα καθίζησης (Τ.Κ.Ε.) παρατηρείται στο 55-75%. Επίσης, αναιμία εμφανίζει το ένα τρίτο των ασθενών.
Οι κυριότερες απεικονιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι:

• Υπερηχογράφημα: Έχει προσφέρει σημαντικά στην πρώιμη διάγνωση του νεφροκυτταρικού  καρκινώματος (RCC) , έχοντας μάλιστα ανακαλύψει εντελώς τυχαία την ύπαρξη καρκινικών βλαβών σε πρόωρο στάδιο.

• Αξονική Τομογραφία κοιλίας και οπισθοπεριτοναϊκού χώρου: Αποτελεί εξέταση εκλογής για τη διάγνωση αλλά ταυτόχρονα προσφέρει και σημαντική βοήθεια και την σταδιοποίηση του καρκίνου του νεφρού.

• Μαγνητική Τομογραφία κοιλίας και οπισθοπεριτοναϊκού χώρου: Είναι ισοδύναμη με την αξονική τομογραφία στη διάγνωση του RCC, αλλά πλεονεκτεί στη σταδιοποίηση του.
 
Η διάγνωση τίθεται με την αξονική τομογραφία και μπορεί να επιβεβαιωθεί με τη μαγνητική τομογραφία (η οποία ελέγχει καλύτερα και την τοπική επέκταση του όγκου στους παρακείμενους ιστούς). Σπάνια θα απαιτηθεί προεγχειρητικά βιοψία για επιβεβαίωση της διάγνωσης.

 Έλεγχος για μεταστάσεις πρέπει να γίνει στο θώρακα (με αξονική τομογραφία) και στα οστά (με σπινθηρογράφημα).

Μετά τον ανωτέρω έλεγχο μπορεί να γίνει η σταδιοποίηση, που θα καθορίσει τη θεραπεία αλλά και την πρόγνωση της νόσου:

Στάδιο Ι: Όγκος μικρότερος των 7 εκατοστών, που περιορίζεται στο νεφρό, χωρίς μεταστάσεις ή λεμφαδενική συμμετοχή.

Στάδιο ΙΙ:  Όγκος μεγαλύτερος των 7 εκατοστών, που περιορίζεται στο νεφρό, χωρίς μεταστάσεις ή λεμφαδενική συμμετοχή.

Στάδιο ΙΙΙ: Όγκος που διηθεί το επινεφρίδιο, τους γύρω ιστούς ή την κάτω κοίλη φλέβα, ή έχει προσβάλλει τους κοιλιακούς λεμφαδένες.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ:

Η χειρουργική εξαίρεση του νεφρού (ριζική νεφρεκτομή) ή σε επιλεγμένες περιπτώσεις (μονόνεφρος, αμφοτερόπλευροι όγκοι, μικρό μέγεθος και περιφερική εντόπιση του όγκου) του τμήματος που περιέχει τον όγκο (μερική νεφρεκτομή) αποτελεί τη θεραπεία εκλογής, με πολύ καλά αποτελέσματα για τα πρώτα 3 στάδια της νόσου.

Αλλά και όταν η νόσος έχει προχωρήσει στο τέταρτο στάδιο, πρέπει να γίνεται χειρουργική εξαίρεση του όγκου (όσο αυτό είναι δυνατόν) σε συνδυασμό βέβαια με φαρμακευτική αγωγή. Όταν δεν μπορεί να γίνει χειρουργική εξαίρεση, μπορεί να εφαρμοστεί εμβολισμός, κρυοθεραπεία ή υπερηχοθεραπεία του όγκου.

Η ριζική νεφρεκτομή, κατά προτίμηση λαπαροσκοπική, συστήνεται για ασθενείς με εντοπισμένο RCC που δεν μπορούν να υποβληθούν σε μερική νεφρεκτομή. Η ανοικτή μερική νεφρεκτομή παραμένει η προτεινόμενη θεραπεία. Λαπαροσκοπική μερική νεφρεκτομή πρέπει να πραγματοποιείται μόνο σε κέντρα με την ανάλογη εμπειρία.

Εναλλακτική θεραπεία του RCC-ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές

Η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών όπως είναι η διαδερμική εφαρμογή ραδιοσυχνοτήτων (Percutaneous radiofrequency (RF) abla- tion),η κρυοθεραπεία (Cryoablation), η χρήση μικροκυμάτων (Mi- crowave ablation) και οι υψηλής συχνότητας εστιασμένοι υπέρηχοι (High-intensity focused ultrasound ablation-HIFU), έχουν προταθεί ως εφικτές εναλλακτικές προτάσεις. Πιθανά πλεονεκτήματα αυτών των τεχνικών είναι η μικρότερη νοσηρότητα, ο μικρός χρόνος νοσηλείας και η θεραπεία ασθενών υψηλού κινδύνου στους οποίους αντενδείκνυται το χειρουργείο.

Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία παίζουν μόνο παρηγορητικό ρόλο με όχι καλά αποτελέσματα, μιας και ο καρκίνος του νεφρού είναι ένας χημειάντοχος και ακτινοάντοχος.

Στις περιπτώσεις που ό καρκίνος έχει διηθήσει τους παρακείμενους ιστούς και τους περιοχικούς λεμφαδένες, ή χειρουργική παρέμβαση αποτελεί ένα από τα βήματα της θεραπευτικής αντιμετώπισης  και ακολουθείται συνήθως με μια από τις ακόλουθες θεραπείες  ανάλογα  και με το αν έχει κάνει μεταστάσεις .


• Ακτινοθεραπεία. Μολονότι δεν έχει κανένα θεραπευτικό ρόλο στα αρχικά στάδια του νεφρικού καρκίνου, είναι δυνατόν να εφαρμοστεί ως παρηγορητική θεραπεία σε ασθενείς με μεταστατική νόσο.


• Χημειοθεραπεία. Πολλές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν απέδειξαν ότι το αδενοκαρκίνωμα του νεφρού είναι ένα από τα ανθεκτικότερα νεοπλάσματα στα χημειοθεραπευτικά. Παρά ταύτα χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις διασποράς των καρκινικών κυττάρων σε άλλα όργανα προκειμένου να τα καταστρέψουν ή και προεγχειρητικά  για να συρρικνώνουν  τον όγκο και να διευκολύνουν την εξαίρεση του.


• Ανοσοθεραπεία. Στον καρκίνο του νεφρού έχουν χρησιμοποιηθεί η ιντερφερόνη-α (IFNα), η ιντερλευκίνη-2 (IL-2) με πολύ χαμηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας. Ο συνδυασμός IL-2 και IFNα γενικά οδηγεί σε καλύτερη συνολική ανταπόκριση (περίπου 25%, με 8% πλήρη). Παρενέργειες αυτών των ουσιών περιλαμβάνουν , ρίγη , πυρετό , ναυτία , εμέτους  και μείωση της όρεξης.


• Μοριακή στοχευμένη θεραπεία. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται ουσίες, που στοχεύουν σε μοριακό επίπεδο σε διάφορα στάδια εξέλιξης του όγκου, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Αυτά τα φάρμακα αφήνουν αρκετές υποσχέσεις σε σχέση με την θεραπεία τών όγκων πού έχουν επεκταθεί σε άλλα σημεία του σώματος . Αυτές οί στοχευμένες θεραπείες με το bevacizumab (Avastin), pazopanib (Votrient), sorafenib (Nexavar) and sunitinib (Sutent) μπλοκάρουν τά σήματα πού παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη των αγγείων πού παρέχουν τά θρεπτικά συστατικά στα καρκινικά κύτταρα και τους επιτρέπουν να διασκορπισθούν σε άλλα  σημεία του σώματος. Φάρμακα όπως τό Temsirolimus (Torisel) and everolimus (Afinitor) μπλοκάρουν τά σήματα πού επιτρέπουν στα καρκινικά κύτταρα να επιζήσουν και να αναπτυχθούν. Οί θεραπείες αυτές , έχουν βέβαια μερικές σοβαρές παρενέργειες ,όπως ένα πολύ σοβαρό ερύθημα , διάρροιες και εκ σεσημασμένη  αδυναμία. 
  


Πρόγνωση 

Ο σημαντικότερος προγνωστικός παράγοντας στον καρκίνο του νεφρού είναι το στάδιο της νόσου κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Η επιβίωση των ασθενών είναι αντιστρόφως ανάλογη του παθολογοανατομικού σταδίου.

Διαβάστε επίσης

• Πέτρες στα νεφρά (νεφρολιθίαση). Τι είναι και πώς δημιουργούνται; Τι πρέπει να κάνετε για να την προλάβετε; Ποια η κατάλληλη διατροφή και ποια βότανα μπορούν βοηθήσουν στην αντιμετώπιση;
• Αιματουρία. Ποιες οι αιτίες που την προκαλούν, πώς γίνεται η διάγνωση και πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το αίμα στα ούρα;
• Ποια τα σημάδια ότι οι νεφροί δεν λειτουργούν φυσιολογικά; Ποιοι οι παράγοντες κινδύνου και πως μπορείτε να προλάβετε την νεφροπάθεια;

PhD

Ο ένας κάπνιζε και ο άλλος δεν φορούσε ζώνη και η ΕΛ.ΑΣ τους συνέλαβε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία»

 medlabnews.gr 

Αναστάτωση προκάλεσαν δυο άνδρες, σε αεροπλάνο στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», λίγο πριν την απογείωση, με την ΕΛ.ΑΣ. να προχωράει στη σύλληψή τους.

Συγκεκριμένα, πριν την απογείωση του αεροσκάφους, οι δύο επιβάτες ηλικίας 24 και 40 ετών, παρά τις συνεχείς συστάσεις, δεν συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις του πληρώματος και του κυβερνήτη και από τον τελευταίο κρίθηκε αναγκαία η αποβίβαση τους για την ασφάλεια της πτήσης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 24χρονος κάπνιζε ηλεκτρονικό τσιγάρο, ενώ ο 40χρονος αρνούνταν να δέσει τη ζώνη ασφαλείας του.

Σύμφωνα με το thesstoday.gr σε βάρος των συλληφθέντων σχηματίσθηκε δικογραφία για επικίνδυνες παρεμβάσεις στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς, πλοίων και αεροσκαφών, διασάλευση της τάξης και παράβαση εντολών Κυβερνήτη.

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην αρμόδιο Εισαγγελέα που τους άσκησε ποινική δίωξη για διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών (που θα μπορούσε να προκαλέσει κίνδυνο για άνθρωπο) σε βαθμό κακουργήματος, ενώ μετά τις εξηγήσεις που έδωσαν αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους.

Τι ισχυρίστηκαν οι δυο επιβάτες

Κατά πληροφορίες, ο κατηγορούμενος με το ηλεκτρονικό τσιγάρο απολογήθηκε ότι άτμισε ασυναίσθητα, ενώ ο άλλος επικαλέστηκε ένα πρόβλημα υγείας για να δικαιολογήσει την άρνησή του να φορέσει τη ζώνη ασφαλείας.

Κατά την ίδια δικογραφία, καθώς οι δύο επιβάτες αγνοούσαν τις συνεχείς συστάσεις που τους γίνονταν, ο κυβερνήτης έκρινε αναγκαία την αποβίβασή τους, ενώ ειδοποιήθηκαν αστυνομικοί που τους συνέλαβαν. Μετά την αποβίβασή τους το αεροσκάφος εκτέλεσε κανονικά την πτήση.

Βρογχίτιδα οξεία και χρόνια με βήχα και απόχρεμψη. Πώς αντιμετωπίζεται; Ροφήματα που κάνουν καλό.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η βρογχίτιδα είναι η φλεγμονή των κύριων αεραγωγών των πνευμόνων, των βρόγχων και εκδηλώνεται με βήχα και συνήθως με απόχρεμψη. 

Μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, που σημαίνει ότι μπορεί να διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα και συχνά να υποτροπιάσει.

Η οξεία βρογχίτιδα μπορεί να είναι υπεύθυνη για το βήχα και την παραγωγή πτυέλων που συνοδεύουν κάποια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Είναι συνήθης ασθένεια που τις περισσότερες φορές προκαλείται από ένα απλό κρύωμα ή οποιαδήποτε λοίμωξη του αναπνευστικού. Στις περισσότερες περιπτώσεις (90%), η μόλυνση είναι ιογενής αλλά σε κάποιες άλλες προκαλείται από βακτήρια. Συνήθως υποχωρεί σε λίγες ημέρες χωρίς να αφήνει υπολειπόμενα συμπτώματα. Αν κάποιος ασθενής παρουσιάζει επαναλαμβανόμενα περιστατικά οξείας βρογχίτιδας, ενδέχεται να πάσχει από χρόνια βρογχίτιδα. Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας βρογχίτιδας  αποδυναμώνουν και ερεθίζουν τους αεραγωγούς, οπότε με την  πάροδο του χρόνου, μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνια βρογχίτιδα. 

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι μια σοβαρή μακροχρόνια διαταραχή που συχνά απαιτεί τακτική ιατρική θεραπεία και παρακολούθηση. Η χρόνια βρογχίτιδα είναι σοβαρότερη νόσος και προκαλείται από χρόνιο ερεθισμό και φλεγμονή των βρόγχων. Η χρόνια βρογχίτιδα συγκαταλέγεται στις χρόνιες, αποφρακτικές, πνευμονικές νόσους.

Η κύρια αιτία της είναι το κάπνισμα, το οποίο ερεθίζει τους βρόγχους και τους αναγκάζει να παράγουν υπερβολική βλέννα. Τα συμπτώματα της χρόνιας βρογχίτιδας, επιδεινώνονται από τις υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων της ατμόσφαιρας.

Αν είστε καπνιστής και εμφανίσετε οξεία βρογχίτιδα, θα είναι δυσκολότερο να ανακάμψετε. Αν συνεχίσετε το κάπνισμα, υπάρχει περίπτωση να αυξήσετε τις πιθανότητες ανάπτυξης χρόνιας βρογχίτιδας. Στους χρόνιους καπνιστές, οι πνεύμονες είναι  ευάλωτοι σε ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις, οι οποίες με την πάροδο των χρόνων μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη των αεραγωγών των πνευμόνων. 

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι ένας από τους δύο κύριους τύπους της ΧΑΠ . Η άλλη κύρια μορφή της ΧΑΠ είναι το εμφύσημα. Και οι δύο μορφές της ΧΑΠ καθιστούν δύσκολη την αναπνοή του ασθενούς.

Τα συμπτώματα της οξείας και της χρόνιας βρογχίτιδας περιλαμβάνουν:

- Βήχα ξηρό ή παραγωγικό (με απόχρεμψη – αποβολή φλεγμάτων διάφανων, κιτρινωπών ή πράσινων).

- Συριγμό και δυσχέρεια αναπνοής, κυρίως κατά την άσκηση.

- Αίσθημα κόπωσης.

- Πυρετό.

- Βάρος στο στήθος.

- Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού, που προκαλούν επιδείνωση των συμπτωμάτων

Στην οξεία βρογχίτιδα ο βήχας μπορεί να διαρκέσει πολλές εβδομάδες. Τα συμπτώματά της ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι παραπλανητικά. Ενδέχεται να υφίσταται οξεία βρογχίτιδα χωρίς απόχρεμψη.

Στην χρόνια βρογχίτιδα η φλεγμονή προκαλεί μόνιμες αλλοιώσεις και πάχυνση του εσωτερικού των αναπνευστικών οδών και των βρόγχων. Υπάρχει συχνός συνεχής βήχας, με απόχρεμψη για περίοδο άνω των τριών μηνών – φαινόμενο που εμφανίζεται κυρίως σε καπνιστές

Η οξεία βρογχίτιδα οφείλεται συνήθως σε ιούς ή σε μικροβιακούς παράγοντες, που προσβάλλουν το αναπνευστικό σύστημα και προκαλούν έντονη φλεγμονή στους βρόγχους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εκδήλωση βήχα, άλλοτε ξηρού (χωρίς απόχρεμψη – φλέγματα) και άλλοτε παραγωγικού (με αποβολή αποχρέμψεως-φλεγμάτων). Τα φλέγματα, μπορεί να παρουσιάζουν εξ αρχής ή να προσλαμβάνουν στην εξέλιξη της νόσου, ένα βαθύ σκούρο κίτρινο ή πρασινωπό χρώμα. Ο χρωματισμός αυτός, είναι ενδεικτικός βακτηριδιακής λοιμώξεως ή επιμολύνσεως.

Ο βήχας οδηγεί στην απελευθέρωση σταγονιδίων στον αέρα, εντός των οποίων εμπεριέχεται ο υπεύθυνος λοιμογόνος παράγοντας. Η εισπνοή σταγονιδίων από υγιείς, οδηγεί στην εγκατάσταση του συγκεκριμένου παράγοντα στους βρόγχους, στη λοίμωξη και τη νόσο. Η μετάδοση, υποβοηθείται σημαντικά από την παραμονή σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον καθώς και σε περιβάλλον μολυσμένο από ουσίες ερεθιστικές των αναπνευστικών οδών, όπως ο καπνός, η σκόνη, οι αναθυμιάσεις από διαλύτες χρωμάτων. 

Η νόσος μπορεί να προκληθεί επίσης από αναγωγές του όξινου γαστρικού υγρού στον οισοφάγο. Στην περίπτωση αυτή, μικρά σταγονίδια γαστρικού υγρού περνούν από τον οισοφάγο στις αναπνευστικές οδούς και τις ερεθίζουν. 

Στην χρόνια βρογχίτιδα υπάρχει μία χρονίζουσα φλεγμονή των βρόγχων, η οποία έχει οδηγήσει όπως προαναφέρθηκε, στην εγκατάσταση μονίμων αλλοιώσεων και βλαβών. Συνήθως οφείλεται σε συνεχή έκθεση των αναπνευστικών οδών σε ερεθιστικούς παράγοντες όπως για παράδειγμα στον καπνό από τσιγάρο ή στην μολυσμένη ατμόσφαιρα των πόλεων καθώς και σε δυσμενείς συνθήκες εργασίας – όταν υπάρχουν τοξικά αέρια, σκόνη, ή άλλες ερεθιστικές ουσίες. Δεν είναι πάντα απαραίτητο να προηγηθεί οξεία βρογχίτιδα της χρόνιας, αν και συχνά, οι υποτροπιάζουσες και ατελώς θεραπευθείσες οξείες καταστάσεις, οδηγούν στην χρονιότητα.

Τα μεμονωμένα επεισόδια βρογχίτιδας δεν είναι ανησυχητικά. Παρ’ όλα αυτά μπορεί σε μερικούς ασθενείς, να οδηγήσουν σε πνευμονία, ιδίως σε όσους παρουσιάζουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Τέτοιοι ασθενείς είναι οι γηραιότεροι, τα βρέφη, οι καπνιστές και οι ασθενείς που πάσχουν από πνευμονολογικά ή καρδιολογικά νοσήματα.

Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας βρογχίτιδας μπορεί πλέον της χρόνιας βρογχίτιδας να προκαλέσουν, άσθμα, εμφύσημα και άλλες πνευμονολογικές παθήσεις, πνευμονική υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια. Οι πάσχοντες από χρόνια βρογχίτιδα που συνεχίζουν να καπνίζουν, αυξάνουν δραματικά τις πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του πνεύμονα. Η πιθανότητά τους να εκδηλώσουν κακοήθεια είναι μεγαλύτερη από αυτή των καπνιστών που δεν πάσχουν από χρόνια βρογχίτιδα.

Εάν πάσχετε από χρόνια βρογχίτιδα, έχετε προβλήματα με την καρδιά σας καθώς και πιο σοβαρές ασθένειες των πνευμόνων και λοιμώξεις θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας.

Παράγοντες, που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα της χρόνιας βρογχίτιδας:

• Η μακροχρόνια έκθεση σε χημικές ουσίες, εισπνεόμενης σκόνης και άλλων ουσιών;

• Μακροχρόνιο κάπνισμα;

• Η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου;

• Οικογενειακό ιστορικό με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια;

• Ιστορικό λοιμώξεων του πνεύμονα συχνά στην παιδική ηλικία;

• Ηλικία: 40 και άνω

• Παρατεταμένο άσθμα.

Διαγνωστική προσέγγιση

Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά συμπτώματα, στο ιστορικό του ασθενούς (συνήθειες κλπ). Σε υποψία βακτηριακής λοίμωξης γίνεται καλλιέργεια πτυέλων και έλεγχος ευαισθησίας στα αντιβιοτικά των παθογόνων μικροβίων.

Οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Σπιρομέτρηση

• Ελέγξτε τον αριθμό των αερίων αρτηριακού αίματος

• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ, για να προσδιοριστεί η σύνθεση του αίματος και οξυγόνου στο αίμα κορεσμός

• Ακτινογραφία ΘΩΡΑΚΟΣ – δοκιμή, η οποία χρησιμοποιεί ακτίνες Χ, για να τραβήξετε μια φωτογραφία της μέσα στο στήθος

• Αξονική τομογραφία θώρακος – τύπος του X-ray, το οποίο χρησιμοποιεί τον υπολογιστή, για να κάνουν τις φωτογραφίες του όργανα μέσα στο στήθος.

Θεραπεία

Η οξεία βρογχίτιδα είναι συχνή και μπορεί να αντιμετωπιστεί  αποτελεσματικά χωρίς ιατρική βοήθεια. Ωστόσο, εάν έχετε σοβαρά συμπτώματα ή συμπτώματα που επιμένουν, υψηλό πυρετό, αιμόφυρτα πτύελα, θα πρέπει άμεσα να δείτε το γιατρό σας. Επίσης, ζητήστε επείγουσα ιατρική βοήθεια εάν έχετε αναπνευστικά προβλήματα ή αν έχετε πόνο στο στήθος. 

Σε μερικές περιπτώσεις είναι απαραίτητο ο θεράπων ιατρός να συνταγογραφήσει φάρμακα όπως :

1) Αντιβιοτικά. Όταν υπάρχει πιθανότητα βακτηριδιακής επιμόλυνσης.

2) Αντιβηχικά. Σε γενικές γραμμές ο βήχας αποτελεί άμυνα του οργανισμού και τον βοηθάει να απαλλαγεί από ερεθιστικούς παράγοντες που έχουν εισβάλλει στο αναπνευστικό σύστημα. Σε περιπτώσεις όμως που ο βήχας είναι τόσο επίμονος που δυσκολεύει τον ασθενή κατά τη διάρκεια της ημέρας ή δεν τον αφήνει να κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο ιατρός μπορεί να θεωρήσει σκόπιμο να χρησιμοποιήσει αντιβηχικά.

3) Η λήψη υγρών θεωρείται σημαντική, διότι έτσι διευκολύνεται η ρευστοποίηση και η αποβολή των φλεγμάτων.

4) Εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά και άλλα πνευμονολογικά φάρμακα που βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής, δύναται να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις που ο ασθενής πάσχει από άσθμα ή χρόνια αποφρακτική νόσο

Ο στόχος της θεραπείας είναι η απαλλαγή από τα συμπτώματα της βρογχίτιδας. Πολλές φορές η συντηρητική θεραπεία είναι αρκετή. Συνιστάται ξεκούραση, ενυδάτωση με πολλά ροφήματα, χυμούς, σούπες, εισπνοές υδρατμών και ήπια αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα (όπως σκευάσματα παρακεταμόλης ή ακετυλοσαλικυλικού οξέος – κοινής ασπιρίνης) καθώς και ήπια αντιβηχικά σιρόπια (κατόπιν ιατρικής συμβουλής).

Η πρόληψη της βρογχίτιδας επιτυγχάνεται με αποφυγή των παραγόντων που μπορεί να την προκαλέσουν.

- Η κυριότερη και ουσιαστικότερη μέθοδος πρόληψης είναι η αποφυγή του καπνίσματος καθώς και η αποφυγή κλειστών χώρων με πολλούς καπνιστές.

- Αποφύγετε το παθητικό κάπνισμα

- Κατόπιν συμβουλής του θεράποντα ιατρού κάποιοι ασθενείς θα ωφεληθούν από τη λήψη του ετήσιου εμβολίου της γρίπης και του πνευμονιοκόκκου.

- Συνιστάται να αποφεύγεται η μακροχρόνια παραμονή σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση.

- Σαν γενικός κανόνας συνιστάται το τακτικό πλύσιμο των χεριών για την αποφυγή εξάπλωσης ιογενών και άλλων λοιμώξεων.

- Να φοράτε προστατευτικό ρουχισμό όταν πρέπει να εκτεθείτε σε ερεθιστικές ουσίες ή τοξίνες στο χώρο εργασίας

Ασκήσεις

Ειδικές ασκήσεις μπορούν να τονώσουν τους μυς του στήθους. Αυτό θα βοηθήσει να διευκολύνει την αναπνοή.

Η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει το φορτίο στους πνεύμονες. Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας για να διατηρηθεί το επίπεδο της δραστηριότητας και τα όριά της.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Τα ακόλουθα βήματα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και την πρόληψη των παροξύνσεων της χρόνιας βρογχίτιδας:

• Παρακολούθηση της φυσικής σας δραστηριότητας

• Μάθετε τεχνικές χαλάρωσης και άλλες μέθοδους, για την αντιμετώπιση του στρες

• Ζητήστε συναισθηματική υποστήριξη από επαγγελματίες, την οικογένεια και τους φίλους. Η ανησυχία και το άγχος μπορεί να αυξήσει τον αναπνευστικό ρυθμό, καθιστώντας πιο έντονο το πρόβλημα.

Ροφήματα για την οξεία βρογχίτιδα

• Πιείτε θυμάρι Όταν λαμβάνεται από το στόμα, το θυμάρι ταξιδεύει στους αεραγωγούς, όπου η ένωση θυμόλη απολυμαίνει τα βακτήρια.

• Φτιάξτε τσάι από φύλλα και μούρα μαύρου σαμπούκου Το εκχύλισμα από μαύρο σαμπούκο είναι αντιικό και έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων. Δοκιμάστε: βράστε 1 φλιτζάνι νερό, βγάλτε το από τη φωτιά και εμποτίστε 1 κ.γ. άνθη σαμπούκου και 1/2 κ.γ. μούρα σαμπούκου για 10 λεπτά. Πίνετε 2 με 3 φλιτζάνια ημερησίως.


Διαβάστε επίσης

• O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;
• Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;
• Βήχας μετά από το κρυολόγημα και πώς αντιμετωπίζεται
• Πώς η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα; ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΑΠ
• Ξυπνάτε από τον βήχα; Ποια είναι η αιτία και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί; Πότε πρέπει να ανησυχήσετε;
• Τι είναι η φυματίωση; Χρήσιμες πληροφορίες, ερωτήσεις και απαντήσεις.

https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Τι προκαλεί η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια Χ.Α.Π. στο αναπνευστικό σύστημα; (video)

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Με τον όρο ΧΑΠ περιγράφουμε μία ομάδα χρόνιων πνευμονικών παθήσεων (την χρόνια βρογχίτιδα και το πνευμονικό εμφύσημα) οι οποίες έχουν κοινό παρανομαστή τον προοδευτικό περιορισμό της ροής του αέρα στους βρόγχους και επακόλουθη δυσκολία στην αναπνοή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ως τέταρτη αιτία θανάτου διεθνώς, μετά δηλαδή τη στεφανιαία νόσο, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τις οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού. Η δραματική αύξηση της συχνότητας της ΧΑΠ δείχνει ότι μέχρι το 2020 η πάθηση θα είναι τρίτη αιτία θανάτου. 

Μπορεί να ελεγχθεί πλήρως με τη διακοπή του καπνίσματος.

Σε «εξολοθρευτή» του ανθρωπίνου γένους, με «φονικό όπλο» το τσιγάρο, εξελίσσεται χρόνο με χρόνο η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Σε ετήσια βάση η πάθηση στερεί τη ζωή σε περισσότερους από 3.000.000 συνανθρώπους μας παγκοσμίως, ενώ το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η επίπτωση της έχει σταθερά αυξητική πορεία.

Ο χρόνιος βήχας και η παραγωγή πτυέλων αποτελούν τα συνηθέστερα συμπτώματα της ΧΑΠ. Πολύ συχνά ξεκινούν νωρίς και διαρκούν για μακρύ χρονικό διάστημα, μέχρι ο ασθενής να εμφανίσει κλινικά έκδηλα την εικόνα της ΧΑΠ, με μείωση των αναπνευστικών δοκιμασιών. Ωστόσο όποιος παρουσιάζει χρόνιο βήχα και παραγωγή

πτυέλων δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει οπωσδήποτε ΧΑΠ, όπως και όποιος πάσχει από ΧΑΠ δεν είναι υποχρεωτικό να εμφανίζει χρόνιο βήχα.

Η βαρύτητα της συμπτωματολογίας εξαρτάται από το μέγεθος της καταστροφής των πνευμόνων και των αεραγωγών τους. Σε ένα ασθενή που συνεχίζει να καπνίζει ή να εκτίθεται σε ερεθιστικούς παράγοντες και μόλυνση του περιβάλλοντος, η συμπτωματολογία θα είναι εντονότερη και θα εξελίσσεται ταχύτερα απ’ ότι σε άλλους που προφυλάσσονται από τους παραπάνω παράγοντες.

Πώς η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα;

Στην ΧΑΠ οι παθήσεις των πνευμόνων (χρόνια βρογχίτιδα και εμφύσημα), προκαλούν πνευμονικές βλάβες που εμποδίζουν την φυσιολογική αναπνοή. Ουσιαστικά πρόκειται για βλάβες των αεραγωγών των πνευμόνων, δηλαδή μικρών σωλήνων που μεταφέρουν αέρα πλούσιο σε οξυγόνο και απομακρύνουν το διοξείδιο του άνθρακα από τους πνεύμονες. Οι αεραγωγοί αποφράσσονται από τη φλεγμονή και τις εκκρίσεις με αποτέλεσμα να μην μπορούν να απομακρύνουν τον παγιδευμένο αέρα. Το κάπνισμα είναι η συχνότερη αιτία ΧΑΠ. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ενεργοί ή πρώην καπνιστές. Έκθεση σε άλλους ερεθιστικούς παράγοντες όπως, χημικά, σκόνη, ατμοσφαιρική ρύπανση, μπορεί να προκαλέσουν ή να συνεισφέρουν στην εκδήλωση της ΧΑΠ.

Οι αεραγωγοί του αναπνευστικού συστήματος των πνευμόνων έχουν την εικόνα ενός αναποδογυρισμένου δένδρου, που αποτελείται από μικρούς σωληνίσκους και σάκους, τις κυψελίδες (στις οποίες πραγματοποιείται η ανταλλαγή του οξυγόνου με το διοξείδιο του άνθρακα). Στους υγιείς οι σωληνίσκοι είναι ελεύθεροι και ανοικτοί, ενώ οι κυψελίδες είναι ελαστικές και λειτουργικές. Κατά την εισπνοή ο αέρας εισέρχεται με μεγάλη ευκολία και διατείνει τις κυψελίδες, ενώ κατά την εκπνοή ο αέρας εξέρχεται και οι κυψελίδες αποκτούν τον μέγεθος που είχαν πριν.

Στην ΧΑΠ οι αεραγωγοί χάνουν την ελαστικότητά τους και παραμορφώνονται. Ο ιστός μεταξύ των κυψελίδων που είναι πλούσιος σε αιμοφόρα αγγεία καταστρέφεται. Εξαιτίας της φλεγμονής το τοίχωμα των βρόγχων διογκώνεται από το οίδημα και αποφράσσεται. Οι βρόγχοι συγχρόνως γεμίζουν από εκκρίσεις παχύρευστες σαν την βλέννη. Έτσι οι κυψελίδες δεν μπορούν να αποβάλλουν το παγιδευμένο αέρα και διατείνονται συνεχώς, μέχρι να καταστραφούν.

 ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΧΑΠ

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΠ

KAΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΧΑΠ

Πηγή: MEDLAB Ιατρικό Ινστιτούτο

•   COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease)(National Heart, Lung, and Blood Institute)

•   COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease)(Patient Education Institute)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Τι είναι; Χρήσιμες Οδηγίες. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΑΠ

Παπαστράτος: Πανελλαδική έρευνα δείχνει ότι το τσιγάρο βλάπτει σοβαρά…και τις διαπροσωπικές σχέσεις

medlabnews.gr iatrikanea

Πόσο κάπνισαν στην Ελλάδα το 2023; Γιατί το τσιγάρο γίνεται όλο και πιο δυσάρεστο στα σπίτια και τις παρέες των καπνιστών; Ποιες ανησυχίες κινητοποιούν τους καπνιστές ώστε να διακόψουν ή ελαττώσουν τη βλαβερή αυτή συνήθεια; Πόσο καλά γνωρίζουν, τελικά, οι καπνιστές τις καλύτερες εναλλακτικές επιλογές που διατίθενται στην αγορά;

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα στα οποία απαντάει η έρευνα που διεξήγαγε για 3η συνεχή χρονιά η εταιρεία Marc το 2023 για λογαριασμό της Παπαστράτος με τη συμμετοχή 1.200 και πλέον ερωτώμενων, από ολόκληρη την Ελλάδα.

Σταθερός ο αριθμός καπνιστών

Στο 28% του πληθυσμού ανήλθε το 2023 το ποσοστό των ενήλικων καπνιστών στην Ελλάδα, που σε απόλυτους αριθμούς αντιστοιχεί περίπου σε 2.200.000 άτομα, στην πλειονότητά τους άνδρες ηλικίας 35-54 ετών. O αριθμός παραμένει σταθερός τα τελευταία χρόνια.

Στα 15 τσιγάρα η μέση ημερήσια κατανάλωση 

Το 2023 καπνίστηκαν ανά άτομο σε ημερήσια βάση 15 τσιγάρα κατά μέσο όρο. Συγκεκριμένα, το 45,3% δήλωσε ότι καπνίζει έως 10 τσιγάρα ημερησίως, το 40,6% από 11 έως 20 τσιγάρα, ενώ το 14% περισσότερα από 20 τσιγάρα ημερησίως. Από αυτούς, το 23,7% ανέφερε ότι την περίοδο διεξαγωγής της έρευνας κάπνιζε λιγότερο σε σύγκριση με έναν χρόνο πριν. Παρότι η έρευνα έδειξε πως η αναζήτηση τρόπων αποτελεσματικής διακοπής ή τουλάχιστον μείωσης του αριθμού των τσιγάρων ημερησίως ανιχνεύεται σε αξιοπρόσεκτο ποσοστό, το 21% των ερωτηθέντων καπνιστών παραδέχθηκε αδυναμία οριστικής διακοπής παρά τις προσπάθειες.

Η εντεινόμενη πίεση στο οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον των καπνιστών

Τα ευρήματα της έρευνας καταδεικνύουν την ολοένα μειούμενη ανοχή απέναντι στη συνήθεια του καπνίσματος, καθώς και την αυξανόμενη κοινωνική πίεση που ασκείται στους καπνιστές. Οι μη καπνιστές, που ενοχλούνται πλέον από το γεγονός ότι ένα φιλικό ή συγγενικό τους πρόσωπο καπνίζει, αντιπροσωπεύουν πλέον το 70,2%, όταν το 2022 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 66,3% και το 2021 το 63,2%. Μάλιστα, το κάπνισμα παρουσιάζεται όλο και πιο έντονα ως αιτία δυσαρέσκειας στις ενδοοικογενειακές/διαπροσωπικές σχέσεις.

Σε βάθος τριετίας παρατηρείται αύξηση σχεδόν 10 ποσοστιαίων μονάδων στους μη καπνιστές που δηλώνουν ότι ενοχλούνται από την καπνιστική συνήθεια του/της συντρόφου τους (51,7% το 2021, 59,2% το 2022 και 62,3% το 2023). Αντίστοιχα, το ποσοστό των καπνιστών που αναφέρουν εντάσεις ή τσακωμούς με άτομα του κοινωνικού τους περιβάλλοντος εξαιτίας του καπνίσματος αυξήθηκε κατά 9 σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες (38,8% το 2021, 42,8% το 2022 και 47,5% το 2023).

Κίνητρα διακοπής: υγεία, ευεξία και ... τσέπη

Αυξημένη κατά περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες (86,3%) σε σχέση με το 2022 (83,9%) παρουσιάστηκε η ανησυχία των καπνιστών ως προς τη σοβαρότητα των επιπτώσεων του τσιγάρου στην υγεία τους. Παράλληλα, το 74,4% εξ αυτών δήλωσε ενόχληση για την επίπτωση του καπνίσματος στη φυσική τους κατάσταση, ποσοστό αυξημένο κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες συγκριτικά με το 2022 (70,5%). Υγεία και σωματική ευεξία καταγράφηκαν ως τα κυρίαρχα κίνητρα διακοπής του καπνίσματος σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, αλλά στις νεότερες ηλικίες το οικονομικό κόστος αναδείχθηκε ως εξίσου ισχυρό κίνητρο διακοπής (66,6%).

Τα εναλλακτικά προϊόντα και η κρισιμότητα της ενημέρωσης

Αυξήθηκαν από το 5,5% το 2021 στο 21,3 % το 2023 όσοι χρησιμοποιούν εναλλακτικά προϊόντα νικοτίνης, είτε κατ’ αποκλειστικότητα είτε σε συνδυασμό με τσιγάρα. Η έλλειψη μυρωδιάς και ο δυνητικά μειωμένος κίνδυνος για την υγεία, προκύπτουν ως οι βασικότεροι λόγοι μεταστροφής (50,5% και 49% αντίστοιχα). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο βαθμός συμφωνίας με την άποψη πως ο βαθμός βλαπτικότητας ενός καπνικού προϊόντος θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν κατά τη φορολόγησή του. Η αποδοχή της άποψης αυτής καταγράφεται στο 67,1%,  ποσοστό αυξημένο κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την αντίστοιχη έρευνα του 2022 (63,2%).

Ταυτόχρονα, η διατήρηση του επιπέδου ενημέρωσης γύρω από τα εναλλακτικά προϊόντα στα ίδια χαμηλά επίπεδα με το 2022 καταδεικνύει την ανάγκη συντεταγμένων και συντονισμένων προσπαθειών ώστε οι καπνιστές να έχουν επαρκή ενημέρωση σχετικά με τα νέα εναλλακτικά προϊόντα νικοτίνης. Μόλις 1 στους 10 Έλληνες δήλωσε επαρκώς ενημερωμένος, την ώρα που οι μισοί απάντησαν ότι διαθέτουν από ελάχιστη έως καθόλου πληροφόρηση. Χαρακτηριστικά, από το σύνολο του ενήλικου πληθυσμού μόνο 1 στους 3 (30,5%) δήλωσε ότι γνωρίζει τις βασικές διαφορές ανάμεσα στα συμβατικά τσιγάρα και τα εναλλακτικά προϊόντα καπνού, ενώ μεταξύ των καπνιστών το ίδιο ποσοστό φτάνει στο 47%.

Ο Γενικός Διευθυντής Επικοινωνίας και Βιωσιμότητας της Παπαστράτος, Θέμης Χασιώτης, ανέφερε σχετικά με την έρευνα: «Είναι η 3η συνεχής χρονιά που διεξάγεται η πανελλαδική έρευνα της Marc για το κάπνισμα. Η έγκυρη πληροφόρηση θεωρούμε πως είναι προϋπόθεση για τη λήψη αποφάσεων και πρόθεσή μας είναι να μιλάμε πάντα με δεδομένα. Στην Παπαστράτος θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και με όχημα την επιστήμη και οδηγό την τεχνολογία θα συνεχίσουμε να διευρύνουμε το χαρτοφυλάκιό μας με περισσότερα εναλλακτικά προϊόντα νικοτίνης, δυνητικά μειωμένου κινδύνου, ώστε να επιτύχουμε τον στόχο μας για μια Ελλάδα χωρίς τσιγάρο σύντομα.»

Περισσότερες πληροφορίες για την έρευνα στο www.papastratosmazi.gr

Διαβάστε επίσης:

Κόβοντας το κάπνισμα τι συμβαίνει στο σώμα σας; Aπό τα πρώτα λεπτά μέχρι δέκα χρόνια μετά;

Καπνός του τσιγάρου και καρκινογόνες ουσίες. Ποιες σοβαρές ασθένειες προκαλεί το κάπνισμα εκτός από τον καρκίνο; Μειώνεται το κάπνισμα στην Ελλάδα

Τρόποι που μπορούμε να αποτρέψουμε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το εγκεφαλικό μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Αυτοί που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου είναι όσοι είναι πάνω από 65 ετών, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης αγγειακού επεισοδίου διπλασιάζεται σε κάθε δεκαετία μετά τα 55, και έχουν οικογενειακό ιατρικό ιστορικό, όμως όλοι πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι για το πώς μπορούμε να αποτρέψουμε ένα εγκεφαλικό.

Μερικοί τρόποι που βοηθούν στην αποφυγή εγκεφαλικού είναι οι εξής: 

Σταματήστε το κάπνισμα. Το τσιγάρο προκαλεί αθηροσκλήρωση αυξάνοντας τις πιθανότητες θρόμβωσης στο αίμα. 


Κάντε τακτικές εξετάσεις της πίεσης του αίματος. Η υπέρταση προκαλεί επιπλέον πίεση στα αιμοφόρα αγγεία. Συμπτώματα δεν υπάρχουν, γι’ αυτό οι εξετάσεις είναι απαραίτητες. 


Κάντε έλεγχο για καρδιοπάθεια. Η καρδιακή αρρυθμία και τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης ανεβάζουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού. 

Αντιμετωπίστε το στρες και την κατάθλιψη, τα οποία ταλαιπωρούν τον οργανισμό και προκαλούν μακροχρόνια προβλήματα. 


Μειώστε την κατανάλωση αλατιού, καθώς ανεβάζει την πίεση. 

Προσέξτε το βάρος σας. Οι υπέρβαροι κινδυνεύουν περισσότερο. 


Βάλτε την άσκηση στη ζωή σας. Η τακτική φυσική δραστηριότητα βοηθά στη μείωση της πίεσης και δημιουργεί υγιή ισορροπία στα λιπίδια του αίματος. 
 Η αεροβική άσκηση είναι μία από τις ισχυρότερες ασπίδες απέναντι στο εγκεφαλικό επεισόδιο. Αν όμως ο τύπος αυτής της άσκησης, δεν σας αρέσει, τότε προτιμήστε τα βάρη που είναι εξίσου αποτελεσματικά. Η πίεση που ασκείται στον οργανισμό από τα βάρη, χαμηλώνει την πίεση του αίματος και αραιώνει το αίμα κρατώντας μακριά τον κίνδυνο του εγκεφαλικού επεισοδίου.  Ακόμη και μόλις 20 λεπτά καθημερινό περπάτημα αρκούν για να αποφύγετε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Έρευνα έχει δείξει ότι με 2 ώρες μέσο όρο περπάτημα την εβδομάδα ο κίνδυνος εγκεφαλικού μειώνεται κατά 30%.

Μειώστε την κατανάλωση αλκοόλ. Τα αλκοολούχα ποτά ανεβάζουν την πίεση. 


Δώστε σημασία στις ημικρανίες Αυτοί οι ενοχλητικοί πονοκέφαλοι, από τους οποίους πάσχει μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, αν και δεν «κατηγορούνται» ευθέως ως ένδειξη εγκεφαλικού επεισοδίου, οι ειδικοί επιμένουν ότι ο ασθενής οφείλει να ενημερώσει τον γιατρό του, ο οποίος και θα εκτιμήσει την σοβαρότητά τους.

Ορμονικές θεραπείες. Τα αντισυλληπτικά χάπια και η θεραπεία αντικατάστασης ορμονών προκαλούν πήξη του αίματος και αυξάνουν τις πιθανότητες θρόμβωσης.

Κάντε πιο υγιεινή διατροφή. Προσπαθήστε να τρώτε τουλάχιστον πέντε μερίδες φρούτων και λαχανικών και μην τρώτε πολύ κόκκινο κρέας.

Ντομάτες Τρώτε τροφές που περιέχουν λυκοπένιο. Έχει βρεθεί ότι άτομα, που έχουν υψηλότερα επίπεδα λυκοπενίου στο αίμα τους, έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο στα επόμενα 12 χρόνια, σε ποσοστό μάλιστα που αγγίζει το 59%. Το λυκοπένιο είναι ένα αντιοξειδωτικό, το οποίο βρίσκεται σε αφθονία στα φρούτα και τα λαχανικά, και ιδιαίτερα σε εκείνα που έχουν κόκκινο χρώμα, όπως είναι οι ντομάτες, τα καρπούζια και τα μύρτιλα.

Το ελαιόλαδο Αποτελεί πλέον δεδομένο ότι το ελαιόλαδο πρέπει να χρησιμοποιείται σε όλες τις μαγειρικές επιλογές (τηγάνισμα, ψήσιμο κλπ) καθώς μειώνει αισθητά τον κίνδυνο εμφράγματος. Διαπιστώθηκε ότι όσοι κάνουν πιο «εντατική» κατανάλωση ελαιολάδου (τόσο σε σαλάτες, όσο και στο μαγείρεμα), έχουν 41% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης εγκεφαλικού σε σχέση με όσους δεν τρώνε καθόλου λάδι.

Σοκολάτα. Η Σοκολάτα μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου, ειδικά μάλιστα στους άντρες.

Δημητριακά. Η κατανάλωση δημητριακών ολικής άλεσης μειώνουν τις πιθανότητες ισχαιμικού εγκεφαλικού.

Γαλακτοκομικά προϊόντα με χαμηλά λιπαρά Η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, μπορεί να βοηθήσει να μειωθεί ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου. Η βιταμίνη D, που περιέχουν αυτά τα γαλακτοκομικά προϊόντα, συμβάλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, γεγονός που εμποδίζει την εκδήλωση αγγειακών επεισοδίων.

Αντιοξειδωτικά Τα αντιοξειδωτικά συστατικά, που περιέχονται σε συγκεκριμένα τρόφιμα της διατροφικής αλυσίδας, συνδέονται με τη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτό οφείλεται στην αντιφλεγμονώδη δράση των αντιοξειδωτικών τροφών, η οποία εμποδίζει τη δημιουργία θρομβώσεων.

Εσπεριδοειδή Η αντιοξειδωτική δράση των εσπεριδοειδών τα κατατάσσει μεταξύ των «συμμάχων» του ανθρώπου απέναντι στο εγκεφαλικό. Οι ερευνητές είδαν ότι τόσο η κατανάλωση των εσπεριδοειδών όσο και των χυμών προστατεύει τον εγκέφαλο, πιθανώς λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε έναν συγκεκριμένο τύπο αντιοξειδωτικών ουσιών, τα φλαβονοειδή. Σημειώνεται ότι ένα ποτήρι χυμός πορτοκάλι του εμπορίου παρέχει 20-50 mg των συγκεκριμένων αντιοξειδωτικών ανάλογα με την επεξεργασία που έχει γίνει στο προϊόν και τις συνθήκες αποθήκευσής του.

Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο Τροφές όπως τα φασόλια, οι ξηροί καρποί, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τα δημητριακά ολικής αλέσεως, είναι πλούσια πηγή μαγνησίου, κάτι που συνδέεται με τον μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Για κάθε επιπλέον 100 milligrams μαγνησίου, που καταναλώνει κάθε μέρα ένας άνθρωπος, ο κίνδυνος ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου μειώνεται κατά 9%.

Ψάρια Γνωστά για τις Ω3 ευεργετικές τους ιδιότητες, τα ψάρια είναι μία πολύ καλή διατροφική επιλογή, αν θέλετε να αποφύγετε το εγκεφαλικό επεισόδιο.

Διαβάστε επίσης

• Ισχαιμικά και Αιμορραγικά Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Πώς θα αναγνωρίσετε τα σημάδια;
• Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση εγκεφαλικού επεισοδίου. Πρώτες βοήθειες για εγκεφαλικό
• Ισχαιμικά και Αιμορραγικά Εγκεφαλικά Επεισόδια και οι αιτίες που τα προκαλούν
• Δύο εκατομμύρια Έλληνες πάσχουν από υπέρταση. Τι είναι η υπέρταση; Τι μπορείτε να κάνετε για να ελέγξετε την πίεση σας;
• XOΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΛΑΒΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΑΓΓΕΙΑ
• Το περπάτημα, η καλύτερη άσκηση για τους έντονους και στρεσογόνους ρυθμούς που ζούμε
• Συμπτώματα που μπορεί να σημαίνουν εγκεφαλικό και δεν πρέπει να αγνοείτε
• Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση εγκεφαλικού επεισοδίου. Πρώτες βοήθειες για εγκεφαλικό
• Πώς θα προλάβουμε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή ένα νέο εγκεφαλικό
• ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ και ΟΞΕΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ