MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Δέρμα

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δέρμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δέρμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έντομα με επώδυνα τσιμπήματα. Τσιμπούρια, ψείρες, ψύλλοι, ψώρα, κοριοί, σκορπιοί, σφήκες, μέλισσες, κουνούπια, μύγες, κατσαρίδες



της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ Πολλά έντομα μας δημιουργούν προβλήματα και ενοχλητικά τσιμπήματα, όπως οι μέλισσες, οι ψείρες και οι αράχνες. Λίγα όμως μπορούν να κρυφτούν κάτω από το δέρμα μας όπως τα τσιμπούρια. 

Τι είναι τα εκ γενετής σημάδια; Μπορεί να είναι επικίνδυνα;


Υπάρχει ένας αριθμός κοινών δερματικών κηλίδων που υπάρχουν εκ γενετής και συλλογικά αναφέρονται ως "σημάδια εκ γενετής". Τείνουν να είναι εξογκώματα σωματικών δομών που συνήθως παρουσιάζονται στο δέρμα όπως αιμοφόρα αγγεία (που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζονται αγγειακά σημάδια ή αιμαγγειώματα) ή χρωστικά κύτταρα (που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζονται σπίλοι ή 'ελιές'). Η αιτία είναι άγνωστη. Στα περισσότερα μωρά δεν προκαλούν σοβαρά προβλήματα και τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν χρειάζονται θεραπεία. 

Τα διαφορετικά είδη σημαδιών εκ γενετής, πού παρουσιάζονται είναι:


Αγγειακά σημάδια (αιμαγγειώματα)

Το πιο συνηθισμένο αγγειακό σημάδι είναι ο "λεκές σαν κόκκινο κρασί" ή "δάγκωμα του πελαργού" που φαίνεται ως επίπεδο κόκκινο σημάδι στο πίσω μέρος του λαιμού σε μέχρι και 50% των παιδιών κατά τη γέννηση. Μερικές φορές συμβαίνει σε άλλα μέρη του κεφαλιού ή λαιμού. Το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου καθαρίζει σε πέντε χρόνια αλλά τα σημάδια στο πίσω μέρος του λαιμού συνήθως παραμένουν. Όλα τα αιμαγγειώματα απαιτούν υπερηχογραφική διερεύνηση για διαπίστωση αντίστοιχων βλαβών σε εσωτερικά όργανα.
Τα λεγόμενα «νεογνικά αγγειακά σημάδια» (Vascular Birthmarks of Infancy) παρουσιάζονται στη γέννησή ή λίγες μέρες μετά, σε ένα στα 4 περίπου νεογνά. Ωστόσο, μόλις σε ένα από τα 200 νεογνά θα χρειαστεί η συμβολή του ιατρού και η αντιμετώπισή του.
Τα ακριβή αίτια αυτών των «σημαδιών» δεν είναι απόλυτα κατανοητά μέχρι σήμερα, σίγουρο είναι πάντως ότι δεν εξαρτώνται από το τι κάνει ή δεν κάνει η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να προληφθούν. Είναι το πιο συχνό είδος συγγενών δυσπλασιών, όμως στην πλειονότητά τους είναι «αθώα» και εξαφανίζονται από μόνα τους μετά από κάποια χρόνια.
Είναι γεγονός ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις διαφόρων λαών είχαν, και ίσως εν μέρει έχουν ακόμα και σήμερα, θέση στην κοινή γνώμη. Το stress, τραυματισμοί, έλλειψη ενδιαφέροντος και αγάπης για το παιδί, ακόμα και παρατεταμένη παραμονή μπροστά σε αναμμένο τζάκι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν «ενοχοποιηθεί» για την εμφάνιση των «σημαδιών του διαβόλου».
Τα πιο συχνά αγγειακά σημάδια που αφορούν τα νεογνά ανήκουν σε 3 κατηγορίες που έχουν ως εξής με σειρά συχνότητας:
Το ομαλό αιμαγγείωμα-κηλίδα χρώματος σολομού (salmon patch) ή αλλιώς φιλί του αγγέλου, είναι μία μια αγγειακή δυσπλασία που παρουσιάζεται κατά τη γέννηση στο 20-40% περίπου όλων των νεογέννητων. Πρόκειται για ροζ κηλίδες που παρατηρούνται στο μέτωπο, στα βλέφαρα ή τον αυχένα. Συνήθως εξαφανίζονται πλήρως μέσα σε 12-24 μήνες, με εξαίρεση κάποιες φορές τον αυχένα όπου μπορεί να μείνει ένα μικρό σημάδι.
Τα καθ’ εαυτού αιμαγγειώματα (κοινώς αποκαλούμενα με μορφή φράουλας) αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή κατηγορία, και είναι καλοήθεις όγκοι έντονου κόκκινου χρώματος, που εμφανίζονται κάποιες φορές κατά τη γέννηση, αλλά  συνήθως 2-3 εβδομάδες μετά, στο 10% περίπου όλων των νεογνών, πιο συχνά σε κορίτσια και αυξάνονται σε μέγεθος σταδιακά μέχρι τους 12 μήνες περίπου. Ακολουθεί μια περίοδος σταδιακής μείωσης, μέχρι να υποχωρήσουν (μέχρι την ηλικία των 9 ετών, το 90% των αιμαγγειωμάτων θα έχει υποχωρήσει), αφήνοντας ένα μικρό σημάδι. Τα αιμαγγειώματα δημιουργούν προβληματισμό κάποιες φορές, διότι ανάλογα με το σημείο στο οποίο εμφανίζονται, μπορεί να δημιουργούν λειτουργικά προβλήματα (π.χ. κοντά στο μάτι) που δεν μπορούν να «περιμένουν» την αυτόματη υποχώρησή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητη η άμεση θεραπευτική παρέμβαση του ειδικού ιατρού, ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην ανάπτυξη του παιδιού. Επίσης κάποιες φορές, πάλι σε σχέση με την εντόπισή τους, είναι δείκτες κάποιων παθολογικών καταστάσεων.

Τέλος, οι «κηλίδες σαν κρασί Πόρτο» (Port Wine Stain) είναι αγγειακές δυσπλασίες που παρατηρούνται κατά τη γέννηση στο 0,3% περίπου όλων των νεογνών και είναι ρόζ-κόκκινες κηλίδες που γίνονται πιο έντονες όταν το παιδί κλαίει. Δεν υποχωρούν από μόνες τους, παρά μόνο με θεραπευτική παρέμβαση. Αυτά τα σημάδια κάποιες φορές μας ανησυχούν για τη σωματική υγεία του παιδιού γιατί, ανάλογα με την εντόπισή τους, είναι δείκτες κάποιων παθολογικών καταστάσεων και σπάνιων συνδρόμων. Συχνότερα όμως μας ανησυχεί η «αισθητική» πλευρά σε σχέση με την κοινωνικοποίησή, την ανάπτυξη του παιδιού, την αποδοχή της εικόνας του και εν τέλει, την ψυχική του υγεία. Με γνώμονα αυτή την παράμετρο, θεωρείται σκόπιμη κατά περίπτωση, η θεραπευτική παρέμβαση από την ηλικία των 6 μηνών.

Όλα αυτά τα σημάδια, όταν χρειαστεί, φεύγουν με την χρήση ενός ειδικού μηχανήματος Laser που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ηλικία των 6 μηνών, ενώ σε επικίνδυνα αιμαγγειώματα μορφής φράουλας κάποιες φορές δίνουμε και φάρμακα από το στόμα. Μερικές φορές, μια πολύ σύντομη φαρμακευτική αγωγή κορτιζόνης, που χορηγείται από γιατρό και λαμβάνεται απ' το στόμα, σταματά την ανάπτυξη ενός εξ αυτών των μεγάλων αγγειωμάτων.
Τα νεογνικά αγγειακά σημάδια είναι στην πλειονότητά τους χωρίς παθολογική σημασία. Θα πρέπει ωστόσο κατά περίπτωση να εκτιμώνται από ιατρούς με εμπειρία στον χειρισμό τους και με εξοικείωση στην άμεση, όταν χρειαστεί, θεραπευτική τους αντιμετώπιση, ώστε να αποφεύγονται μη αναστρέψιμα σωματικά ή ψυχικά προβλήματα.

Μελαγχρωστικές κηλίδες

Οι μελαγχρωστικές κηλίδες (ελιές) προκαλούνται από μια αύξηση των χρωστικών κυττάρων (μελανοκυττάρων) στα εξωτερικά στρώματα του δέρματος. Το πιο συνηθισμένο είδος είναι ο μογγολοειδής σπίλος. Αυτό είναι μια επίπεδη περιοχή γκριζοκαστανού ή γκριζογάλανου χρώματος που παρουσιάζεται συχνότερα στη μέση. Αυτά υφίστανται κατά τη γέννηση και δεν είναι βλαβερά. Είναι πιο συνηθισμένα σε μωρά με επιδερμίδα χρώματος ελιάς ή σκουρότερο (τα έχουν πάνω από 90% νηπίων ασιατικής καταγωγής σε σύγκριση με 5% νηπίων αγγλοσαξονικής καταγωγής). Οι μογγολοειδείς σπίλοι τελικά εξαλείφονται με την πάροδο του χρόνου.
Η εκ γενετής μελαγχρωστική κηλίδα (εκ γενετής ελιά) είναι ένα αβλαβές εξόγκωμα των χρωστικών κυττάρων που υπάρχει κατά τη γέννηση ή παρουσιάζεται μέσα στους πρώτους λίγους μήνες. Αυτές οι ελιές ποικίλουν στο μέγεθος από μερικά χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά και μπορεί να είναι εξογκωμένες, να φαίνονται και να αγγίζονται εύκολα σε σύγκριση με ένα μογγολοειδή σπίλο που δεν είναι εξογκωμένος.
Οι περισσότερες ελιές που υφίστανται εκ γενετής δεν παρουσιάζουν κανέναν αυξημένο κίνδυνο να εξελιχθούν σε καρκίνο και συνεπώς δεν απαιτείται θεραπεία. Όμως, μερικές φορές οι πολύ μεγάλες ελιές, πλάτους πάνω από 20 εκατοστά μπορεί να αποτελούν παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του δέρματος.  Μελαχρωματικές κηλίδες στο σώμα του παιδιού παρούσες κατά τη γέννηση και όταν είναι πολλαπλές >6, χρειάζονται διερεύνηση, καθώς ενδεχομένως συνιστούν χαρακτηριστικό μιας γενετικής πάθησης, της νευροινωμάτωσης.
Στα είδη των θεραπειών που διατίθενται για αυτές τις μεγάλες ελιές περιλαμβάνονται χειρουργική αφαίρεση ή μερικές φορές θεραπεία με λέιζερ.
Οι φακίδες κανονικά δεν υφίστανται εκ γενετής. Είναι μια αύξηση του χρώματος που παράγεται από τα χρωστικά κύτταρα (μελανοκύτταρα). Παρουσιάζονται στα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας λόγω της μέτριας ή μεγάλης έκθεσης στο ηλιακό φως στις περιοχές που είναι περισσότερο εκτιθέμενες, πχ. μάγουλα, το πίσω μέρος του χεριού ή πίσω μέρος του αντιβραχίονα. Οι φακίδες μπορεί να προληφθούν με την καλή ηλιακή προστασία. Η πλειοψηφία των ελιών δεν υπάρχει εκ γενετής και συνήθως παρουσιάζονται κατά την παιδική ηλικία και εφηβεία.

Γενικά πρέπει να γνωρίζετε
  • Τα σημάδια εκ γενετής είναι πολύ συνηθισμένα. 
  • Η αιτία είναι άγνωστη. 
  • Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν προκαλούν προβλήματα. 
  • Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν χρειάζονται θεραπεία. 
  • Πολλά σημάδια εκ γενετής εξαλείφονται

Διαβάστε επίσης

Κυτταρίτιδα, τι είναι; Ποια τα αίτια; Πώς αντιμετωπίζεται με διατροφή και με άσκηση (video)


της Θάλειας Γούτου, κοσμετολόγος medlabnews.gr iatrikanea

Με τον όρο «κυτταρίτιδα» αναφερόμαστε στην εναπόθεση λίπους και νερού ανάμεσα στο δέρμα και την ακριβώς από κάτω στοιβάδα, που συνοδεύεται από μειωμένης ελαστικότητας συνδετικό ιστό και έχει την χαρακτηριστική μορφή «φλοιού πoρτoκαλιoύ» πάνω στο δέρμα.

Ο όρος κυτταρίτιδα μάλλον είναι ατυχής, αφού δεν πρόκειται για φλεγμονή αλλά για εναπόθεση «παραγεμισμένων» λιποκυττάρων σε διάφορα σημεία του σώματος.

Δημιουργείται από κακή τοπική αιμάτωση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τα λιποκύτταρα εκείνης της περιοχής να μην τρέφονται καλά. Έτσι ο οργανισμός, αντί να αναδομεί και να καίει το λίπος, το στέλνει να αποθηκευτεί στα λιποκύτταρα εκείνα που το έχουν πιο πολύ ανάγκη για να τραφούν. Η αφύσικη αυτή συσσώρευση λίπους οδηγεί τα συγκεκριμένα λιποκύτταρα να αυξάνουν σε όγκο, με αποτέλεσμα να συμπιέζουν τα αγγεία, αν εμποδίζουν τις ανταλλαγές ουσιών και αν επιδεινώνουν το πρόβλημα της μικροκυκλοφορίας.

Τα συνηθέστερα σημεία εμφάνισης της είναι:
Στις γυναίκες εμφανίζεται συχνότερα και σε περισσότερα σημεία του σώματος (γλουτούς, μηρούς, υπογάστριο, γόνατα, στήθος).
Στους άνδρες παρατηρείται πιο σπάνια, σε μεγαλύτερη ηλικία, και σε λιγότερα σημεία του σώματος (υπογάστριο, δελτοειδείς μύες, τράχηλος).



Αίτια:
  • καθιστική ζωή
  • μειωμένη κίνηση & φυσική δραστηριότητα
  • κληρονομικότητα
  • διαταραγμένη κυκλoφoρία αίματoς
  • ορμονικές διαταραχές
  • παρουσία παχυσαρκίας
  • κακή διατροφή
  • κάπνισμα
  • Αυξημένη & καθημερινή κατανάλωση αλκοόλ, καφεΐνης & αναψυκτικών
  • δυσκοιλιότητα
  • Αιτίες της κυτταρίτιδας επίσης µπορεί να είναι παθολογικές: κακή λειτουργία του ήπατος, ενδοκρινολογικές διαταραχές


Ποια είδη κυτταρίτιδας υπάρχουν;

Διακρίνεται σε τρεις τύπους: τη συµπαγή, οιδηµατική και χαλαρή. Η συµπαγής είναι σκληρή και κοκκώδης (µπορεί να πονάει στην ψηλάφηση). Στην οιδηµατική πιέζοντας φλεβικά και λεµφατικά εκδηλώνονται οιδήµατα που πονούν ξαφνικά ενώ στη χαλαρή τα µαλακά σηµεία µε κυτταρίτιδα φαίνονται µόνο µε την ψηλάφηση και φυσικά αυτό αποτελεί το πρώτο στάδιο εµφάνισής της.


Η κυτταρίτιδα και η χαλάρωση δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Η σωστή διατροφή παίζει τον σημαντικότερο ρόλο, αλλά χρειάζεται και η τακτική εξάσκηση που θα ενδυναμώσει τους μυς γύρω από τις ευαίσθητες περιοχές.

  • Διακοπή και αποφυγή καπνίσματος.
  • Πρέπει να αποφεύγετε την κατάχρηση ζωικών λιπαρών, όπως το χοιρινό, τα λουκάνικα και το αρνί.
  • Να καταναλώνετε βραστά και ψημένα και να περιορίσετε τα μπαχαρικά και τα τηγανητά.
  • Περιορίστε το αλάτι – αυτό συμβάλλει στην κατακράτηση υγρών στον οργανισμό και στους ιστούς. Τα περιττά υγρά ευνοούν σχηματισμό των οιδημάτων κάτω από την επιδερμίδα, και η κυτταρίτιδα στα αρχικά στάδια αποτελεί ένα οίδημα. Ανάλατη διατροφή.
  • Μειώστε τα γλυκά που περιέχουν πολλά λιπαρά και τα αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη.
  • Καταναλώστε σε επαρκείς ποσότητες όσπρια και δημητριακά ολικής αλέσεως.
  • Κατανάλωση φρούτων με άδειο στομάχι - Για να μην έρθουν στο έντερο σαν ζύμωση σακχάρων, και να μην υπάρχει αέριο, πρήξιμο της κοιλιάς, κολίτιδα, δυσκοιλιότητα, καλύτερα να τα καταναλώσετε μισή ώρα πριν την διατροφή. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι ο ιδανικός συνδυασμός υδατανθράκων, βιταμινών και άλλων αντιοξειδωτικών συστατικών, δηλαδή ενέργειας και των στοιχείων εκείνων που βοηθούν το σώμα να χρησιμοποιήσει την ενέργεια αυτή. Αν νιώθετε αδυναμία ή υπογλυκαιμία, δοκιμάστε να φάτε λίγες φράουλες ή ένα ακτινίδιο. Το φρούτο λειτουργεί ως μια τονωτική ένεση για την περιοχή της κυτταρίτιδας, καθώς την προμηθεύει εκτός από ενέργεια και βιταμίνες και με νερό, συμβάλλοντας έτσι στην σωστή ενυδάτωση της περιοχής. Ταυτόχρονα, τα φρούτα και τα λαχανικά είναι εξαιρετικές πηγές κυρίως βιταμίνης C, Ε και φλαβονοειδών, που αποτελούν συμμάχους στον πόλεμο κατά της κυτταρίτιδας
  • Να καταναλώνετε περισσότερα ωμά τρόφιμα – φρέσκα φρούτα και λαχανικά, κοτόπουλο ή ψάρια, ρύζι ή πατάτες.
  • Πίνετε άφθονα υγρά – Είναι σημαντικός κανόνας κατά της κυτταρίτιδα, να αποφεύγετε τα αναψυκτικά και τα ζαχαρούχα ποτά, επίσης και να περιοριστείτε με την κατανάλωση του αλκοόλ, γιατί προκαλούν αφυδάτωση και δυσκολεύουν την απομάκρυνση των τοξινών.
  • Αύξηση φυσικής δραστηριότητας

Ασκήσεις στο σπίτι για την κυτταρίτιδα


Σπουδαίο ρόλο για την επιτυχημένη εκτέλεση των ασκήσεων παίζει η σωστή αναπνοή. Μην ξεχνάτε να εισπνέετε και να εκπνέετε με σταθερό ρυθμό καθ όλη τη διάρκεια του προγράμματος. Επίσης σημαντικό είναι να αυξάνετε τον αριθμό των επαναλήψεων της κάθε άσκησης, όσο περνάει ο καιρός.

Αν είστε αρκετά επιμελής - και δεν παραβιάζετε διαρκώς τους κανόνες μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, σύντομα θα διαπιστώσετε τη διαφορά στο σώμα σας. Καλή επιτυχία!



Ποιες μυρωδιές ελκύουν και ποιες απωθούν τα κουνούπια; Γιατί προκαλεί φαγούρα το τσίμπημα των κουνουπιών;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα κουνούπια που μας κάνουμε να υποφέρουμε την θερινή, κυρίως περίοδο είναι τα θηλυκά. Αυτό σημαίνει πως τα κουνούπια δεν μας τσιμπούν απλά και μόνο για να τραφούν (αν ήταν έτσι θα μας τσιμπούσαν και τα αρσενικά), αλλά χρειάζονται το ανθρώπινο αίμα για να γεννήσουν εύφορα αυγά. Και φυσικά όχι όποιο και όποιο αίμα!

Ποιόν αγαπούν περισσότερο τα κουνούπια; Είναι τα κουνούπια τελικά τόσο εκλεκτικά;

Έχουμε όλοι μας παρατηρήσει πως τα συγκεκριμένα αιμοβόρα έντομα δείχνουν μια προτίμηση όσον αφορά τον "στόχο" που θα επιτεθούν π.χ. σε έναν χώρο που βρίσκονται 10 άτομα, ένα ή δύο από αυτά θα αποτελέσουν τον ιδανικό στόχο!


Υπάρχουν σε εξέλιξη πολλές διεθνείς έρευνες για την απομόνωση εκείνων των χημικών ουσιών από τις χιλιάδες που εκκρίνει το ανθρώπινο δέρμα, που έλκουν ή που απωθούν τα κουνούπια. 

Είναι διαπιστωμένο, ότι τα έλκει το γαλακτικό οξύ που περιέχει ο ιδρώτας και το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε. Αυτό το τελευταίο τα αποπλανεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε ο ξηρός πάγος, δηλαδή οι παγίδες με κατεψυγμένο διοξείδιο του άνθρακα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές εναντίον τους.
 

Επιβεβαίωσαν επίσης ότι τα κουνούπια προτιμούν εκείνους, που το δέρμα τους αποβάλλει μεγαλύτερη του μέσου όρου ποσότητα στεροειδών και χοληστερίνης. 

Τα κουνούπια τα έλκει η γλυκιά οσμή, που μπορεί να είναι κολόνια, λακ μαλλιών ή αποσμητικό. 

Απέδειξαν επίσης ότι βρίσκουν πιο ελκυστικές τις έγκυες γυναίκες. Το κάτω μέρος του σώματος των εγκύων γυναικών έχει κατά 0,7 βαθμούς Κελσίου ψηλότερη θερμοκρασία από τις μη έγκυες: έτσι είναι πιο ελκυστικές αφ’ ενός λόγω της θερμοκρασίας, αφ’ ετέρου τις αυξημένες εκκρίσεις του δέρματος τους.
  

Τα κουνούπια λατρεύουν επίσης τους ανθρώπους που παράγουν υπερβολικά ποσά ορισμένων οξέων, όπως για παράδειγμα το ουρικό οξύΑυτές οι ουσίες προκαλούν τις οσφρητικές αισθήσεις των κουνουπιών με αποτέλεσμα να "προσγειώνονται" πάνω στα ανυποψίαστα θύματά τους. Αλλά η διαδικασία της έλξης αρχίζει πολύ πριν από την προσγείωση. 

Επίσης ο κινούμενος άνθρωπος είναι πιο ελκυστικός, καθ’ ότι αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής του, κι έτσι η εκπνοή μεγαλύτερης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα. Τα κουνούπια μπορούν να μυρίσουν το γεύμα τους από μια εντυπωσιακή απόσταση μέχρι 50 χιλιομέτρων, ιδιαίτερα αν υποψιαστούν πως σε αυτή την ακτίνα εντοπίζεται και διοξείδιο του άνθρακα. Οι ενήλικες (και οι έγκυες) εκπέμπουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, οπότε γίνονται καλύτερος στόχος απ' ότι τα μικρά παιδιά.

Η μετακίνηση και η θερμότητα προσελκύουν επίσης τα κουνούπια. Συνεπώς αν θέλετε να αποφύγετε μια πιθανή επίθεση κουνουπιών αποφύγετε τα νυχτερινά αθλήματα σε υπαίθρια γήπεδα, αφού το λαχάνιασμα από το τρέξιμο αλλά και το γαλακτικό οξύ που αναπόφευκτα θα εκκριθεί από τους ιδρωτοποιούς αδένες σας θα είναι μιας πρώτης τάξεως "πρόσκληση" για τα κουνούπια!

Από τα οπτικά ερεθίσματα επιβεβαίωσαν ότι τα σκούρα ρούχα, που απορροφούν το φως, έλκουν περισσότερο τα κουνούπια από τα λευκά ρούχα. Βέβαια, όταν χιλιάδες κουνούπια βουίζουν γύρω μας, δεν έχει την παραμικρή σημασία το χρώμα των ρούχων που φοράμε. 

Βλέπουμε ότι ένα σύνολο παραγόντων δημιουργούν στο κάθε άτομο διάφορες φυσικές χημικές ενώσεις που ευθύνονται ή όχι, για ένα ελκυστικό περιβάλλον, για τα κουνούπια. Μερικοί είναι τυχεροί, διότι έχουν ουσίες που καλύπτουν οτιδήποτε είναι ελκυστικό για τα κουνούπια και έτσι δεν τα προσελκύουν.  

Γιατί προκαλεί φαγούρα το τσίμπημα των κουνουπιών;

Μόνο τα θηλυκά κουνούπια ζουν με το αίμα. Αφού ανοίγουν μια μικρή πληγή στο θύμα τους, την ψεκάζουν με μια σταγόνα του σάλιου τους εμποδίζοντας έτσι την πήξη του αίματος. Έπειτα την ρουφάνε έως ότου γεμίσουν το στομάχι τους και αποχωρούν πετώντας αθόρυβα.


 Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αναγνωρίζει τις ξένες πρωτεΐνες που περιέχει το σάλιο του κουνουπιού και ακολουθεί μια ονομαζόμενη πρώτου τύπου αντίδραση ή άμεση αντίδραση υπερευαισθησίας. Η ουσία αυτής της αντίδρασης είναι η εξάλειψη της «εισβάλλουσας», δηλαδή της ξένης πρωτεΐνης. Σ’ αυτό πρωταγωνιστεί η ισταμίνη που απελευθερώνεται από τους ιστούς των λιποκυττάρων.


Η ισταμίνη προωθεί την διαστολή των αγγείων και την εμφάνιση των λεμφοκυττάρων στην περιοχή του τσιμπήματος (τρύπημα) έτσι βοηθάει την ταχύτερη απομάκρυνση της ξένης πρωτεΐνης. Συνάμα η ισταμίνη έχει και μια ισχυρή ερεθιστική επίδραση στους ιστούς, λόγω το ότι αυξάνεται η διαπερατότητα των τοιχωμάτων των αγγείων θα έχουμε διαρροή υγρού στο σημείο του τσιμπήματος που θα προκαλέσει ένα εξόγκωμα και ο ερεθισμός των νεύρων του δέρματος θα έχει σαν αποτέλεσμα την φαγούρα. Για το κοκκίνισμα του δέρματος υπεύθυνη είναι η διαστολή των γύρω αγγείων, που προκαλείται από την ισταμίνη.

Τι πρέπει να κάνει κανείς σε τσιμπήματα κουνουπιών;

Όσο περισσότερο ξύνομε τα τσιμπήματα τόσο αυξάνεται η πιθανότητα τραυματισμού της επιδερμίδας, της βακτηριδιακής επιμόλυνσης, να γίνουν πυώδη πληγές.

«Επειδή η αίσθηση της φαγούρας παρουσιάζεται ιδιαίτερα στη ζέστη του κρεβατιού και κατά τη διάρκεια της νύχτας ελέγχουμε λιγότερο τις πράξεις μας, είναι συχνό φαινόμενο ότι μέχρι το πρωί έχουμε ματώσει με το ξύσιμο τα τσιμπήματα»


Να φροντίζουμε τα τσιμπήματα!

Τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται καμία αγωγή. Πρακτικές οδηγίες για την ανακούφιση από τον κνησμό είναι επάλειψη με μαγειρική σόδα (3 κουταλιές σόδας σε μία κουταλιά νερό) ή τρίψιμο της περιοχής του τσιμπήματος με ένα δισκίο ασπιρίνης. Ορισμένα άτομα εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο τσίμπημα κουνουπιών και μπορεί να σχηματισθεί μικρή φυσαλίδα, μεγαλύτερο από το σύνηθες ερύθημα (κοκκινίλα) και εντονότερο πρήξιμο. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται επάλειψη τοπικά με κορτιζονούχο κρέμα και εάν απαιτηθεί λήψη αντιϊσταμινικών. Τα αντιϊσταμινικά είναι ορθότερο να λαμβάνονται από το στόμα (σε χάπια ή σιρόπι ή σταγόνες) και όχι σε τοπική εφαρμογή με τη μορφή γέλης (ζελέ) ή κρέμας. Σπάνια μπορεί να απαιτηθεί κορτιζόνη από του στόματος, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για τσίμπημα από μεγάλη μύγα (τάβανος) επειδή εκεί η δερματική τοπική αντίδραση μπορεί να επιμείνει για μερικές ημέρες. Εάν σχηματισθεί φυσαλίδα με υγρό, καλό είναι να μην την πειράζουμε και σπάσει διότι υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης και τότε μόνο μπορεί να χρειασθούν αντιβιοτικά.
Σπανίως έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αλλεργικού shock από τσίμπημα κουνουπιών. Εάν ένα άτομο αντιδρά υπερβολικά στο τσίμπημα κουνουπιών, δηλαδή με σχηματισμό μεγάλων φυσαλίδων κλπ, τότε πρέπει να ελεγχθεί για ενδεχόμενη διαταραχή του ανοσιακού του συστήματος.

Αποφύγετε τις επαλείψεις στο παιδικό δέρμα με χημικά εντομοαπωθητικά όπως και με αρώματα, λοσιόν ή άλλα καλλυντικά προϊόντα διότι τα κουνούπια έλκονται από τις ευχάριστες οσμές όπως και τα έντονα χρώματα και τον ιδρώτα.

Μην αλείφουμε με εντομοαπωθητικό μωρά κάτω των 3 μηνών. Τα μωρά κάτω των 3 μηνών καλύτερα να τα προστατεύσουμε με κουνουπιέρα, με τούλι ή με ρουχισμό

Για πολλούς ίσως είναι άβολη η σκέψη, αλλά με τα σκευάσματα αξίζει να αλείψουμε και το πρόσωπο, ακριβέστερα κάθε τετραγωνικό εκατοστό της εκτεθειμένης περιοχής, διότι τα κουνούπια μας την έχουν στημένη, και αρέσκονται στα τσιμπήματα πίσω απ’ τα αφτιά, στους λοβούς των αφτιών, στα βλέφαρα, επίσης και σε κάθε εσοχή του σώματος.

Αναγνωρίστε προβλήματα των ποδιών σας. Κάλοι, κότσι, μύκητες, μυρμηγκιές, ποδάγρα, σφυροδαχτυλία, ονυχοκρύπτωση, πλατυποδία


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Φορώντας ξανά τα αγαπημένα μας πέδιλα, δεν μπορούμε παρά να δυσανασχετήσουμε για όποια προβλήματα αισθητικής και όχι μόνο φύσεως χαλάνε την όμορφη εμφάνιση των ποδιών μας και ακόμα χειρότερα, μας προκαλούν πόνο ή δυσφορία. Μάθετε πως μπορείτε να διατηρήσετε την υγεία των ποδιών σας και πώς να αναγνωρίσετε και να αντιμετωπίσετε κοινά προβλήματα. 

Που οφείλει το δέρμα το χρώμα του; Πώς μας προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία;

της Θάλειας Γούτου, κοσμετολόγου, medlabnews.gr iatrikanea


Το χρώμα του δέρματος οφείλεται σε μια φυσιολογική χρωστική την μελανίνη, η οποία βρίσκεται στα βαθύτερα στρώματα της επιδερμίδας. Η μελανίνη παράγεται σε ειδικά κύτταρα που βρίσκονται στη βασική στιβάδα της επιδερμίδας και ονομάζονται μελανινοκύτταρα.
Η πρόδρομος ουσία της μελανίνης είναι η τυροσίνη, από την οποία με την επίδραση ενός ένζυμου της τυροσινάσης, παράγεται η διοξυφαινυλαλανίνη και πάλι από την διοξυφαινυλαλανίνη με την επίδραση της τυροσινάσης παράγεται η μελανίνη. Η μελανίνη που πλέον έχει σχηματισθεί παραμένει στα μελανινοκύτταρα ή μεταναστεύει στην ακανθωτή στιβάδα της επιδερμίδας.
Εν συνεχεία, απλώνεται στο δέρμα και του δίνει το χρώμα του αποτελώντας μια από τις πιο σημαντικές ουσίες του δέρματος, διότι δε δίνει μόνο το χρώμα στο δέρμα, αλλά το προστατεύει απορροφώντας τις βλαπτικές επιδράσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας, αποτελώντας έτσι ένα προστατευτικό παραπέτασμα. Αυτή την προστασία στερούνται μόνο όσοι πάσχουν από αλφισμό (έλλειψη χρωστικής στο δέρμα), διότι δεν αντέχουν στο φως του ήλιου αλλά και το έντονο φως της ημέρας.


Έτσι, μετά από την έκθεση του σώματος σε ηλιακή ακτινοβολία, η μελανίνη υπερπαράγεται με αποτέλεσμα το φυσιολογικό μαύρισμα που παρατηρείται τους καλοκαιρινούς μήνες μετά από την ηλιοθεραπεία. Αυτή η έκθεση του φυσιολογικού δέρματος στον ήλιο και η αύξηση της μελανίνης έχει σαν αποτέλεσμα το μαυρισμένο δέρμα να μην κινδυνεύει από ηλιακά εγκαύματα.
Άτομα μελαχρινά και άτομα μαύρης φυλής παρουσιάζουν μικρότερο ποσοστό καρκινωμάτων και προ καρκινικών παθήσεων, σε σχέση με άτομα που έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα.
Ωστόσο, η διαφορά χρώματος μεταξύ των ανθρώπινων ομάδων δεν οφείλεται στον αριθμό των μελανινοκυττάρων, που είναι σε όλους ο ίδιος, αλλά στην ποσότητα της χρωστικής που περιέχουν

Διαβάστε επίσης

και 
τα άρθρα για τον καρκίνο του δέρματος

Κοριός έντομο που προκαλεί φαγούρα, κοκκινίλες, αλλεργίες. Κοριοί βρίσκονται σε στρώματα, ρούχα, έπιπλα

κοριοι

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Οι κοριοί έντομα παρασιτικά, αιμομυζητικά, άπτερα.  Συναντώνται σε όλο τον κόσμο και είναι γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο κοριός είναι έντομο μεγέθους 4-7 mm.

Καλόγερος, θυλακίτιδα, κριθαράκι, δοθιήνας, ψευδάνθρακας. Επώδυνο σπυρί από σταφυλόκοκκο


Το δέρμα παρέχει προστασία από τα μικρόβια, αλλά δυνατό να προσβληθεί από βακτήρια, ιούς, ή μύκητες. Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχει ένα άνοιγμα η μια αμυχή από όπου θα μπουν τα μικρόβια. Φυσικά «ανοίγματα» όπως αυτά του θυλάκου της τρίχας ή των ιδρωτοποιών αδένων, αποτελούν την είσοδο των μικροβίων.
Τα αποστήματα των ιδρωτοποιών αδένων και των ριζών των τριχών παρατηρούνται ως επί το πλείστον στους καμπτήρες των αρθρώσεων και στις ρυτίδες του δέρματος και μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία.
Αρχικά, δημιουργούνται μικρές κοκκινωπές διογκώσεις (οζίδια), από τις οποίες σχηματίζονται γρήγορα φυσαλίδες που ξεραίνονται και μοιάζουν με λέπια (εφελκίδες). Εάν δεν αντιμετωπιστούν, τα αποστήματα αυτά εξαπλώνονται ταχύτατα και συνενώνονται σε δοθιήνες. 

Δοθιήνας ή καλόγηρος (furuncle ή boil) είναι ένα ερυθρό, επώδυνο οζίδιο που περιέχει πύο, που ρέει αυτόματα και θεραπεύεται χωρίς  ή με σχηματισμό ουλής ανάλογα με το βάθος της βλάβης, σε μερικές ημέρες. 

Το κριθαράκι (κριθή) είναι μικρός δοθιήνας με σταφυλοκοκκική λοίμωξη των βλεφαρίδων.

Ο ψευδάνθρακας είναι μια λοίμωξη τριχικών θυλάκων που γειτνιάζουν (συλλογή πολλών δοθιήνων) και αρχίζει σαν οζίδιο, αυξάνει σε μέγεθος με ταυτόχρονη φλεγμονή και εξέρχεται πύο από πολλές θυλακικές οροφές. Ο ψευδάνθρακας δηλαδή είναι μια συλλογή δοθιήνων.

Ελκωτική πυοδερματίτιδα είναι η επιπλοκή της δοθιήνωσης από αντίδραση στον σταφυλόκοκκο μετά από τραυματισμό. Κλινικά παρουσιάζεται σαν ανώδυνη έλκωση με ελεύθερα όρια.

Η δοθιήνωση διαφέρει από την θυλακίτιδα στο ότι παρουσιάζει μεγαλύτερο βαθμό φλεγμονής, που επεκτείνεται πέρα από τον τριχικό θύλακο στο γύρω χόριο.

Η θυλακίτιδα συμβαίνει όταν τα τριχοθυλάκια πάθουν βακτηριακή μόλυνση. Το συχνότερο αίτιο της θυλακίτιδας είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (μπορεί να οφείλεται και σε μύκητες ή ιό)  ο οποίος προκαλεί είτε την επιπολής θυλακίτιδα (θυλακικό κηρίο του Bockhart ), είτε την εν τω βάθει.  Σοβαρές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη απώλεια μαλλιών και ουλές, ακόμη και ήπια θυλακίτιδα μπορεί να είναι δυσάρεστη και άσχημη 

Μπορεί ο ασθενής να πάσχει έντονα και να εμφανίζει και πυρετό.

Προκαλείται από λοίμωξη με χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο.

Εντοπίζεται συνήθως στη μύτη, στις μασχάλες και το περίνεο. Συχνότερη στους ενήλικες και τους εφήβους.

χρυσίζων σταφυλόκοκκος (Staphylococcus aureus) είναι ένα μικρόβιο που μπορεί να «ζει» στο δέρμα πολλών παιδιών και ενηλίκων, χωρίς να προκαλεί προβλήματα (φορείς σταφυλοκόκκου). Η «φωλιά» του είναι στα ρουθούνια της μύτης.

Υπό ορισμένες συνθήκες, ο σταφυλόκοκκος που «ζει ήσυχα» στο δέρμα, μπορεί να «φουντώσει» και να προκαλέσει λοίμωξη στο δέρμα

Οι σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις οφείλονται στο σταφυλόκοκκο, ένα μικρόβιο που «κατοικεί» στο δέρμα μας και στους βλεννογόνους. Η προσβολή από σταφυλόκοκκο μπορεί να προσβάλλει ζωτικά όργανα.

Τι λοιμώξεις προκαλεί ο σταφυλόκοκκος στο δέρμα

Οι πιο συχνές είναι:

– η θυλακίτιδα, που είναι το κοινό “σπυράκι με πύον”

– το μολυσματικό κηρίο, όπου το παιδί έχει πολλές βλάβες στο δέρμα του, σε διάφορα σημεία του σώματος.  Το μολυσματικό κηρίο ξεχωρίζει από ένα κιτρινωπό λέπι, που κολλάει πάνω στην υγρή βλάβη.

– ο δοθιήνας, που μοιάζει με ένα μεγάλο σπυράκι με πύον, πιο βαθειά στο δέρμα

– η κυτταρίτιδα, που είναι έντονη φλεγμονή πιο βαθιά στο δέρμα. Το δέρμα φαίνεται κόκκινο και πρησμένο και πονάει.

– σύνδρομο τοξικού σοκ, που είναι σοβαρή κατάσταση (με πυρετό και εξάνθημα), αλλά ευτυχώς σπάνια.

Η πιο σοβαρή επιπλοκή είναι η μόλυνση του αίματος από το βακτήριο.   Σε αποστήματα, δοθιήνες, και ψευδάνθρακες ελλοχεύει ο κίνδυνος της σηψαιμίας, καθώς η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί μέσω των αρτηριών του αίματος σε ολόκληρο το σώμα. 
Επίσης υπάρχει πιθανότητα να ξανασχηματιστούν αποστήματα σε εσωτερικά όργανα με πολύ μικρά αιμοφόρα αγγεία, για παράδειγμα, σε εγκέφαλο, νεφρούς, πνεύμονες και οστά. Για το λόγο αυτό, εφόσον κάνουν την εμφάνιση τους τέτοιες βλάβες, θα πρέπει να επισκεφτείτε, το συντομότερο, κάποιο γιατρό.



Θεραπεία
Οι εν τω βάθει δοθιήνες απαιτούν χειρουργική επέμβαση ενώ όταν υποτροπιάζουν χρειάζεται αντιβίωση.

Επιφανειακά αποστήματα και δοθιήνες ανοίγουν τότε από μόνα τους εξωτερικά και αποβάλλουν υποκίτρινο παχύρρευστο πύον.

Όταν ο δοθιήνας ωριμάσει, πρέπει να παροχετεύεται το πύον που περιέχει.

Σε πολλαπλούς δοθιήνες ή σε ανοσοκαταστολή πρέπει να λαμβάνεται υλικό για καλλιέργεια (πύου) για να γίνει αντιβιόγραμμα και ο ασθενής πρέπει να πάρει τα ευαίσθητα αντιβιοτικά.
Η ερυθρομυκίνη και η φλουκλοξακιλλίνη είναι συνήθως αποτελεσματικές, αλλά τα αντιβιοτικά μπορούν να δοθούν αναλόγως της καλλιέργειας.
Μπορεί να χρειαστεί ο έλεγχος όλης της οικογένειας σε υποτροπιάζοντες δοθιήνες για ύπαρξη πηγής σταφυλόκοκκου. Σε υποτροπιάζοντες δοθιήνες ο ασθενής παίρνει αντιβιοτικά για 3 μήνες.
Τοπικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μουπιροκίνη, για 5-7 ημέρες
Επίσης, στο καθημερινό λουτρό χρησιμοποιείται εξαχλωροφαίνιο. Πλύσεις ολόσωμα με χλωρεξιδίνη 2% ή 4%, ή μπάνιο σε νερό που έχει διαλυθεί χλωρίνη (1 κουταλάκι του τσαγιού για κάθε 4 λίτρα νερού), διάρκειας 15 λεπτών, δύο φορές την εβδομάδα, όσο διαρκεί η θεραπεία.

Πρόληψη

  • Οι οδηγίες που δίδονται για την αποφυγή λοιμώξεων από σταφυλόκοκκο έχουν να κάνουν με την τήρηση των κανόνων καθαριότητας και ατομικής υγιεινής, με συχνό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών επί 2 λεπτά, ώστε να απομακρυνθούν όλοι οι λοιμογόνοι παράγοντες.
  • Εκτός από τη χρήση ξυριστικών μηχανών και χρήση στενών ρούχων ενοχοποιούνται και παθολογικές καταστάσεις όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία αλλά και λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
  • Τους καλοκαιρινούς μήνες όπου υπάρχει εκτεταμένη έκθεση στον ήλιο, λόγω της έκπτωσης της άμυνας του οργανισμού που προκαλείται από την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας, πρέπει να επιταθεί η προσοχή στην ορθή περιποίηση των μολύνσεων και των τραυματισμών του δέρματος.
  • Επίσης υγιείς άνθρωποι, λόγω της διαταραχής της ανοσίας που προκαλεί η γρίπη, μπορεί να πάθουν σταφυλοκοκκικές πνευμονίες. Η κλινική εικόνα εισβάλλει απότομα με ρίγος, πυρετό (μέχρι 41οC), κακουχία, παραγωγικό βήχα και πλευρικό πόνο. Οι πολίτες που παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα πρέπει να απευθύνονται στον θεράποντα γιατρό τους.
  • Σε οποιαδήποτε αμυχή ή τραυματισμό του δέρματος, είναι αναγκαία η αντισηπτική περιποίηση του τραύματος. 
  • Ανάπτυξη εμπυρέτου ή επέκταση της ερυθρότητας μετά από μόλυνση ή τραυματισμού του δέρματος πρέπει να οδηγήσει τον πάσχοντα στον κλινικό ιατρό (δερματολόγο, παθολόγο, παιδίατρο, γενικό ιατρό, κλπ), ώστε να τεθεί η διάγνωση και η θεραπεία της νόσου.
  • Τέλος πρέπει να αποφεύγεται η κατάχρηση αντιβιοτικών φαρμάκων στις συνήθεις ιώσεις, λόγω ανάπτυξης ανθεκτικότητας των μικροβίων σε αυτά.
  • Στο πλαίσιο της εκστρατείας ενημέρωσης του κοινού για την ορθή και ασφαλή χρήση των φαρμάκων, ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων τονίζει ότι τα αντιβιοτικά πρέπει πάντοτε να χορηγούνται με συνταγή και την καθοδήγηση του θεράποντος ιατρού. Ο ιατρός θα επιλέξει το συγκεκριμένο αντιβιοτικό που είναι ενδεδειγμένο για κάθε περίπτωση, θα καθορίσει τον τρόπο που πρέπει να λαμβάνεται, τη δοσολογία και θα υποδείξει το χρονικό διάστημα που θα διαρκέσει η θεραπεία.
  • Τα αντιβιοτικά είναι πολύτιμα φάρμακα και η διαφύλαξη της αποτελεσματικότητάς τους μας αφορά όλους.
  • Η κατανάλωση των αντιβιοτικών συνδέεται άμεσα με την δημιουργία της μικροβιακής αντοχής. Η επίδραση των αντιβιοτικών στις φυσιολογικές χλωρίδες του ανθρώπινου οργανισμού έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία αλλά και επικράτηση για μακρό χρονικό διάστημα ανθεκτικών μικροβίων.

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων